بهترین و مستندترین منبع برای پی بردن به اینکه فدائیان اسلام سرسخت ترین دشمن مصدق بودند، مراجعه به نشریه «نبرد ملت» ارگان فدائیان اسلام می باشد.
این نشریه به مدیریت امیرعبدالله کرباسچیان منتشر می شد، خوشبختانه مجموعه ی کاملی از این نشریه در قسمت آرشیو نشریات کتابخانه ملی ایران موجود می باشد و اخیر توسط اینجانب مورد بررسی قرار گرفته و از برخی از صفحات اول شماره های آن عکس گرفته ام و در زیر این نوشته، تقدیم دوستان می کنم تا بدانند برخی از کسانیکه کوشیده اند بین مصدق سکولار و فدائیان اسلام رابطه دوستی برقرار کنند، چقدر به بیراهه رفته اند…
در طول ۲۷ماهه نخست وزیری مصدق، نواب صفوی رهبر گروه فدائیان، ۲۱ماهش در زندان بوده، او در ۱۳خرداد ۱۳۳۰دستگیر و زندانی می شود. علت زندانی بودنش نیز به خاطر این بوده که او مردم آمل را در ۱۳۲۶ تشویق کرده بوده به فروشگاههای مشروبات الکلی آن شهر حمله کنند و آنها را ویران سازند.
(افسانه مصدق، رحیم زهتاب فرد…ص۴۰۸)
نشریه نبرد ملت در همین رابطه در صفحه اول خود، تصویر نواب صفوی را در غل و زنجیر کشیده و مصدق را در کنار او خندان و به همراه یک چنگالِ دیو که در واقع دستِ مصدق می باشد ترسیم کرده و در بالای صفحه نیز با تیتری درشت، حکومت مصدق را آدمخوار نامیده و نوشته:
«حکومت آدمخوار برو…»
(نبرد ملت، شماره۴۳٫ تصویر این صفحه در زیر نوشته)
محمدمهدی عبدخدایی نوجوان ۱۵ ساله عضو فدائیان اسلام که در ۲۵ بهمن ۱۳۳۰ دکتر فاطمی را ترور و زخمی ساخته بود در نشریه نبرد ملت آمده که می خواستند مصدق را ترور کنند اما چون به او دسترسی نداشتند در نتیجه، معاون او را ترور می کنند:
«…پس از آنکه گلوله رها شد ضارب حسین فاطمی با رشادت و اطمینان خاطری که معرف ایمان و اعتقاد راسخ او بود گفت: من بخاطر دفاع از حقوق مسلمانان قیام کرده و اول می خواستم مصدق را بکشم اما حیف که به او دسترسی پیدا نکردم!»
(نبرد ملت شماره ۵۰٫ تصویر مجله در زیر نوشته)
البته همین نشریه در سالگرد ترور رزم آرا که توسط همین گروه فدائیان اسلام صورت گرفته بود تصویر مصدق را در کنار رزم آرا کشیده و بالای تصویر نوشته:
«بدنبال رزم آرا، پیش بسوی جهنم!»
گروه فدائیان اسلام، پس از کودتای ۲۸مرداد نیز در وقتی که مصدق دستگیر شده بود بر اعدام مصدق تاکید کرده و تصویری از مصدق کشیده که به پای شاه افتاده برای نجات جانش التماس می کند و زیر تصویر نوشته:
«دیگر این تشبثات و گریه زاری ها نتیجه ای ندارد…»
(نبرد ملت، شماره ۴۹٫ تصویر نشریه در زیر نوشته)
در زمان محاکمه مصدق نیز، کاریکاتورهایی از مصدق کشیده و او را جغد شوم نامیده و نوشته:
«مصدق در صحنه دادگاه هم نقش عوام فریبانه خود را بازی می کند…»
(نبرد ملت، مورخه ۲۳آبان۱۳۳۲، شماره۸۸٫ تصویر نشریه در زیر نوشته)
اما در این نشریه حتی یک جمله نیز دیده نمی شود که به شاه حمله شده باشد و اگر نامی از شاه برده میشود همیشه با احترام بوده، به عنوان مثال در ۱۷اردیبهشت ۱۳۳۲ش کرباسچیان(مدیر مسئول ارگان فدائیان اسلام) در نامه ای به شاه، چنین توهینهای رکیکی به مصدق کرده:
«الان دو سال تمام است که یک دسته راهزن بی شرم و حیا، یک عده جاسوس در پناه سرنیزه…بر این کشور متلاشی و این ملت سیه روز تسلط یافته…(اعلیحضرت) بر مملکتی سلطنت می کنید که یک دیوانه زنجیری، یک مصروع خون آشام و یک مجنون افسار گسیخته، به کمک یک عده جاسوس بین المللی و دزد سر گردنه و به دستیاری دسته ای خون آشام و آدم خوار، چنان آتشی در آن افروخته اند که چشمه ی خورشید را تیره و تار ساخته اند…»
کمتر شماره ای از نشریه«نبرد ملت» وجود دارد که با واژه های توهین آمیز و حتی فحاشی به مصدق حمله نشده باشد، حتی برخی شماره های نشریه وجود دارد که کلِ مطالبش حمله به مصدق بوده و پس از سرنگونی دولت مصدق نیز این حملات ادامه یافته است.
اما مخالفان مصدق مانند میرفطروس که خود را پژوهشگر تاریخ می نامند در کتاب سراسر مغرضانه اش، از نزدیکی و رابطه دوستانه فداییان اسلام با مصدق یاد کرده و می نویسد:
«مصدق بیست و هشت تن از فدائیان اسلام از جمله قاتل رزم آرا را پس از مدت کوتاهی آزاد ساخت…»
(آسیب شناسی یک شکست، علی میرفطروس…ص۷۵)
در زیر تصاویر صفحه اول برخی از شماره های نشریه «نبرد ملت» را جهت قضاوت دوستان آورده ام.
https://s6.uupload.ir/files/2_q91f.jpg
@Ali_Moradi_maragheie