ادیب برومند شاعر ملی، یادگار ارزنده تاریخ معاصر و شاهد و ناظر مبارزات ایرانیان بر علیه دیکتاتوری، ظلم و اختناق حاکم بر کشورمان از گذشته های دور در ۹۳ سالگی در آخرین ساعات روزدوشنبه ۲۳ اسفند ماه به دیار باقی شتافت و دوستان و همراهانش را در سوکی عمیق فروبرد ، پیکر پاک و بی پیرایه این چهره ماندگار وطن در زادگاهش با عزت تمام آرام گرفت و سخت خوابید .
با ادای احترام به روح بزرگ این رادمرد وطن، که به حق برومند لقب داشت و همدردی عمیق با تمامی ملیون ایران زمین ، همراهان و همفکران ایشان – که خانواده ارجمندش نیز از آن جمله اند،امید داریم راه، روش، سلامت عمل و اندیشه والای او پیوسته راه گشای وطن دوستان باشد و پایدار و پر رهرو بماند .
درشرح حال فرزانه تازه در گذشته که مراسم یادبودش جمعه ۱۸ فروردین در مسجد جامع شهرک غرب با اتمام تعطیلات بر گزار میشود اشاره میگردد : روز ۲۱ خرداد۱۳۰۳عبدالعلی ادیب برومند در«گز– ازتوابع شهرستان برخوار» اصفهان زاده شد و در محضر (شادروانان) مادری فرهیخته «رباب غفار دخت» خواهر «استاد حیدر علی برومند »که در زمان خود زنی با لیاقت و باشخصیت بشمار میرفت و پدری ارجمند «مصطفی قلی خان برومند »پرورش یافت .
ایشان علاوه بر اعتقاد و پایداری خلل ناپذیر به شادروان دکتر محمد مصدق و افتخار به پیروی از روش و منش پیشوایش در تمامی عمر با برکتش، از حسن خط و زبان عربی و اگاهی به تاریخ بهره فراوان داشت، به زبان فرانسه مسلط بود و هیچگاه شغل دولتی نپذیرفت و از تجدد طلبان معاصر شمرده میشود .
در شهریور ۱۳۲۱وارد دانشگاه تهران شد و در ۱۳۲۴ در رشته حقوق قضایی با درجه ممتاز فارغ التحصیل گردید – در سال ۱۳۲۶ وکالت دادگستری را پیشه کرد و پیوسته در این حرفه برای احقاق حقوق مردم می کو شید و پرونده های متفرقه را نمی پذیرفت .
این شیفته وطن از آبان ۱۳۲۸به هواداران سرسخت نهضت ملی ایران پیوست و با سرودن اشعار میهنی و سیاسی به یاری و همگامی جبهه ملی، این خط مشی ضد استعماری پرداخت … و تا پایان عمر موثر و پربارش در این وادی همت وافر مبذول داشت .
عبدالعلی برومند ریاست شورای مرکزی جبهه ملی ایران را طی سنوات متمادی تا اتمام حیات دنیوی عهده دار بود و با استواری تمام به تکلیف ملی و میهنی خود اهتمام میورزید و از نادر مردانی بود که عمری پربار و آموزنده از هر لحاظ سپری کرد و با مفهوم واقعی آنچنانکه خود میخواست سرافراز و استوار، «به اصطلاح – ایستاده» جان به جان آفرین تسلیم کرد .
آثار چاپ شده شادروان برومند شامل : «ناله های وطن» به مناسبت رویدادهای شهریور۱۳۲۰، «پیام آزادی» در مخالفت با خشونت و جنگ که به ۲۷ زبان ترجمه شده، «درد آشنا» غزل های عرفانی، سیاسی و احساسی، «سرود رهایی» در هواداری از نهضت ملی شدن نفت و نکوهش ۲۸- ا مرداد، «راز پرواز» در بردارنده شعرهای مذهبی با زمینه حماسی، «مثنوی اصفهان» درباره اصفهان، «حاصل هستی» حاوی اشعار مختلف در سبکهای متفاوت و «مجموعه اشعار» در ۲ جلد شامل اشعار منتشر نشده – میباشد .
درباره این چهره کاریزماتیک باید گفت او اندیشمندی خودآموخته و استاد خود بود، خود کشته و خود درویده بود .
در این اواخر دوستداران اندیشه ها و آثار این چهره ماندگار تاریخ و ادب معاصر، در ورود ایشان به لیست نامزدهای نوبل ادبی می کوشیدند .
مقبولیت بی چون و چرایش در عالم سیاست و اجتماع با ویژگیهای خاص او و اقتضای فعالیت در این شرایط … روال و روشی معتدل در همه شرایط و محدودیتها همراه داشت و مورد احترام همگان بود .
او با آیین جوانمردی فردوسی، سیر و سلوک حافظ و مولوی، گوشه عزلت خیام و پند سعدی به خوبی آشنا بود و با مدیریت مناسب و اشراف قابل تقدیس به مسایل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی – مجموعه معتبر و شناخته شده و ماندگار بزرگ مرد تاریخ معاصر ایران دکتر محمد مصدق – جبهه ملی ایران را طی سنوات متمادی آ گاهانه و با انگیزه قوی برآمده از عرق ملی خالصانه مدیریت و پیشکسوتی نمود .
روانش شاد