مجمع عمومی سازمان ملل متحد از مقامات ایرانی خواسته است تا به نقض مداوم حقوق بهائیان ایران، بزرگ‌ترین اقلیت دینی این کشور پایان دهد.
این درخواست در قالب قطعنامه‌ای با ۸۵ رای موافق، رای ۳۰ مخالف و ۶۸ رای ممتنع از «محدودیت‌های سخت و مداوم در زمینه حق آزادی فکر، وجدان، دین و عقیده» اظهار نگرانی شدید می‌کند.
این قطعنامه پنج صفحه‌ای در ادامه، بابت «محدودیت‌های وارده در زمینه تشکیل و تأسیس مکان‌هایی برای عبادت و حمله به این اماکن، تعرض به امور کفن و دفن اموات و سایر موارد نقض حقوق بشر از جمله آزار و اذیت، ارعاب، سرکوب، دستگیری‌های خودسرانه، بازداشت، ممانعت از حق تحصیل و نفرت‌پراکنی که موجب ترویج خشونت علیه اقلیت‌های مذهبی رسمی و غیررسمی می‌شود» ابراز نگرانی می‌کند.
این قطعنامه در ادامه از مقامات ایرانی می‌خواهد «تمامی زندانیان مذهبی را که به دلیل عضویت یا فعالیت در گروه‌های مرتبط با اقلیت‌های رسمی یا غیررسمی زندانی شده‌اند از جمله آخرین عضو گروه مدیریتی جامعه‍ی بهائی را آزاد کنند.»
کانادا و ۳۴ کشور دیگر حامی این قطعنامه بودند.
ده‌ها هزار بهائی روزانه تنها به دلیل اعتقادات مذهبی خود از محرومیت‌های تحصیلی، اقتصادی و فرهنگی رنج می‌برند. در حال حاضر بیش از ۷۰ بهائی در ایران زندانی هستند.
خانه‌های بهائیان به طور مرتب مورد یورش قرار می‌گیرد و اعضای این جامعه خودسرانه دستگیر و بازداشت می‌شوند. اماکن کسب و کار بهائیان پلمب و تعطیل می‌شود و بدین وسیله افراد از کسب درآمد مشروع خود محروم می‌شوند. همچنین، هزاران جوان بهائی یا اجازه ورود به دانشگاه ندارند و یا پیوسته به دلیل اعتقادات مذهبی‌شان از دانشگاه‌ها اخراج می‌شوند.
سرکوب‌ها حتی به قبرستان‌ها و کفن و دفن اموات نیز کشیده شده است. در آخرین مورد، جسد یک بهائی که توسط خانواده‌اش در قبرستان بهائی دفن شده بود پس از مدتی خارج از شهر پیدا شد. این مورد چهارمین مورد نبش قبر است که بهائیان این منطقه در چند سال اخیر شاهد بوده‌اند.
خانم بانی دوگال، نماینده‍ی ارشد جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد می‌گوید: «امید این است که این قطعنامه پیام روشنی به مقامات ایرانی بفرستد که نقض حقوق جامعه‍ی بهائی پنهان نمی‌ماند.»
«هرگونه تبعیض علیه اقلیت‌های دینی به خاطر باورها و فعالیت‌های دینی‌شان غیرقابل قبول است و تحمل نخواهد شد.»