اسرائیل، کشور سرکش! امیرحسین لادن

کشورهائی که خود را مقید به هنجارهای بین المللی نمی‌دانند؛ قوانین و مقررات جهانی، و معیارهای پذیرفته شده را نادیده میگیرند؛ “کشورهای سرکش”، هستند.

کشورهائی که برای منافع خود، بهر کاری دست میزنند؛ و قوانین و پیمان‌ها را، احمقانه و کودکانه می‌دانند؛ “کشورهای سرکش”، هستند.
سیاست هر حکومت نیز، زائیده دید و باور، و خواست مردمان آن کشور است. در ضمنی که رابطه‌ای مستقیم با سنت و مذهب، و فرهنگ و تاریخ آن ملت دارد. در این نوشتار، سیاست کشور اسرائیل را بررسی می‌کنیم.
سیاست اسرائیل هدفمند، و برنامه‌های آن دراز مدت و هوشمندانه است. هدف و برنامه‌ی اصلی اسرائیل، گسترش مرزهای کشورش می‌باشد، که از طرف دولت‌های اسرائیل، گام به گام دنبال شده است. این برنامه، هم ریشه‌ی سنتی – مذهبی دارد و هم ریشه در حرکت صهیونیسم.

سنت و مذهب
اولی، سنت – مجموعه‌ای از دیدگاهها، تشریفات، شاخه‌ها و ماجراهایی است که از یک نسل به نسل دیگر انتقال یافته؛ و در رابطه با مذهب – قوم یهود، پیروان تورات هستند. یهودیان باور دارند که منتخب، برگزیده و فرزندان محبوب خدا هستند. خداوند در “آیات پیدایش” در تورات، سرزمین مابین رود نیل تا رودخانه دجله و فرات را که شامل، فلسطین، اردن، لبنان، سوریه و عراق میشود، به اسرائیل بخشیده است.
کارل پوپر می‌نویسد: “تئوری قوم برگزیده، بر اساس این تصور است که خدا یهودیان را انتخاب کرد که ابزار ویژه‌ی او، و وارث زمین باشند”. در ادامه می‌نویسد: ” تردیدی نیست که این توهم زائیده‌ی زندگی اجتماعی قومیِ یک قبیله می‌باشد. در این تئوری، “قبیله” از ارزش بسیار بالائی برخوردار و همه چیز است و فرد بدون آن، هیچ است. در این تئوری، پایان مشخص شده، یهودیان وارث خدا هستند!؟ برتری نژادی و رنگین تر بودن خون یک قبیله، زائیده‌ی همین توهم می‌باشد. ” (۱)

صهیونیسم
صهیونیسم، با اندیشه‌ی سیاسی تئودور هرتسل در کتاب “کشور یهودیان” در سال ۱۸۹۶ پایه ریزی گردید. (۲)
“صهیونیسم یک جنبش سیاسی و ملی گرائی یهودی است که در اواخر سده‌ی نوزده گِردِ اندیشه و نوشته‌ی هرتسل، شکل گرفت. ” هرتسل، در سال ۱۸۹۵ رهبر حرکتی شد برای تشکیل یک کشور یهودی.
هرتسل ۱۶۰ سال پیش در بوداپست (مجارستان) متولد شد، و در دوران آموزش ابتدائی، خانوادگی به وین (اتریش) رفتند. او تحصیلاتش را در رشته ژورنالیسم، ادامه داد. هرتسل نسبت به مذهب، بی تفاوت بود؛ ولی تجربه‌های رفتار ضد یهودی در اروپا، به ویژه ماجرای محاکمه و محکومیت سروان آلفرد دریفوس (۱۸۹۴)، افسر یهودی فرانسوی که محکوم به فروش اطلاعات محرمانه‌ی ارتش به آلمانی‌ها شده بود، روی هرتسل اثر عمیقی گذاشت؛ و او را بسوی اندیشه‌ی صهیونیسم کشاند. پدیده‌ی بازگشت به فلسطین که قرن‌ها، رویای “یهودیان پراکنده و سرگردان” بود، با اندیشه‌ی هرتسل، از رویا، به برنامه تبدیل شد. ۴۴ سال پس از درگذشت هرتسل، تشکیل کشور اسرائیل، اعلام گردید.

