جناب آقای علوی در ۲۵ روزی که ناعادلانه در بازداشت وزارت اطلاعات بودم مصائب و رنج هایی بر من تحمیل شد که هنوز از شرّ آنها خلاص نشدم و برای رهایی از آن ها به داروهای اعصاب و روان پناه آورده ام، اما در این مدت دو پرسش اساسی مثل خُره مغز مرا درگیر خود کرده است که پاسخ دهنده ی اصلی آنها فقط شخص شما میباشید و این حق بنده و ملت شریف ایران است که پاسخ این پرسش ها را بدانیم.
اول اینکه در روزهای اول بدون دلیل یا هیچ حرفی تا سر حد مرگ مرا شکنجه و زیر مشت و لگد گرفتند که تا ۷۲ ساعت در سلولم از جایم نمیتوانستم تکان بخورم و آنقدر زده بودند که حتی از تاب درد خوابیدن هم برایم زجز آور بود و امروز پس از گذشت تقریبا دوماه از آن روز سخت در دنده های شکسته ام، کلیه ها، گوش چپم و بیضه هایم احساس درد میکنم جالب اینکه شکنجه گران خود را سرباز گمنام امام زمان مینامیدند اما به بنده و خانم قلیان انواع اقسام فحش های رکیک جنسی میدادند و ایشان راهم کتک میزدند اما از شکنجه ی جسمی بدتر، شکنجه های روانی بود، نمیدانم چه بر سرم آوردند که مثل موش آب کشیده شده بودم و هنوز دستهایم میلرزد، منی که زمین زیر پایم میلرزید تحقیر شدم و به شخصیت دیگری بدل شده بودم و هنوز با وجود قرص های اعصاب و روان گاهی دچار حمله های شدید عصبی روحی و روانی می شوم، اکنون از جنابعالی بعنوان وزیر اطلاعات و کسی که خودش یک روحانی مذهبی ست این پرسش را دارم : از نظر اخلاقی، حقوق بشری و بخصوص دین اسلام حکم شکنجه ی یک بازداشتی چیست؟ آیا رواست؟ اگر رواست به چه میزان؟
مسئله دوم که برای من و خانواده ام بسیار بسیار مهمتر از شکنجه های جسمی و روحی ست بحث «شنودِ» مکالمات تلفنی بنده و خانواده ام توسط دستگاه اطلاعاتی شماست، بازجویم میگفت ما از همه چیز تو خبر داریم حتی میدانیم همسرت چند بار بخاطر مبارزاتت با تو دعوا کرده است گفتم از کجا میدانید گفت مدت ها تماس های تو «شنود» می شد که باعث عصبانیت شدید من حین بازجویی شد حال پرسش بنده و خانواده ام از شما بعنوان وزیر اطلاعات و یک شخصیت روحانی و مذهبی این است که : آیا «شنود» خصوصی ترین مکالمات انسانها از نظر اخلاقی، حقوق بشری و دین اسلام رواست؟ به چه حقی مکالمات تلفنی خصوصی بنده و همسر عزیزم را دستگاه اطلاعاتی شما باید «شنود» کند؟؟؟
لذا جناب آقای علوی اینجانب اسماعدعوت از حجت الاسلام علوی وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی به مناظره در یک برنامه زنده تلویزیونی
جناب آقای علوی در ۲۵ روزی که ناعادلانه در بازداشت وزارت اطلاعات بودم مصائب و رنج هایی بر من تحمیل شد که هنوز از شرّ آنها خلاص نشدم و برای رهایی از آن ها به داروهای اعصاب و روان پناه آورده ام، اما در این مدت دو پرسش اساسی مثل خُره مغز مرا درگیر خود کرده است که پاسخ دهنده ی اصلی آنها فقط شخص شما میباشید و این حق بنده و ملت شریف ایران است که پاسخ این پرسش ها را بدانیم.
