یاد داشت: {“کشف مومیایی در شهر ری” و جریحه دار شدن جوانان هواخواه رضا شاه}
مصاحبه ای در حدود سه سال قبل توسط آقای “بیژن فرهودی” به نمایندگی از کیهان لندن با “سرهنگ عشقی پور” آخرین فرمانده حفاظت کاخ پادشاهی صورت گرفته است که لینک آن در یوتویوب موجود می باشد و در آن آقای فرهودی از ماجرای خاکسپاری رضا شاه از سرهنگ پرسش می کند و آقای عشقی پور طی توضیح روشنی موضوع خروج جنازه رضا شاه توسط خانواده پهلوی را شدیدا تکذیب می کند ولی در عین حال تصریح می کند که هنگامیکه رضا شاه را به ایران آوردند، طیِ مراسمی هماهنگ با شرع اسلام در ابتدا مومیایی از بدن وی جدا گردید و سپس شسته شده و با کفن طبق آداب و سنن مسلمانان و شیعیان به خاک سپرده شده است.
بدیهی بوده درخواست مومیایی کردن جسد به منظور سلامت ماندن آن تا خاکسپاری در خاکِ پاک ایران انجام شده و پس از دریافت آن با شیوه سنت متعارف در ایران به خاک سپرده شده است.
این مصاحبه امروزه می تواند به دور از تأثیر جو موجود مورد استناد واقع شود، زیرا در حدود سه سال قبل انجام شده است و دور از احساسات امروزیِ هواداران رضا شاه از جمله همین سرهنگ وفادار به خاندان سلطنت.
شاید در شرایط کنونی سرهنگ عشقی پور نیز ممکن بود از روی کینه مشهود به جمهوری اسلامی که در مصاحبه دیده می شود و البته قابل درک است، امروزه از بیان آنچه در آن مصاحبه ابراز کرده خود داری کند، به امید بالا گرفتن شعله اعتراض جوانان علیه رژیم(گرچه با پوزش از ایشان این یک قصاص قبل از جرم و قضاوتی بی انصافانه می نماید)، چراکه همه ما هر نوع اعتراض علیه نظام را یک فرصت می دانیم.
اما وقایع گذشته در مورد همین جمهوری اسلامی به ما اثبات کرده است از آنچه به نام “تمسک به هر وسیله برای رسیدن به هدف” می خوانند باید پرهیز کرد.
در این ویدئو ما شاهد مصاحبه آقای فرهودی از پادشاهی خواهان شناخته شده و خبرنگاری مستقل از جمهوری اسلامی هستیم با یک سرهنگ گارد جاویدان که حتا رژیم نیز در وفاداریش به رژیم گذشته انکاری ندارد که وی مسئولیتی رسمی و مهم در حفاظت از جان و مال خاندان پهلوی داشته است و این امر را به گونه ای موفق تا زمان وجود خاندان پهلوی در ایران انجام داده است.
شهادت سرهنگ حفاظت کاخ به نقل از پدرش که او نیز مسئول رسمی در تشیع و خاکسپاریِ آرامگاه رضاشاه بوده است، معتبر ترین نقل از آن مراسم به نظر می آید و نه نظر “خبرگزاریِ جوان”( وابسته به سپاه پاسداران) و یا سایر دستگاه هایی که در سایه امنیتی حکومت باید نظر دهند. رژیمی که مشخصه کارمندان آن اول وابستگی تا مغز استخوان به حکومت است و دوم فسادِ مزمن؟!
طبق گزارشات رسانه های حکومتی در ابتدا ریاست میراث فرهنگی شورای شهر تهران تعلق پیکر کشف شده رو به رضا شاه تایید می کند و به نقل از خبرگزاری باشگاه خبرنگاران جوان خبر تایید می شود، مبنی بر تعلق پیکر به رضا شاه، اما مسئول آستان شاه عبدالعظیم کاملا قضیه رو تکذیب می کند که این جسد طبیعی بوده است و ربطی به رضا شاه ندارد، زیرا فهم ایشان هم این بوده(تحت تأثیر شایعات مجهول عوام مربوط به مومیایی بودن پیکر رضا شاه که تصور می شده است با همان وضع مومیایی در بدو ورود از خارج کشور جسد را دفن کرده اند).
بانو فرح دیبا ٩ سال پس از خاکسپاری رضا شاه به همسریِ محمدرضا شاه در آمد ولی بسیار عجیب است که چرا اشاره ای به خاطرات و نقل های احتمالی از مراسم انجام شده برای رضا شاه نمی کند با توجه به اینکه به حتم ایشان بارها فیلم های مربوط به آن مراسم را مشاهده کرده است و توسط دیگران مطلع شده است که موضوع مومیایی یک امکان بوده تا جسد برای انتقال به ایران محفوظ بماند که اتفاقا به طریق سنت متعارف خاکسپاری شود.
در روزنامه همشهری مصاحبه ای با فرد تحت عنوان باستان شناس و آشنا به حوزه تمدنی ری(شهر ری) رو انجام می شود و وی تایید می کند که این جسد متعلق به پهلوی اول است.
