مقایسه ای که مع الفارق نیست !!ضیاء مصباح

حدود یکسال قبل، جبهه ملی بظاهر فعال در عرصه «پر آب چشم سیاست» با تعریف امروز، متاسفانه نماینده بخش اصناف و بازاریان خود را از دست داد.
این انسان سخت کوش صمیمی صادق، اما احساساتی، بیش از آنچه در تصور آید بنظر نگارنده بظاهر خود را مرید شادروان مصدق و در ادامه آن، متولیان این قوم در گروه پنجم میدانست ، عندالزوم آتش به اختیار با حدود ۷۷ سال سن و سواد معمولی … که کم از نحوه تفکر، مرام و منش فدائیان اسلام نمی بود …
شادروان آنچه را به او القاء و آموزش داده بودند و پیوسته حاضر به برخورد حتی از نوع فیزیکی با معترضین فارغ از مفید و کارآمد نبودن اینگونه افکار آنهم، در راس بعنوان (عضوشورای مرکزی)
در مواقعی بیک اشاره، حتی نشست های رسمی را در مسیر ایجاد صدائی واحد !مختل مینمود …
بگذرم که بیش از این شایسته نیست و العاقل یکفیه الاشاره.
مجلس یادبودش در مسجد جامع شهرک برگزار شد و با اینکه نماینده بنام جبهه در اصناف «البته شاید بتصور» خود را میپنداشت و خانواده محترم با همین ذهنیت این سالن وسیع و نسبتا گسترده را برای حضور همفکران او تدارک دیده بودند …. و نهایتا با خلوتی و عدم حضور اعضا سازمانیکه بیش از ۵۰ سال بعضویت آن مباهات می کرد، مواجه …
متحیر و بیشتر افسرده شدند … که در همان زمان نظریات لازم مطرح شد و …
اما تکرار داستان البته با تفاوت های بسیار و تاسف شدید در همین امروز …
برآمده از نبود زودهنگام میانسالی با عضویت درگروه دیگری (بنام خودساخته و خودپرداخته ششم) … مرکب از افرادی یکدست، با استقلال کامل در اندیشه و رای – صاحبنظر و فرهیخته دانشگاهی (با محکوم شمردن چنددستگی و خودزنی طبق خواست حکومت که چنانکه افتد و دانی …) بنسبت کم ادعا و استوار بر عقاید راستین موافق فلسفه ایجاد این تشکیلات در آغاز مبارزات ملت ایران …
که سالن چندین مرتبه پر و خالی میشد و انجام وظیفه بستگان، دوستان، همکاران، همفکران و سایر طبقات که دوست اولین با توجه به گستردگی عرصه فعالیت محروم از این مهم که معرف پایگاه اجتماعیست……
در این باب بسیاری سخن ها میتوان گفت آنهم در چرایی که بنظرم با نکته سنجی خوانندگان توضیح واضحات مینماید …
به این امید که ناآگاهانه در مواردی رزیلانه منتج از
«« مکن در این چمنم سر زنش بخود روئی ….
چنانکه پرورشم داده اند میرویم »»
با محروم ساختن خود از تفکر مناسب نداشته ! که لازمه فعالیت در عرصه مقدس پهناور، البته تحت یک عنوان …
با همه بی صلاحیتی ها و کمبودهای شخصیتی … نابجا با دستمالی در دست، عنداللزم آنهم بفرمان در این اوضاع و احوال، بهترین ها را نفی و تفرقه افکنان را تائید و در واقع عرض خود می برند و …
تو خود حدیث مفصل بخوان …
که الملک یبقی مع الکفر و لایبقی مع الجهل !!
ناگفته نماناد که این دوستان فاضل ،پیوسته پیشقدم در کنار بنهادن ذهنیات گذشته بوده – دست اتحاد را بدفعات گشوده اند و تجزیه طلبان متظاهر به همراهی سایر اپوزیسیون شناخته شده، اما با اختلاف مواضع ا! همراه و همفکر خود می پندارند که امری میمونست اما :در درون خود، سخت شیفته پندار، گفتار و کردار غیر نیکشان که عامل همه این نتایج دردناک ……./ ۱۷اسپند