ایران برای مدیریت اقتصادی خود سال‌های مملو از مانع را پیش روی خود می‌بیند. به همین دلیل تاکید دارم، باید سیاست اتکای ۱۰۰ درصدی اقتصاد به نفت را کنار بگذاریم و ساز و کاری جدید را برای مدیریت دخل و خرج‌های کشور تبیین کنیم.
داوود هرمیداس باوند در گفت‌وگو با خبرنگار آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی ” نفت ما ” ، همچنین ادامه داد: از همان روزی که ترامپ در اتفاقی عجیب و غیرقابل پیش‌بینی در انتخابات ۲۰۱۶ آمریکا برنده و کاخ‌سفید نشین شد، معلوم بود که یکی از برنامه‌های اصلی دولتش مقابله سفت و سخت با ایران خواهد بود که او از ماه می سال گذشته میلادی سند خروج کشور از برجام را امضاءَ کرد، ایران متاسفانه خودش را برای استقبال از انواع و اقسام تحریم‌ها مهیا کرد و با توجه به اینکه رییس‌جمهوری جنجالی ایالات‌متحده در انتخابات ۲۰۲۰ هم شانس بالایی برای تداوم دولت‌داری‌اش دارد، باید گفت تصمیم‌گیران ایران مخصوصا مهره‌های دستگاه دپیلماسی باید با درک صحیحی از شرایط کنونی و همچنین بهره‌گیری از پتانسیل‌های داخلی و همچنین رابطه‌ای که با کشورهای دیگر دارند، دنبال تعیین ساز و کاری باشند تا بلکه تبعات منفی تحریم نفت را به کمترین حالت ممکن خود برسانند تا کشور، در شرایطی که به خودی خود با مشکلات زیادی درگیر است، بیشتر از این وارد بحران نشود.
این کارشناس مسایل بین‌الملل درخصوص استفاده ایران از ظرفیت اوپک برای مقابله با تحریم‌ها گفت: واقعیت این است که ما نمی‌توانیم روی حمایت و همکاری اوپک حساب زیادی باز کنیم. سابقه تاریخی گواه این مساله است که کشورهای عضو این دستگاه عریض و طویل از همان دهه‌‌‌های پیشین همبستگی لازم را نداشتند و حتی در مقطعی تحت‌تاثیر قدرت‌های جهانی از کارشکنی‌های احتمالی هم هیچ ابایی ندارند. من بارها به این مساله اشاره کرده‌ام که وقتی ایران با کشور عراق درگیر جنگی فرسایشی بود، عربستان بدون توجه به نیاز مبرم برای درآمدهای نفتی در بازار نفت ایران چه مانع‌تراشی‌هایی انجام داد تا به‌طور آشکارا دستِ ایرانِ درگیر جنگ را خالی کند. در واقع همیشه سعی کشورهای غربی بر این بود تا با برهم زدن انسجام اعضای اوپک اهداف خود را محقق کنند. البته برای اینکه نظام اوپک ضربه ببیند، بحران‌هایی که در الجزایر و لیبی روی داد هم مزید بر علت شد. شرح این شرایط نشان می‌دهد، تمرکز روی اوپک با واقعیت همخوان نیست و هزینه‌ساز است.
باوند همچنین با اشاره به اوضاع نامناسب شرکای تجاری ایران اظهار داشت: کشورهایی مثل لیبی و ونزوئلا خود را ملزم به رعایت تحریم‌هایی که آمریکا وضع کرده است، نمی‌بینند. اما باید این را در نظر داشت که آنها درگیر بحران‌هایی هستند که در داخل کشورشان وجود دارد نمی‌توانند در مقام خریدار نفت اقدامی انجام بدهند. حتی کشورهایی چون هند و چین که از متحدان اصلی اقتصادی ایران هستند و در مجامع بین‌المللی همیشه از ایران حمایت بی‌چون و چرایی دارند، در بازار ایران در ازای نفتی که از ایران می‌خرند، کالا می‌دهند تا اقتصاد نفتی کشور نتواند آنطور که باید از تجارتی که دارد، بهره ببرد.
داوود هرمیداس باوند در پایان صحبت‌هایش با اشاره به گره‌هایی که در اقتصاد ایران به وجود آمده است، گفت: ایران برای مدیریت اقتصادی خود سال‌های مملو از مانع را پیش روی خود می‌بیند. به همین دلیل تاکید دارم، باید سیاست اتکای ۱۰۰ درصدی اقتصاد به نفت را کنار بگذاریم و ساز و کاری جدید را برای مدیریت دخل و خرج‌های کشور تبیین کنیم.