سوء استفاده از لغات و واژه ها :ضیاء مصباح

« زمانه را چو نکو بنگری همه پند است »
**حاصل عملکرد جماعت تمامیت خواه که میزان توانمندی در فراهم سازی منزلت اجتماعی ، استقلال وخود کفائی نشات گرفته از رسالت دینی با تعریف خودشان ،جهان بینی، درایت و مدیریت انهم با در اختیار داشتن تمامی امکانات مادی و معنوی طی ۴ دهه عرصه نموده اند ، بعنوان نمونه در موارد زیر بهتر و بیشتر مشخص میگردد :
ثبات ارزش پول که دیگر نتوانش ملی اش دانست ، درجه درستی و اثر بخشی ارزشها و معیارها، چگونگی رفتارهای اجتماعی، میزان دعاوی مطرح در دادگاهها، پندار ایرانیان دربند جهل و خرافات، روابط بین المللی از هر جهت، انتخاب مدیران کلیدی برحسب شرایط احراز و پیشینه ، میزان پاسخگوئی ، درجه علم اموزی و تحقیق در دانشگاهها ،تولید ملی ،چگونگی صنعت ،اشتغال مفید ،اعتبار پاسپورت این سند معرف عملکرد حکومتها ، فرار مغزها ، تکدی گری و بی خانمانی ، سلامت فکر و روان،انحرافات برامده از تنگناهای معیشتی و….
** اینان دقیقا برخلاف گفته ها و شعارهای پیوسته خود و مریدان مزدور فاقد احساس و مطیع اتش به اختیارشان … از تاریخ و روزگاربا انهمه شواهد پند نمی گیرند و با همه مشاهده « عواقب اشتباهات» و نتایج حاصل از سوء تدبیر برامده از حفظ قدرت و ادامه چپاول سرمایه های ملی – انهم با استقرار نیروهای محافظ و حتی تزریق « بوتاکس !» تغییر مکان استقرار خود و خانواده هایشان ( که در این روزها بتوصیه اکید با تامین بار مالی بسیار ان بر بودجه عمومی بسیار میتوان دید …) – نمیخواهند و شاید به اعتبار درجه الودگی و خیانت به ملک و ملت – نمیتوانند در روش و منش خود تجدید نظر نمایند و می پندارند :
اقرار و عقب نشینی همان و سر به نیست شدن و واگذاری هیمنه قدرت همان که « الملک یبقی مع الکفر و لا یبقی مع الظلم »
** میزان و درجه بد پنداری هر کدام از این جماعت را خود شان بمراتب بهتر و بیشتر از دیگران حتی نزدیکان خود می دانند و بهمین علت به راحتی از منصب زر، زور و تزویر فرود نمی ایند تا انروز که «با بن بریدن برسر شاخه »به استحقاق مناسب برسند !
** این جمع رانت جو بغلط و پیوسته بر مبارزه با منادیان ظلم و تعدی ،دقیقا برخلاف حقیقت می دمند ،البته برای اغفال عوام فاقد اندیشه که در تنگنا های معیشتی برای بهره برداری در چنین روزگارانی رندانه تدارک دیده وبا پشتوانه و حضور فیزیکی انان برنامه ریزی نموده اند …
– وتعمدا براین نکته میدمند که اعتراضات معقول و ارام «اکثریتی که اقلیتشان میگویند !» برامده از سوء تدبیر و ضد منافع ملیست و این واژه ارزشمند رابا «امر بر خود مشتبه نمودن » به خود و اطرافیان تنگ نظر القاء مینمایند !
**مخرب دانستن هر گونه اعتراض ارام (طبعا بدون تخریب زیر ساختها و سرمایه های ملی و مهمتر از همه جان عزیز انسانها ) اغلب «پیشنهاد عوامل مجموعه حکومت » و روشی متداول طی سنوات اخیر برای بهره برداری های تبلیغاتی « برنامه ریزان تکنوکرات خود فروش مستقر در اطاق فکر » میباشد وجملگی حکومت های دیکتا توری حتی در رده «پوتین ها » برانند !
*بدون تردید این ایثار ها ببار می نشیند و اجتناب نا پذیر، بمانند عقب نشینی ها (مشابه بر چیدن عملی گشت ارشادشان) اما عملا و بدون اعلام و اقرار ودر سایر موارد قطعا «دیر و زود » دارد اما «بدون سوخت و سوز» که حکم و قانون طبیعت است .
** بنابراین :
– بمصداق « پایداری و استقامت میخ – سزد ار پیشه بشر گردد / بر سرش هر چه بیشتر کوبند – پایداریش بیشتر گردد » بایستی : «طرحی نو دراندازیم و فلک را سقف بشکافیم» تا بتوان «با ساقی بهم سازیم – تا لشکربیوطنی ،تباهی ،قساوت ،پلیدی و غم را با تدبیر لازم و تعقل شایسته ایرانیان ، تسلیم نمودو بنیادش را برانداخت »
– و بتبع این همت و کوشش جمعی به جامعه ای سرشار از امید و سازندگی رسید ، البته همراه با انگیزه خدمت به همنوع –
و این ملک اهورائی را با همراهی و همکاری تمامی طبقات اجتماعی از طریق تحلیل معقول وضعیت، کنترل اجتماعات ،وجود هماهنگی و وحدت رویه با پرهیز از هرگونه تند روی، هشیاری، شناخت و طرد ارام نفوذی ها ی بی رحم مخرب و انانکه تعمدا و با اهداف شوم بطور غیرمحسوس برخواسته ها میدمند و هیجان را جانشین رفتار ارام قانونمند مینمایند ،انچنانکه شایسته است به پیش برد ….
– دقت در حرکات احساسی نا معقول – که خواست نظام فاقد نظم و برنامه میباشد (که در مواردی بسیار حرفه ای عمل مینمایند و خلافش را بدفعات مخصوصا در هنگامه انتصخابات دیده ایم !) و اغلب عزیزان دهه های هفتاد ببعد – فعال در عرصه غرور افرین این روزها «با همه خطرات و خطیرات » به دلیل سن و سال نمیتوانند بیاد بیاورند- بدون اغراق نمونه ای از سرشت « دزد با چراغ » را درپندار و کردار پلید خود بنمایش گذارده اند که «فاعتبرو یا اولی الابصار »
– و توانسته اند با ابزار ارتباطی مصادره شده در دست – با همه نا شایستگی با بهره بردای خباثت امیزی از واژه «مردم » « اکثریت » «افکار عمومی » « اعتراض وتظاهرات قانونمند ! »… از این عناوین شرافتمندانه ، نهایت بهره برداری را بنماید …
*** انچنانکه مواردی را همین روزها در عرصه اجتماعات فر مایشی دیدیم که خوشبختانه با توجه به گستردگی و دامنه اعتراضات – با اتش زدن روسری «اولین خاکریز تحمیلی » نوید توفیق در باورهای ملت دردمند گرفتار جهل مرکب و فساد عمیق را – القاء نمود و بیقین عرض خود بردن بیش از این راه به جائی نخواهد برد و پایداری بر حقیقت و کوشش در راه ان بدون شک « قانون منضبط طبیعت و جبر روزگار» که در هر حال حق و حقیقت حاکم است.