اول اینکه در روزهای اول بدون دلیل یا هیچ حرفی تا سر حد مرگ مرا شکنجه و زیر مشت و لگد گرفتند که تا ۷۲ ساعت در سلولم از جایم نمیتوانستم تکان بخورم و آنقدر زده بودند که حتی از تاب درد خوابیدن هم برایم زجز آور بود و امروز پس از گذشت تقریبا دوماه از آن روز سخت در دنده های شکسته ام، کلیه ها، گوش چپم و بیضه هایم احساس درد میکنم جالب اینکه شکنجه گران خود را سرباز گمنام امام زمان مینامیدند اما به بنده و خانم قلیان انواع اقسام فحش های رکیک جنسی میدادند و ایشان راهم کتک میزدند اما از شکنجه ی جسمی بدتر، شکنجه های روانی بود، نمیدانم چه بر سرم آوردند که مثل موش آب کشیده شده بودم و هنوز دستهایم میلرزد، منی که زمین زیر پایم میلرزید تحقیر شدم و به شخصیت دیگری بدل شده بودم و هنوز با وجود قرص های اعصاب و روان گاهی دچار حمله های شدید عصبی روحی و روانی می شوم، اکنون از جنابعالی بعنوان وزیر اطلاعات و کسی که خودش یک روحانی مذهبی ست این پرسش را دارم : از نظر اخلاقی، حقوق بشری و بخصوص دین اسلام حکم شکنجه ی یک بازداشتی چیست؟ آیا رواست؟ اگر رواست به چه میزان؟
مسئله دوم که برای من و خانواده ام بسیار بسیار مهمتر از شکنجه های جسمی و روحی ست بحث «شنودِ» مکالمات تلفنی بنده و خانواده ام توسط دستگاه اطلاعاتی شماست، بازجویم میگفت ما از همه چیز تو خبر داریم حتی میدانیم همسرت چند بار بخاطر مبارزاتت با تو دعوا کرده است گفتم از کجا میدانید گفت مدت ها تماس های تو «شنود» می شد که باعث عصبانیت شدید من حین بازجویی شد حال پرسش بنده و خانواده ام از شما بعنوان وزیر اطلاعات و یک شخصیت روحانی و مذهبی این است که : آیا «شنود» خصوصی ترین مکالمات انسانها از نظر اخلاقی، حقوق بشری و دین اسلام رواست؟ به چه حقی مکالمات تلفنی خصوصی بنده و همسر عزیزم را دستگاه اطلاعاتی شما باید «شنود» کند؟؟؟
لذا جناب آقای علوی اینجانب اسماعیل بخشی برای شنیدن پاسخ هایتان شما را به یک مناظره در یک برنامه زنده تلویزیونی دعوت میکنم
اسماعیل بخشی
۱۴ دی ۹۷
————————-
درخواست یک نماینده مجلس و ۳۴ تشکل دانشجویی برای بررسی «شکنجه» اسماعیل بخشی
یک عضو کمیسیون قضایی مجلس خواستار بررسی نوشته اسماعیل بخشی، فعال کارگری، درباره شکنجه شدنش در زمان بازداشت شد و ۳۴ تشکل دانشجویی نیز برای برگزاری مناظره آقای بخشی و وزیر اطلاعات اعلام آمادگی کردند.
با این حال استاندار خوزستان به نقل از «دستگاههای ذیربط» شکنجه شدن آقای بخشی را تکذیب کرده و در عین حال گفته که این نهاد آمادگی دارد این موضوع را بررسی کند.
محمد کاظمی، نایب رئیس کمیسیون قضایی مجلس، روز شنبه ۱۵ دی در مصاحبه با خبرگزاری ایلنا گفت که ادعای آقای بخشی درباره شکنجه باید «بررسی» شود و « کمیسیون مربوطه» در مجلس دراین باره جلسه تشکیل دهد.
وی اضافه کرد: «با این ادعا فضاسازی بسیاری علیه مسئولان کشور صورت گرفته است و باید حتما مورد رسیدگی قرار گیرد.»
اسماعیل بخشی، نماینده کارگران شرکت نیشکر هفتتپه، در اینستاگرام خود با تشریح شکنجههای دوره بازداشت خود و سیپده قلیان که به همراه او دستگیر شده بود، خواستار پاسخگویی علنی وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی در یک مناظره تلویزیونی شده است.
به گفته آقای بخشی، ماموران وزارت اطلاعات او و سپیده قلیان را «کتک میزدند» و به آنان «انواع و اقسام فحشهای رکیک جنسی میدادند».
در همین حال ۳۴ تشکل دانشجویی از دانشگاههای مختلف ایران درنامهای به وزیر اطلاعات خواستار برگزاری این مناظره شده و آمادگی خود را برای میزبانی آن اعلام کردند.
با این حال استاندار خوزستان سخنان آقای بخشی درباره شکنجه شدن خود را رد کرده است.