اما حالا یک فرض دیگر بکنیم، از آنجا که “شهر ری” از مناطق باستانیِ شناخته شده ایران است، در حفاری آن محدوده یک جسد “مومیایی” پیدا می شود و کارمندان فاسد نظام که ثابت کرده اند به جز پول به هیچ ایدئولوژی پایبند نیستند در ابتدا مطرح می کنند که این مومیایی کشف مهمی نیست زیرا جسد همان رضا شاه است با این ایده که مومیایی را با قیمتی گزاف به دلال های بین المللی بفروشند و از آنجا که آنرا جسد رضا شاه معرفی کرده اند سایر مسئولین هم به احتمال موضوع را پیگیری نخواهند کرد و نابودی یا مفقود شدن این جسد برایشان اهمیتی ندارد یا اینکه سرنوشت این جسد چه خواهد شد… و به همراه رفقا! دورهمی!! پول فروش مومیایی را به نیش می کشند…
اما نشر خبر و علاقه مردم به رضا شاه بازی را به هم می زند و با جریحه دار شدن احساسات مردم همه نقشه ها به هم می خورد و تناقض گویی ها در درج اظهارات شروع می شود و حالا آنان باید سرنوشت جسد را پاسخگو بشوند و البته می توان فرض هایی دیگر هم طرح کرد، اما تاکید من به گزارشی است در همین مورد که سه سال قبل در آن ویدئو اینترنتی از طرف خادمین به خاندان پهلوی نقل شده و کسی نمی دانسته که سه سال بعد از زیر خاک در محدوده آرامگاه رضا شاه قرار است پیکری مومیایی سر از خاک بر آورد، و البته آن نقل هم مطلق نیست و می تواند قابل بررسی باشد.
خاندان پهلوی در رعایت آداب شیعه(چه من و شما دوست داشته باشیم یا خیر) در آن زمان اصرار داشته اند و به طبع، روحانیون وابسته به دربار و مورد علاقه خود را مأمور و ناظر بر امر خاکسپاری کرده بودند و امر خاکسپاری با نظارت خاص روحانیون بلند پایه آن زمان آنهم با حساسیتی بالا که در شأن پادشاه کشور باشد، انجام پذیرفته است.
طبق شرع اسلامی مومیایی باید از جسد جدا می شده و جسد شسته و کفن پیچ می شده و در تماس مستقیم با خاک قرار می گرفته تا فرصت تجزیه طبیعی بر اساس باور اسلامی داشته باشد.
عکس های مندرج در اینترنت را ما بارها در گذشته دیده ایم. یکی از آنها متعلق به ابتدای مومیایی شدن رضا شاه در ژوهانسبورک و دیگری مربوط به زمان خاکسپاری در ایران ۱۳۲۹(پیش از کفن پیچ کردن) است. گرچه سعی شده است تلقین شود این عکس ها از جسد کشف شده اخیر است.
در زمان حمله وحوشِ خلخالی به آرامگاه، خلخالی قصد داشت استخوان های رضا شاه را نیز از خاک بیرون بکشد. همان زمان رفتار آن مردک، مورد انتقاد روحانیون قرار گرفت و مانع این عمل وی شدند.
به یاد داشته باشیم که در همان روزگار خلخالی به جز استخوان در قبر نمی توانسته چیزی باشد و حتا اگر میزانی از مومیایی نیز بر پیکر جسد مانده بوده، مابقی کاملا تجزیه شده، زیرا از زمان خاکسپاری ۲۸ سال می گذشته است.
اینک در اخبار نقل شده است: “حسن خلیل آبادی در جایگاه رییس کمیسیون میراث فرهنگی شورای اسلامی تهران چنین پیش بینی! نمود که شاید پیکر مومیاییِ یافت شده، در بخش باختری حرم شاه عبدالعظیم از آن رضاشاه بوده باشد، اما با این حال پیکر مومیایی شده وابسته به هر کسی که باشد، به دلیل آن که یک اثر فرهنگی می‌باشد، بایستی از آن نگاهداری شود.”
حالا اگر ما یا جناب رضا پهلوی دوست داریم با حمایت جوانان از رضا شاه جرقه اعتراض را شعله ور ببینیم موضوعی دیگر است.
درخواست نماینده ای از سازمان آثار فرهنگی جهانی وابسته به سازمان ملل جهت شناساییِ قدمت مومیایی و مشخصه های آن، مطالبۀ بجایی است زیرا به فرض اگر ثابت شود این مومیایی قدمتی چند هزار ساله دارد مراتب بیشتری از فخر ملی برما خجسته است که ضمن به گوش رسیدن اعتراض مردم به تناقض گویی هایِ مسئولین متهم به فساد و دروغگویی، پای سازمان ملل نیز می تواند به این مناقشه باز شود به جهت حفظ آثار ملی فرهنگیِ ایرانیان.
چه اثبات شود این مومیایی، رضا شاه بوده یا نبوده است، در صورت قدیمی بودن آن جسد، محدوده کشف جسد به عنوان یک منطقه میراث فرهنگی باید مورد حفاظت سازمان میراث باستانی با حمایت نهاد بین المللی قرار گیرد.
حمایت رضا پهلوی از یک موضوع ملی(نظارت نهادی بین المللی در این ماجرا) بیشتر به نفع منافع ملی ایران خواهد بود تا یک اعتراض زودگذر و به احتمال، قابل سرکوب.
چهارشنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۷