فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری مشهور به شیخ عطّار نیشابوری (۱۱۴۶م/۵۴۰ق -۱۲۲۱م/۶۱۸ق) یکی از عارفان، صوفیان و شاعران ایرانی سترگ و بلندنام ادبیات فارسی در پایان سدهٔ ششم و آغاز سدهٔ هفتم است. او در سال ۵۴۰ هجری برابر با ۱۱۴۶ میلادی در نیشابور زاده شد و در ۶۱۸ هجری به هنگام حملهٔ مغول به قتل رسید.[۱]
محمدرضا شفیعی کدکنی در مقدمه‌ای که بر منطق‌الطیر نوشته‌است اشاره می‌کند که شخصیت عطار در «ابر ابهام» است و اطلاعات ما حتی دربارهٔ سنایی، که یک قرن قبل عطار می‌زیسته، بسیار بیشتر از اطلاعاتی است که از عطار در دست داریم. تنها می‌دانیم که او در نیمهٔ دوم قرن شش و ربع اول قرن هفتم می‌زیسته‌است، زادگاه او نیشابور و نام او، آنگونه که عطار گاهی در اشعارش به هم‌نامی خود با پیامبر اسلام اشاره می‌کند، محمد بوده‌است.
آناهید خزیر: کتاب تذکره الاولیاء در شرح حال و روایت فضایل و کرامات ۷۲ تن از اولیاء صوفیه و بزرگان از امام جعفر صادق (ع) تا حسین بن منصور حلاج است و از آثار مهم نثر فارسی به شمار می‌رود.
دکتر محمد استعلامی از محققان و پژوهشگران عطار: استاد شفیعی کدکنی روی منظومه‌های عطار و رباعیات آن کار کرده‌اند. سطح کار شفیعی کدکنی بسیار بالا‌تر از کارهایی است که پیش از آن روی منظومه‌های عطار انجام شده است. کار وی درحدی است که می‌توان گفت سنگ تمام گذاشته و کتاب‌های وی همواره مأخذی برای همه محققان و پژوهشگران است.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، استاد محمدرضا شفیعی کدکنی در سفر اخیر خود به مشهد مقدس ضمن شرکت در جشن موسسه خیریه دارالاکرام (حامی کودکان محروم‌مانده از تحصیل) عواید مادی کتاب «تذکره‌الاولیا» را که حاصل ۴۰سال تلاش روی این اثر ارجمند شیخ عطار است به این موسسه اهدا کرد.
شفیعی کدکنی «تذکره‌الاولیا» را بعد چهل سال تحقیق روی نسخ گوناکون، منتشر کرد. انتشار این کتاب با تصحیح و مقابله ااو یکی از آرزوهای مهم این استاد برجسته ادبیات ایرانی بوده است. «تذکره‌الاولیا» که با قیمتی حدود ۳۰۰هزارتومان برای اولین بار در نمایشگاه کتاب امسال عرضه شد، با استقبال دوست‌داران ادبیات فارسی روبه‌رو شد و یکی از پرفروش‌های نمایشگاه امسال بود.