غلامرضا شریعتی در مصاحبه با وب سایت جماران گفت: «من امروز موضوع شکنجه را از دستگاههای ذیربط جویا شدم، آنها به شدت چنین مسئلهای را تکذیب کردند و گفتند که مدارک و مستنداتی در اختیار دارند که شکنجهای در کار نبوده است.»
وی اضافه کرد: «هر کدام از کارگران بازداشت شده پس از آزادی، اگر ادعایی دارند میتوانند به دستگاه قضایی مراجعه کرده و پیگیری کنند.»
استاندار خوزستان در عین حال گفت که معاونت سیاسی و اجتماعی استانداری آمادگی دارد «صحبت ها را بشنود و بررسی کند و اگر به مواردی رسید که قانون رعایت نشده یا ظلمی در حق کسی شده از مراجع ذیربط پیگیری کند».
پس از انقلاب ۵۷ بارها و در دورههای مختلف فعالان سیاسی با انتشار نامههایی از شکنجههای سازمان یافته و طولانی مدت در دوره بازداشت خود خبر دادهاند و برخی از زندانیان بر اثر شکنجه فوت شدهاند که نمونه سالهای اخیر آن ستار بهشتی است.
بازداشتگاه کهریزک از جمله نمونههایی است که در گزارش مجلس ایران به شکنجه زندانیان در آنجا اشاره شده است.
——————————————-
اعلام آمادگی ۳۴ تشکل دانشجویی برای میزبانی نشست مناظره اسماعیل بخشی و وزیر اطلاعات
۳۴ تشکل دانشجویی برای میزبانی نشست مناظره اسماعیل بخشی٬ فعال کارگری٬ و وزیر اطلاعات اعلام آمادگی کردند.
روز گذشته (جمعه) اسماعیل بخشی، فعال کارگری٬ که گزارشهایی مبنی بر شکنجه او در دوره بازداشت منتشر شده بود، با تشریح شرایط بازداشت خود از شنود مکالمات او با خانوادهاش خبر داده و خواستار پاسخگویی علنی وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی در یک مناظره تلویزیونی شد.
بخشی، که از نمایندگان کارگران نیشکر هفتتپه است، در جریان اعتراضهای آبان ماه کارگران این شرکت در ۲۷ آبان ماه بازداشت شد و نزدیک به یک ماه در بازداشت وزارت اطلاعات بود.
در دوره بازداشت این فعال کارگری گزارشهایی مبنی بر «فشارهای شدید جسمی و روحی» به این فعال کارگری منتشر شد و منابع کارگری خبر دادند که او مورد ضرب و شتم قرار گرفته و شکنجه شده است.
هرچند بعدتر رییس دادگستری شوش گزارشها مبنی شکنجه این فعال کارگری و انتقال او به بیمارستان را رد کرد، اما اکنون او در اولین اظهار نظر در این باره از زمان آزادیاش گفته است که در روزهای نخست بازداشت، «بدون دلیل یا هیچ حرفی تا سر حد مرگ» مورد «شکنجه و زیر مشت و لگد» قرار گرفته است.
او گفته است که به این دلیل «تا ۷۲ ساعت در سلولم از جایم نمیتوانستم تکان بخورم و آنقدر زده بودند که حتی از تاب درد خوابیدن هم برایم زجز آور بود».
او اضافه کرده که اکنون نیز با گذشت چندین هفته از زمان بازداشت، «در دندههای شکسته، کلیهها، گوش چپ و بیضههایش احساس درد میکند.»
۳۴ تشکل دانشجویی در پی انتشار این خبر خطاب به وزیر اطلاعات نوشتند: «تشکلهای امضاکنندهی این نامه درخواست برگزاری مناظره برای روشن شدن موارد مطرح شده توسط ایشان را دارند.»
امضا کنندگان این بیانیه تاکید کردند: «در آستانهی ورود به پنجمین دههی انقلاب، انتظار میرود جمهوری اسلامی در مرحلهای قرار گرفته باشد که یک کارگر بتواند بلندترین مقامات کشور را مورد نقد قرار دهد و در جایگاه شهروندی خود، آنها را به پاسخگویی وا دارد.»
این تشکلهای دانشجویی در پایان نوشتند: «لذا ضمن درخواست برگزاری مناظره با ایشان، ما تشکلهای دانشجویی امضا کنندهی این نامه، آمادگی خود را برای میزبانی این نشست اعلام می داریم.»