ابراز انزجار بیش از دویست فعال سیاسی, اجتماعی و فرهنگی, نهاد و رسانه از جنایات جمهوری اسلامی در زندانها

“یک روز در آگاهی در راهرو صدای داد و بیداد و التماس شنیدم. سروان همراهم از من خواست که در راهرو بایستم تا او برگردد. رفت در یک اتاق را باز کرد. من هم از روی کنجکاوی رفتم ببینم چه خبر است. دیدم دو نفر لباس شخصی در یک اتاقی با فحاشی و باتوم و لوله نوید را با بی‌رحمی تمام کتک می‌زنند. بهش می‌گفتند هر چی ما می‌گیم درسته. چیزایی که می‌گیم می‌نویسی یا نه؟ نوید هم التماس می‌کرد نزنید، من کاری نکردم. دست‌هاش هم می‌آورد روی سرش. یکی از مامورهایی که بعدا فهمیدم اسمش عباسی است همچین کوبید روی دستش که نوید ضجه بلندی زد و از حال رفت.

من در سه دادسرا در این رابطه شهادت دادم. در دادسرای جرایم امنیتی که رفتم برای شهادت بازپرس شعبه گفت در آگاهی چه دیدی؟ من دیده‌هایم را توضیح دادم. بازپرس با لحن بدی گفت تو داری در پرونده امنیتی دخالت می‌کنی. پدرت را درمی‌آورم. همین مامورها را وادار می‌کنم که به خاطر تهمت و افترا ازت شکایت کنند. ذوبت می کنم.”

بخشی از اظهارات مکتوب شاهین ناصری

“آقایی که بالای سر وی [نوید] بود می‌گفت هرچه من می‌گویم درست است و اسم او را نمی‌دانم و فکر کنم فردی چشم رنگی با صورت سرخ و سفید و با سرشانه‌های پر و موهایی که فکر کنم کاشته بود (کلمات ناواضح) و به بالا شانه کرده بود و دست نوید روی سرش بود، او چهار تا ضربه به دست نوید کوبید و فحاشی ناموسی می‌کرد و با فحش ناموسی می‌گفت اینکه من می‌گویم درست است.”

“نوید به بغل روی زمین خوابیده بود و دستش روی سرش بود و التماس می‌کرد که کتکش نزنند.”

“بعد که وارد بازداشتگاه آمدیم نوید را دیدم و دستش باد کرده بود و داغون شده بود. نوید گفت سروان عباسی دست من را شکسته است. من تقریبا دو ماهی که در آگاهی بودم شاهد زجر و ناراحتی نوید بابت شکستگی دست وی بودم. علاوه بر اینکه خودم ضربه به دست او را دیدم.”

بر اساس برگه شهادت‌نامه، آقای ناصری از ناسزاهای “بسیار بد” و فحش‌های “ناموسی” گزارش کرده بود.

همچنین به نقل از شاهین ناصری گفته شده که “ماموری به نام وحیدنیا” او را تهدید کرده و گفته: “چیزهایی را که دیدی به کسی بگویی به خانمت زنگ می‌زنیم، فلان می‌کنیم.”

بر اساس متن گزارش، آقای ناصری هنگام گفتن این جمله‌ها به گریه افتاده است.

آیا شاهین ناصری برای شهادت به دادگاه احضار شد؟

بر اساس شواهد موجود قاضی درخواست نوید افکاری را برای شنیدن شهادت شاهین ناصری نپذیرفت.

در صدای یکی از جلسات دادگاه که در اختیار بی‌بی‌سی قرار گرفته، آقای افکاری می‌گوید برای ادعایش شاهد دارد و از قاضی می‌خواهد که شاهد را احضار کند.

اما قاضی جلسه در جواب او می‌گوید: “نیاز نیست. اگر دادگاه تشخیص داد، بررسی می‌کند. شما رسیدگی بلد نیستید. حتی اگر ما هم توجه نکنیم و بررسی نکنیم، دیوان [عالی کشور] بررسی خواهد کرد.”

نوید افکاری بر این موضوع اصرار می‌کند و به قاضی پرونده اعتراض می‌کند: “ادله‌های انتساب اتهام باید هماهنگ با جرم باشد. اعمال کنید… شاهد من را احضار کنید. پسر مقتول را ظرف نیم ساعت احضار کردید، آمد،‌ شاهد من را هم احضار کنید. خلاف قانون که حرف نمی‌زنم. کپی پرونده من را دارید. شما به عنوان قاضی میانه‌رو باید میان من و نماینده دادستان بنشینید ببینید ایشان چه ادعایی دارد…”

شاهین ناصری به گفته اطرافیانش تا زمان مرگ بر شهادت خود پافشاری می‌کرد. او مدتی به بند انفرادی منتقل و مدتی هم به گفته فعالان حقوق بشر «ناپدید شد.»

قوه قضائیه چه می‌گفت؟

کاظم موسوی، رئیس دادگستری استان فارس گفته که امکان نداشته شاهین ناصری و نوید افکاری یکدیگر را دیده باشد. به گفته آقای موسوی، تحقیقات درباره این دو پرونده یکی در دایره قتل و دیگری در اداره جعل و کلاهبرداری انجام می‌شده که در دو طبقه مختلف با فاصله مکانی بسیار زیاد است.

رئیس دادگستری از رسانه‌ها انتقاد کرده که چرا به صحبت‌های یک فرد به گفته او “کلاهبردار” مانند شاهین ناصری استناد کرده‌اند: “رسانه‌های غربی به اندازه‌ای مستاصل شده‌اند که برای اثبات اخبار بی‌پایه و اساس خود به ادعاهای یک کلاهبردار با سابقه محکومیت متعدد استناد می‌کنند.”

شاهین ناصری شهادت داده که دست نوید افکاری بر اثر “شکنجه” شکسته بوده است.