شبکه‌ی منوتو «ضد رسانه» بود-علی افشاری

شبکه‌ی #منوتو «ضد رسانه» بود. ضد رسانه‌ای مثل «تسنیم»و «فارس‌نیوز» که وظیفه‌اش نه تنها آگاهی‌بخشی٬ بلکه تحریف و پروپاگاندا به مبتذل‌ترین شکل ممکن بود. این شبکه اهانت به «رسانه» محسوب می‌شد و براستی سطح این مفهوم را تنزل داد.
*منوتو ابتدا نقشه‌ی سیاسی خود را فاش نکرد و با تولید برنامه‌های سرگرم‌کننده‌ی کم‌مایه و سطحی٬ سعی در جذب بالای مخاطبان جوان داشت. سپس سراغ انقلاب و بختیار و بعد به مرور رضا شاه و محمدرضا پهلوی رفت و سعی کرد با ایجاد حس مظلوم‌نمایی و تقدیس و تحریف و تاریخ‌شویی به هدف خود برسد و در آخر نیز از پرویز ثابتی به بی‌شرمانه‌ترین شکل ممکن رونمایی کرد.
*مستندهای این شبکه٬ با برش‌های تاریخی هدفمند٬حذف پیش‌زمینه‌های یک رویداد٬ برخورد گزینشی و تنظیم‌های جهت‌دار٬ تاریخی نیمه‌جعلی و آمیخته با دروغ را تحویل مخاطب داد. این امر٬ بخشی از مخاطبان عام را که از قضا اطلاعات تاریخی هم نداشتند و از شدت ظلم و فشار جمهوری اسلامی به تنگ آمده بودند، دچار ابهام و آشفتگی در تشخیص می‌کرد. آن طور که نتوانند صلاح خویش را بازشناسایی کنند و دوباره بازیچه‌ی دست قدرت‌ها و سیاست‌هایی که معلوم نیست آبشخورشان کجاست قرار بگیرند.
*سرآخر وقتی اعضای منوتو دریافتند موفق به جهت‌دهی به اذهان اکثریت نشدند٬ شروع به طعنه و طلبکاری و تقبیح و نکوهش معترضان و مردم ایران کردند. آنان ملتفت نبودند مردم خوشبختانه آگاه‌تر از آن هستند که به‌راحتی فریفته شوند.
*این شبکه تا پایان کار٬ به شیوه‌ای پیچیده و غیر رسانه‌ای حاضر نشد منابع مالی خود را به طور شفاف معرفی کند. چراکه آشکار شدن منابع مالی٬ هویت و نیت سیاست‌گزارانی را فاش می‌کرد که بنا بود به دلایلی که برای مخاطب ایرانی روشن نیست، پنهان بمانند. بی‌گمان سرمایه‌گذاران منوتو‌ دوستدار مردم ایران نبودند؛ مغرضان پشت‌پرده‌ای بودند به دنبال اهداف منفعت‌طلبانه‌ی خود که آینده‌ی دموکراتیک و سعادتمند ایران و رفاه ملت برایشان اندک اهمیتی نداشت. ‌پیچیدگی‌ها و‌تعارضاتی نیز در عملکرد آن وجود داشت. آینده هویت آنان را آشکار خواهد کرد.
البته به شخصه از اینکه افراد شغل‌شان را از دست بدهند خرسند نمی‌شوم اما تعطیلی ضدرسانه که خاک در چشمان جامعه می‌‌پاشد و در تلاش برای از اخلال در دستگاه تشخیص مردم است، اتفاق مثبتی است.