مصدق که بود- سام ضیایی

این روزها بسیار دیده ام پادشاهی خواهان برای حمایت از رضا پهلوی و پدرانش مصدق را به باد دشنام و تهمت می گیرند! این کارشان مرا به یاد جوان نوکیشی می اندازد که برای اثبات دین جدید خود، دین کهنه اش را به باد تمسخر و ناسزا می گرفت، چرا که از دین نو هم به اندازه دین پیشین اش چیزی نمی دانست! از هیچ کدامشان آگاهی درست و حسابی نداشت!
_ مصدق مشروطه خواه بود و با سلطنت مخالفتی نداشت. حتی تا آخرین لحظه هم به خاطر سوگندی که خورده بود خواست تا به پادشاه وفادار بماند. مصدق بر خلاف بسیاری از سلطنت طلبان دو آتشه به شاه خیانت نکرد.
_ مصدق سکولار بود به این معنا که نه دین ستیز بود و نه دین مدار!
_ مصدق هرگز به روحانیت انحصار طلب و زیاده خواه باج نداد.
_ مصدق بر خلاف بسیاری از سیاستمداران معاصر بوقلمون صفت نبود و پرنسیپ داشت.
_ مصدق چه زمانی که نخست وزیر بود و چه زمانی که در حصر بود، در برابر استبداد مطلقه حاکم ایستاد و در کنار مردم ماند.
_ هرگز در سرکوب مردم نه همراهی کرد و نه سکوت!
_ ملی گرایی مصدق تجاوزگرانه نبود و اهل دخالت و ایجاد آشوب در کشورهای دور و نزدیک نبود!
_ برای منافع ملی و حقوق مردم در برابر استبداد داخلی و استعمار خارجی می ایستاد اما غرب ستیز و متوهم نبود!
_ دغدغه اصلی مصدق نه حفظ نظام بود و نه حذف نظام بلکه دغدغه اش تنها آزادی و احقاق حقوق مردم بود و برای آن اهل سازش و مصلحت اندیشی نبود!
_ و مصدق البته که انسان بود و جایزالخطا. اما در تاریخ معاصر ایران یگانه رهبری بود که در تمامی دوران سیاست ورزی اش پاک ماند و پاک رفت! تاریخ و اسناد تاریخی گواه پاکی اویند نه مجیزگویی این و آن!

زنده باد نام و راه مصدق!