صلح، تنها نبود جنگ نیست، حضور عدالت است
عدم حضور عدالت، رابطه‌ی بین اسرائیل و آوارگان فلسطینی را به خوبی به نمایش میگذارد. این بی عدالتی، بخودی خود بوجود نیامد، با سخنان بن گورین، بنیانگذار اصلی و اولین نخست وزیر اسرائیل آغاز شد که گفت:
“دو ملت (یهودی و فلسطینی) نمی‌توانند در یک سرزمین، زندگی کنند. این سر زمین متعلق به یهودیان است. ”
سخنان بن گورین، سیاست اسرائیل را مشخص و برنامه ریزی کرد.
برای اجرای این سیاست و ایجاد چنین واقعیتی، فلسطینی‌ها، باید پاکسازی و اخراج می‌شدند.
“بین ۷۵۰۰۰۰ تا ۷۷۵۰۰۰ فلسطینی یا رانده شدند، و یا فرار کردند، و سرزمین اسرائیل بر آن تأسیس شد، همینطور بر آن بخشی که در جنگ ۱۹۴۸-۴۹ فتح کرده بود.
در ضمنی که “رهبری اسرائیل بر این باور بود که اگر میخواهند کشور آسیب پذیر و نا امن آنها شانسی برای زنده ماندن داشته باشد، باید تا حد امکان تعداد عرب‌ها – کمتر و کمتر شود. ” (۳)
بنی موریس، تاریخ شناس برجسته اسرائیل و استاد دانشگاه بن گورین می‌نویسد: “پاکسازی قومی ۷۷۵ هزار فلسطینی در سال ۱۹۴۸، از نظر اخلاقی کار درستی بود، ولی از نظر سیاسی اشتباه بزرگ اسرائیل این بود، که اخراج بزرگی انجام نداده و کل کشور را پاکسازی نکرده است. ” (۴)

سیاست کشور سرکش اسرائیل از زبان رهبران آن کشور
موشه دایان وزیر دفاع اسرائیل در سال ۱۹۵۳ اعلام کرد: “ما اسرائیل جدیدی با مرزهای وسیع، نه مانند مرزهای ۱۹۴۸، ایجاد خواهیم کرد. ” (۵)
نظریه واکنش “دیوانه وار”، خارج از کنترل، با نیروی مخرب خارق العاده، در دهه ۱۹۵۰ در اسرائیل بنام تئوری “حرکت دیوانه وار” توسط دولت حزب کارگر ابداع شد. موشه شارت، دومین نخست وزیر اسرائیل، در دفتر خاطرات خود نوشت، “برای گسترش مرزهای اسرائیل، این نظریه را دنبال می‌کند. ” (۶)

اسرائیل، اولین کشور هواپیماربا
اسرائیل، اولین کشوری است که یک هواپیمای مسافربری غیرنظامی را ربود.
در ۱۲ دسامبر ۱۹۵۴، هواپیماهای جنگی اسرائیل یک هواپیمای مسافربری سوریه را که حامل ۴ مسافر و ۵ خدمه بود وادار به فرود در فرودگاه لیدا در داخل اسرائیل کردند. مسافران به مدت دو روز مورد بازجویی قرار گرفتند تا اینکه اعتراضات بین المللی، از جمله شکایات شدید واشنگتن، سرانجام اسرائیل را متقاعد کرد که هواپیما و مسافران را آزاد کند. اسرائیل قصد داشت هواپیما و سرنشینان آن را با جاسوسان اسرائیلی که در سوریه زندانی بودند، مبادله کند.
موشه شارت، وزیر امور خارجه اسرائیل در آن زمان در دفتر خاطرات خود نوشت: “… به نظر می‌رسد رهبران نظامی ما تصور می‌کنند که دولت اسرائیل باید – در حوزه روابط بین المللی مطابق قوانین جنگل رفتار کند. ” (۷)

