آیا عادلانه است که یک زن کارگر با داشتن یک فرزند شیرخواره، پنج صبح از خانه حرکت کند و تا ساعت شش عصر در یک کارگاه به کار سخت یدی مشغول باشد و وقتی هشت یا نُه شب، خسته و کوفته به منزل بازمیگردد، دیگر توان نفس کشیدن نداشته باشد چه برسد به مادری و تیمارداری از فرزند؟!