دو سه روز گذشته، روز و شبم به بار آوردن شاخه گلى براى “نسرین ستوده” گذشت؛ براى او، و همه مادران در بند، و همه فرزندان دور مانده از آنان.
این شاخه را از بوته اى چیدم که به یارى یاران همیشگى ام “بیژن شاهمرادى” و “اسفندیار منفردزاده” در باغچه کوچک سینمائى ام کاشته بودم و عنوانش بود “با من از دریا بگو” که فیلمى مستند/داستانى است به مدت ٧٠ دقیقه و اولین نمایشش شش سال پیش در جشنواره جهانى فیلم مونترال بود.
حالا اسم این تک شاخه را که با عشق از سوى خودم و این دو یار همراهم به نسرین ستوده تقدیم کرده ام گذاشته ام “دریا در بند” که مدتش ده دقیقه بیشتر نیست.
تنها مطالب و مقالاتی که با نام جبهه ملی ايران - ارو‌پا درج ميشود، نظرات گردانندگان سايت ميباشد
بازنشر مقالات با ذكر مأخذ آزاد است
بازنشر مقالات با ذكر مأخذ آزاد است