گزینه سامسون
گزینه سامسون، نامی است که تحلیلگران و نویسندگان نظامی اسرائیل به استراتژی بازدارنده، در تلافی گسترده با سلاح‌های هسته‌ای به عنوان “آخرین چاره” علیه کشوری که به اسرائیل حمله کرده، داده‌اند.
“یک نمونه از عزم اسرائیل برای اجرای راهبرد “گزینه سامسون”، جنگ بوم کیپور در سال ۱۹۷۳ است که طی آن ارتش‌های عرب (عمدتا مصر) ارتش اسرائیل را عقب راندند و گلدا مایر، نخست وزیر وقت این کشور با احساس خطر، دستور آماده شدن ۱۳ بمب اتمی را برای حمل با موشک و هواپیما صادر کرد و دولت نیکسون را وادار ساخت به منظور پیشگیری از فاجعه اتمی به برقراری پل هوائی ارسال فوری مهمات و تجهیزات نظامی به اسرائیل مبادرت کند. ” (۸)
گلدا مایر، در رابطه با ترور چند تن در ایتالیا بوسیله مأموران اسرائیلی نیز گفت: “اسرائیل نمی‌تواند برای حفاظت از شهروندان خود روی کشورهای دیگر حساب کند. اسرائیل از این ببعد، مردم را در هر کجا و هر زمان که لازم بداند، می‌کشد. (۹)

نگرش اسرائیل
“برای ما، دیگران، غیر یهودی‌ها، هر کشور خارجی؛ همه یا دشمن هستند یا هدف (نشانه). هیچ چیز دوستانه نیست، یعنی هیچ چیز. ما باید آنچه را که برای یهودیان خوب است انجام دهیم و دیگران بهیچوجه مطرح نیستند. برای ما، یک پرسش ساده وجود دارد: آیا انجام این کار برای یهودیان خوب است یا نه؟ سیاست یا هر چیز دیگر را فراموش کنید. این نگرش در ذهن ما حک شده بود. ما باید کاری را که به نفع خودمان است انجام دهیم و بقیه به درک. این نگرش طی دوران جنگ دوم، شکل گرفت. اسرائیلی‌ها میگویند: “آنهائی که در سوزاندن ما شرکت نداشتند، آن را نادیده می‌گرفتند. ” (۱۰)

رویکرد ارتش اسرائیل با اسرا (قوانین تعامل)
امروز همه میدانیم که اسرائیل سه تن از سربازان خود را، که بوسیله حماس ربوده شده و موفق به فرار شده بودند، به گلوله بست و کشت. این سه تن با پرچم سفید و دستها در هوا، گلوله باران شدند! بر خلاف ادعای اسرائیل، این کشتار، اشتباه نبود، یک روش معمول و رویکرد ارتش اسرائیل با اسرا بود.
در دوران انتفاضه، قیام فلسطینی‌ها، شارون در مقابل همه افسران اعلام کرد: “هر کس تروریستی را بکشد، یک بطری شامپاین دریافت می‌کند و هر کسی که تروریست را دستگیر کند، یک بطری نوشابه (سودا) دریافت می‌کند. ”
افراد ناشناس دیگان، رئیس موساد، به کسانی که تسلیم می‌شدند و دست‌هایشان در هوا بود، تیراندازی می‌کردند و می‌کشتند. واحد دیگان به جای دستگیری، مشغول حذف و از بین بردن مردم در قلمرو تحت کنترل اسرائیل بود. (۱۱)

هدف قراردادن عمدی خبرنگاران
“دیروز (یکشنبه)، با کشته شدن دو خبرنگار دیگر در باریکه غزه بوسیله ارتش اسرائیل، شمار روزنامه نگار کشته شده در جنگ اسرائیل با حماس، دستکم به ۱۰۷ تن رسید که از شمار کل خبرنگارانی کشته شده در جریان جنگ دوم، پیشی گرفت.
بر اساس گزارش “بنیاد آزادی مطبوعات” در واشنگتن، در طول شش سال جنگ جهانی دوم، که خونین ترین جنگ جهان مدرن شناخته می‌شود و جان میلیون‌ها تن را گرفت، ۶۹ روزنامه نگار جان خود را از دست دادند.
قوانین بشردوستانه بین المللی، هدف قراردادن عمدی خبرنگاران را جنایت جنگی تلقی میکند. (۱۲)

آمریکا، مهمترین و بزرگترین پشتیبان اسرائیل
اسرائیل برای پیشبرد مقاصد خود، از هیچ چیز نمی‌گذرد و بهر کار دست میزند، حتی آمریکا، مهمترین و بزرگترین حامی اسرائیل و در بیشتر موارد تنها پشتیبان اسرائیل در جهان، از گزند سیاست خصمانه و جاسوس‌های اسرائیل در امان نیست. چند نمونه:
دو پژوهشگر و نویسنده‌ی یهودی آمریکائی که هر دو استاد حقوق سیاسی هستند می‌نویسند:
“بعضی اوقات رفتار اسرائیل با آمریکا، رفتار یک دوست و متحد نیست!؟ برای اینکه راههائی را طی می‌کند که تنها به نفع اسرائیل و بر ضرر سیاست امریکاست!

