هممیهنان آزاده،
با سرکوب وحشیانه و مرگبار دستگاههای سرکوب جمهوری اسلامی مانند سپاه و بسیج، خشم و خروش تهیدستان، تحقیر شدگان، بینوایان و بیکاران جوان، موقتاً فروکشیده است، یعنی فریاد اعتراض درست آن گروه اجتماعی که جمهوری اسلامی تا چند دهِ پیش چماقبدستان و بزنبهادران خود را از خیل آنان سوا میکرده است. لیک کیست که نداند تا هنگامیکه فرمانروایی این جمهوری نکبتبار پایداراست زمینه این برافروختگیهایی که تازه آغاز شده، آماده خواهد ماند و اینها میتوانند هردَم تواناتر فراآیند. وانگهی از«برادران قاچاقچی» سپاه و برادران لاریجانیها تا برادران روحانی و جهانگیری و دیگر تبهکاران درشتمهره این «نظام مقدس»، کم نیستند نمادهای گندیدگی و فروریزی این دستگاه به بنبسترسیدهِ دزدمنش و چپاولگر که هر روز زشتی، پلیدی، گرسنهچشمی و آزمندی خود را با ویزای کانادا در دست و آماده هرگونه خیانت به ایران، به نمایش میگذارند.
از سوی دیگر زهی بیشرمی و دریدگی بایسته است تا نورچشمیان تاجدار اصلاحطلبهای حکومتی و سردستهشان سید گریان وبازجویانِ«لانه جاسوسی»، با دروغ و دگرگون نشان دادن راستیها، به پابرهنگان و گرسنگان همین« نظام مقدس اسلامی» بَد گفته و آنان را سرزنش کنند. ننگ باد بر این لعبتکان «با ژنهای خوبِ» جمهوری اسلامی، دشمنان مرز و بوم کشور ایران و ایرانی! کسانی که سالهاست نوید بهبود این نظام تباه را میدهند، شگفت آنکه خود به سرسختی و واپسگرایی ساختار نظام مقدسشان نیک آگاهند؛ در رفاه و آسایش می زیند و اخیراً با گرز «سوریه ای شدن» ایران از تهیدستان و رنجبران چشمداشت بردباریِ تنگدستی، رنج بیشتر و در راهپیماییها رفتار بهداشتی اسلامی دارند. چه نیک گفتند تهیدستان خیزش دی ۹۶ «اصلاح، طلب اصولگرا، دیگه تموم شد ماجرا».
با وجود اینهمه بی مهری و ددمنشیِ اصلاحطلبانِ حکومتی به هممیهنان خود، به جز مزدوران وحشی جمهوری اسلامی، بیشتر ایرانیان از خشونت بیزار است، نه خونریز و نه خونخواه است! کشور ایران را از آن خود میداند و امید و دغدغه ای ندارد جز بهزیست همه ایرانیان در آشتی و رواداری و دوستی با یکدیگر و با همه همسایگان کشور. این است چشمانداز ما از ایرانِ آزادِ آینده. ایرانی که در آن پدران و مادران ترس از آینده فرزندانشان نداشته باشند و در میهنشان که گرامی میدارند و دوستش دارند، کار و زندگی کنند و به آن پشت ننمایند! کینه توزی هیچگاه از منشهای سنجیده ایرانی نبوده است و جوانمردی نیست بر سر کسی کوفت که به زمین افتاده است!
آنچه ما نخست میخواهیم:
۱- لغو حکم اعدام، آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی و اعاده حیثیت از آنان و
۲- رعایت همه حقوق شهروندی سزاوارِ مردم ایران و اجرای مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر بویژه حق انتخاب آزاد نمایندگان مردم برای همه بنیادها و سازمانهای اداری و دیوانی کشور است.
پاینده ایران
جبهه ملی ایران- اروپا
۵ بهمنماه ۱۳۹۶