در آستانه ۲۵ اردیبهشت که به عنوان «روز فردوسی» نام گذاری شده گروه های محتلف مردم – از اهالی خراسان و 
مسافران- در کنار آرامگاه او گرد آمدند و فضای پرشوری ایجاد کردند.
روزنامه خراسان این حضور را به نسبت سال های گذشته بی سابقه توصیف کرده است.
حکیم ابوالقاسم فردوسی بزرگ ترین حماسه سرای تاریخ نه تنها در سطح فرهنگ و ادبیات ایران است که در جهان با این عنوان شناخته می شود و اثر سترگ او – شاهنامه – با آثار هومر مقایسه شده و از این حیث که طی هزار سال بوی کهنگی نگرفته و تازه تر هم شده، برتر می نشیند.
اهمیت فردوسی نزد ایرانیان به خاطر حفظ زبان فارسی در مقایسه با سرنوشت زبان در سرزمین هایی است که تغییر دین و آیین به زبان آنان نیز سرایت کرد.
ایرانیان اما به یاری همت فردوسی، مسلمانی را همان عرب زبان شدن ندانستند. البته فردوسی نزد ایرانیان غیر پارسی زبان نیز به سبب وجه هویتی شاهنامه گرامی است.
آرامگاه فردوسی در توس خراسان است. جایی که اکنون پس از بارگاه امام هشتم شیعیان – که موقعیت ویژه زیارتی دارد- به یکی از مقاصد اصلی گردشگری در این خطه بدل شده و دیرینگی و پیوستگی فرهنگی مردم این سرزمین را به نمایش می گذارد.
فرا رسیدن ۲۵ اردیبهشت روز فردوسی را به همه ایرانیان – اعم از پارسی زبان و غیر پارسی زبان- و همه پارسی زبانان – اعم از ایرانی و غیر ایرانی- شادباش می گوییم.