اسرائیل فناوری نظامی آمریکا را به چین فروخت
“بارزترین شاخص موقعیت مطلوب اسرائیل، میزان کمک‌های خارجی گزارش شده‌ای است که از مالیات دهندگان آمریکائی دریافت کرده است. تا سال ۲۰۰۵، کمک‌های مستقیم اقتصادی ایالات متحده به اسرائیل بالغ بر ۱۵۴ میلیارد دلار بود که بخش عمده آن شامل کمک‌های بلا عوض مستقیم به جای وام بود.
مجموع واقعی به طور قابل توجهی بالاتر است، زیرا کمک‌های ایالات متحده به اسرائیل انواع دیگر کمک‌های مادی را ارائه می‌دهد که در بودجه کمک‌های خارجی گنجانده نشده است.
به گفته سرویس تحقیقاتی کنگره، کمک‌های نظامی ایالات متحده، نیروهای مسلح اسرائیلی را به یکی از پیشرفته ترین ارتش‌های جهان از نظر فنی تبدیل کرده است. میلیاردها دلار کمک نظامی، تنها بخشی از تصویر است، تقویت بیشتر پیوندهای دو کشور، مانند سیستم هشدار موشکی مبتنی بر ماهواره آمریکا که اسرائیل در سال ۱۹۹۷ به آن دسترسی پیدا کرد.
سپس در سال ۲۰۰۱، دو کشور یک گفتگوی سالانه بین سازمانی را برای بحث در مورد “مسائل بلند مدت” ایجاد کردند. ولی این رابطه به حالت تعلیق در آمد، زیرا اسرائیل اقدام به فروش پنهانی فناوری نظامی آمریکا را به چین کرده بود. ”

واقعه لاوان
“در سال ۱۹۵۴ مأموران اسرائیلی سعی کردند چندین مراکز آموزشی، کتابخانه، دفتر و سینما و ادارات متعلق به آمریکا را در مصر بمب گذاری و منفجر کنند تا میان مصر و آمریکا شکاف ایجاد نمایند. ولی دسیسه و توطئه‌شان با مشکل روبرو شد، مشت‌شان باز شد و رسوا شدند. ” (۱۳)

فاجعه یو اس اس لیبرتی
هواپیماها و ناوچه‌های اژدر افکن اسرائیلی در ۸ جون ۱۹۶۷ (طی جنگ شش روزه)، به یک کشتی اطلاعاتی آمریکائی به نام یو اس اس لیبرتی در آبهای بین المللی نزدیک شبه جزیره سینا حمله می‌کنند و یکساعت با بمب و مسلسل‌های سنگین کشتی بی دفاع و افرادش را هدف قرار می‌دهند.
در این حمله ۳۴ تن کشته و ۱۷۱ تن مجروح می‌شوند. اسرائیل ادعا می‌کند که اشتباهی بوده و عذر خواهی می‌کند!؟ ناخدای کشتی می‌گوید، روز روشن آفتابی، نام کشتی بسیار بزرگ و شفاف نمایان بود و پرچم بسیار بزرگ آمریکا در اهتزاز بود. در ضمنی که اگر تنها یکبار از روی کشتی پرواز کرده بودن و ادعا می‌کردند ندیدند، میشد یک احتمال کوچک داد، ولی چندین و چند بار از فاصله‌ی بسیار کم طی چند ساعت، پرواز بر فراز کشتی، امکان ندارد که ندیده باشند و اشتباه شده باشد.
واقعه مورد بررسی قرار گرفت، وزیر امور خارجه آمریکا، دین راسک، می‌گوید: “نه اشتباه بود و نه یک مسأله‌ی محدود به فرمانده گروه یورش کننده. کشتار و خونریزی و خسارات وارده بقدری بود که تنها نمایانگر یک هدف بود، نابودی و غرق کردن کشتی”!
ریچارد هلمز رئیس سی آی اِ در ضمن تأئید گفتار دین راسک می‌گوید: “حمله عمدی و برای جلوگیری از فاش شدن حقایق مربوط به جنگ بود. ” (۱۴)
دولت جانسون در ابتدا با تهدید، پاسخ داد. اما به زودی نگرش خود را کاهش داد. زیرا دولت آمریکا، در جنگی غیر محبوب و فزاینده در ویتنام گرفتار شده بود، با افزایش روز افزون تعداد کشته‌ها، حمایت یهودیان آمریکائی که وسایل ارتباط جمعی را در دست داشتند، برایش بسیار مهم بود. حمله به لیبرتی به صفحات پشتی روزنامه‌های کشور فرستاده شد و در نهایت همه چیز فراموش گردید. (۱۵)

