به نام خداوند ایران زمین
هموطنان عزیز
نوشته ای که می خوانید از ایران به دست شما می رسد و گزارش جوانانیست که در بطن ماجراهای ۴ روز گذشته بوده اند.
در این نوشته سعی شده اخباری که مورد تایید نیست راه پیدا نکند و بر روی اصلی ترین نیاز امروز مردم معترض تمرکز شود
در طی ۳ روز گذشته که دسترسی به اینترنت محدود شد تا به جایی رسید که در سراسر کشور کاملا رو به قطعی رفت وقایعی در حال رخ دادن بود که اخبار آن بسیار محدود تر از آن چیزی که در حال وقوع است به خارج از کشور و دیگر هموطنان داخل رسید.
کشتار بی هدفی که در شهرهای کوچک انجام میگیرد گسترده تر از آماریست که به دست شما می رسد.
در شهر کوچکی مانند اسلامشهر آمار کشته شدگان حداقل بیش از ۱۰ نفر است
تمام ساختمان های دولتی آتش گرفته، در اکثر ساختمان ها نیروهای نظامی مستقر شده اند و بی هدف در حال تیراندازی هستند.
تقریبا شهر سقوط کرده و مراکز مهم به دست مردم افتاده است.
این تنها اتفاقات یک شهر کوچک در اطراف تهران است. راه های ارتباطی ما با شهرهای کوچک کشور کاملا قطع شده و با شهرهای بزرگ نیز محدود است.
امروز ایرانیان خارج از کشور و فعلان سیاسی و مدنی و حقوق بشری وظیفه دارند از مجامع بین المللی و حقوق بشری برای مردم ایران درخواست اینترنت داشته باشند. در نبود گردش اطلاعات خشونت و کشتار بسیار شدید تر شده و در بعضی مناطق مردم محاصره شده اند. اگر هموطنان داخل به داد این مردم نرسند و همراهی نکنند و هموطنان خارج از کشور صدای این مردم را به گوش دنیا نرسانند سرکوب و کشتار بزرگتری در راه خواهد بود. حکومت برای پس گرفتن مناطق سقوط کرده دست به کشتار گسترده تری خواهد زد.
حکومت برای توجیه سرکوب خشونت را آغاز کرده و در حال گسترش دادن آن است
تخریب اموال عمومی و شخصی مردم، آتش زدن ساختمان ها و اتوبوس ها، تیراندازی و پرتاپ گاز اشک آور به داخل خانه ها اول بار از سمت نیروهای تحت امر حکومت شروع شد و جامعه را رو به نشان دادن واکنش کشاند تا راحت تر بتواند با خشونت بیشتر سرکوب کند.
از صاحبان تریبون ها، رسانه ها، فعالان و بزرگان ایران میخواهیم مردم را به حضور گسترده اما آرام و ماندن در خیابان ها تشویق کنند. و هر حرکت مشکوک و رو به خشونتی را خود خنثی کنند تا بتوانیم کشور را به آرامش و اعتراض سالم برگردانیم و بهانه برای سرکوب به دست حکومت ندهیم. همچنین بتوانیم بخشی از نیروهای نظامی و امنیتی را با مردم همراه کنیم.
کنار هم بمانیم و هوشیار تر عمل کنیم تا این روز سیاه وطن نیز بگذرد
باشد که این شبگیر وحشت از خاک ایرانمان رخت برکند و دگر بار آفتاب بر روی این سرزمین اهورایی بتابد
نور بر این تاریکی اهریمنی پیروز خواهد شد و ایران
از خاکستر خود بر خواهد خواست