در شرایطی که از یک سو جریان جنگ افروز بین المللی جمهوری اسلامی را در مرکز ثقل نشانه روی خود کاشته است و از سوی دیگر یک جریانی مشکوک شناخته شده در داخل بر نارضایتی های عمومی دامن می زند و بر طبل جنگ می کوبد، این پرسش مطرح است که چگونه می توان هشدارهای مصلحانه دوستان واقعی این مرز و بوم را نادیده گرفت و اجازه داد آینده ی ایران و ایرانیان به دست کسانی رقم به خورد که شکی نیست جاسوسان اسرائیل هستند یا بازیچه ی دست برنامه ریزان موساد.
دوست عزیزی که در جریان انتخابات سال ٨٨ ظلم عظیمی بر وی رفت و سال ها زندانی شد و اکنون در اثر عوارض حبس بیمار و ناتوان است اما دمی از نفس نمی‌افتد، هشدار داده است که بین اتفاق‌های به ظاهر ساده ی داخلی و نقشه های پشت پرده ی بین المللی جهت ایجاد آشوب و بلوا در داخل و احیانا جنگ و درگیری در ایران، نوعی هماهنگی و همراهی دیده می شود.
عبدالله رمضان زاده سخنگوی دولت خاتمی نوشته است : “حمله کنندگان به ظریف در دانشگاه امیرکبیر عضو همان تشکیلاتی هستند که جاسوس اسرائیل در دفتر رئیس شان جا خوش کرده بود.”
دوست دیگری نیز که به دلیل پرونده سازی ها و فشارهای سعید مرتضوی و آمران صاحب نفوذ بر این قاضی فاسد، اما محبوب راس نظام مجبور به ترک میهن و سکنی گزیدن در خارج شده، این سوال را در برابر “جامعه اطلاعاتی” نظام جمهوری اسلامی قرار داده است که چرا درست درروزهایی که اطلاعات سپاه مدعی دستگیری “جاسوسان به اصطلاح محیط زیستی”بوده، موساددرقلب تهران اسناد تحقیقات هسته ای راسرقت می کرده است؟!
علیرضا نامور حقیقی توضیح داده است که “سرقت مدارک تحقیقات هسته‌ای ایران توسط اسراییل، سومین نفوذ عمده اطلاعاتی و عملیاتی علیه پروژه هسته‌ای ایران بوده است”.
آن هشدار و این اطلاعات می تواند بیانگر یک حقیقت کتمان ناپذیر باشد و آن همدستی دولت ترامپ با عربستان و اسرائیل است برای ایجاد تنش و درگیری فزاینده در ایران. توطئه ای با کمک پول و لجستیک خارجی و عوامل نفوذی در حساس ترین نهادها و ارگان های جمهوری اسلامی، یعنی در مرکز “دولت پنهانِ” تمامیت خواهِ بحران ساز!
دوستان اصلاح طلب و حامیان جنبش سبز که زمانی در بند ٣۵٠ زندان اوین حبس کشیده‌اند می‌توانند شهادت دهند که چند سال پیش، حتی در اوج حضور زندانیان سیاسی- عقیدتی محبوس در این مکان، تعداد عوامل و جاسوسان اسرائیلی این بند که اغلب در دل نهادهای حکومتی نظام جمهوری اسلامی، به ویژه ارگان های نظامی رخنه و دستگیر شده بودند، از مجموع این زندانیان بیشتر بوده است؛ همان هایی که در ادامه ی ماموریت های خود- البته با پشتیبانی های آشکار و پنهان عناصر شناخته شده- در زندان هم دست از توطئه چینی و برخورد با میهن دوستان ایران برنمی داشتند!
وظیفه‌ی ما گفتن است و هشدار دادن، تا فردا روزی مدعی نشوند که نگفته بودید؛ تکرار آن چه پیش و پس از سوار کردن احمدی نژاد بر گرده ی ملت گفته و هشدار داده شد، اما به پشیزی گرفته نشد.
نه تنها پس از اثبات آن، بابت این خطاها و بی بصیرتی ها عذری از ملت خواسته نشد، بلکه حبس و حصر هم ادامه یافت!
کلمه