بمب گذاری مقر تفنگداران دریائی آمریکا
یک مأمور بلند پایه‌ی موساد، در مورد بمب گذاری مقر تفنگداران دریائی آمریکا در بیروت، در تابستان ۱۹۸۳ می‌نویسد: “یک خبرچینِ با سابقه لبنانی که برای ما (موساد) کار می‌کرد، اطلاع داد که یک کامیون بزرگ بنز سفید (با همه مشخصات) در یک گاراژ جاسازی می‌شود تا بتواند بمب حمل کند، و می‌گوید بقدری بزرگ درست کرده‌اند که هدف باید خیلی بزرگ باشد.
دفتر موساد در بیروت می‌گوید تنها چند هدف هستند که آنقدر بزرگ و مهم هستند و یکی از آنها پایگاه مورین‌های آمریکا است. پرسش اینجا بود که مشخصات کامیون را به آمریکا بدهند یا نه؟ دفتر موساد در بیروت به تل آویو گزارش می‌دهد، ادمونی رئیس موساد می‌گوید:
“نه لازم نیست که مشخصات کامیون را بدهید، ما آنجا نیستیم که از آمریکائیها حفاظت کنیم!
روز ۲۳ اکتبر ۱۹۸۳، ساعت ۶: ۲۰ دقیقه صبح یک مرسدس بنز بزرگ با همان مشخصات به فرودگاه نزدیک می‌شود و نگهبانان مسلح اسرائیلی شاهد حرکتش هستند. چند دقیقه بعد، یک گارد مورین آمریکائی می‌بیند که کامیون دارد سرعت می‌گیرد ولی پیش از آنکه بتواند کاری بکند کامیون وارد محوطه شده و منفجر می‌شود و ساختمان کاملا متلاشی می‌گردد.
موساد نفس راحتی می‌کشد که هدف اسرائیلی‌ها نبودند و می‌گوید اگر ما آمریکا را مطلع می‌کردیم، خبرچین مان لو میرفت و کشته میشد و دفعه دیگر کسی نبود که چنین اطلاعاتی بما بدهد! (۱۶)

همانطور که می‌بینیم، روش اسرائیل که: “برای ما، یک پرسش ساده وجود دارد: آیا انجام این کار برای یهودیان خوب است یا نه؟ سیاست یا هر چیز دیگر را فراموش کنید. ” مشخص و شفاف، خود نمائی می‌کند.
گیدئون لِوی، روزنامه نگار و نویسنده برجسته اسرائیلی که بیش از ۴۰ سال، اسرائیل را پوشش داده، می‌گوید: “اسرائیل امروز – یکی از ظالم ترین، وحشی ترین و خودکامه ترین رژیم‌های روی زمین است. (۱۷)
حقایق و واقعیت‌های رژِیم صهیونیسم!

امیرحسین لادن
ahladan@outlook.cm
برگرفته از گویانیوز

ـــــــــــــــــــــــــــــ
The Open Society and Its Enemies، K. Popper
Der Juden Staat، Theodor Herzl
Rise and Kill First. Ronen Bergman
۱۹۴۸، Benny Morris
Rise and Kill First
Rogue States، Noam Chomsky
Middle East Monitor
The Samson Option، Seymour Hersch
Rise and Kill First
Freedom Forum
Rise and Kill First
By Way of Deception، Ostrovsky and Hoy
The Israel Lobby، Mearsheimer and Walt
The Attack on the Liberty، James Scott
By Way of Deception
Two State Solution