رضا مرزبان از روزنامه نگاران متعهد و میهن دوستی بود که صراحت و تیزی کلامش را از مکتب آزادی خواهان اعتدالیون ـ عامیون جنبش مشروطه ایران به ارث برده بود. او پس از فرار رضاشاه از ایران و تشکیل حزب توده در سال های بیست شمسی، به آن حزب پیوست، در سال هزار و سیصد و سی و چهار از آن حزب کنارگیری کرد اما همیشه به آرمان هایش وفادار ماند. بعد از سال های کودتا علیه حکومت ملی مصدق، اعتقادش به آزادیخواهی بیش از پیش شدت یافت،و در صف ملیون ترقیخواه و سوسیالیست و ضد تبعیض قرار گرفت. رضا مرزبان در مبارزات خود برای آزادی، دموکراسی، عدالت و استقلال، هرگز کوتاهی نکرد. در دوران جنبش انقلابی ملت ایران بسیار فعال بود. به عنوان دبیر سندیکای روزنامه نگاران و یکی از پیشکسوتان این حرفه، در روزنامه های «آیندگان» و «پیغام امروز» برای آزادی و دمکراسی، به ویژه در راه ازادی بیان بی محابا می کوشید و به همین جهت مورد غضب جمهوری اسلامی قرار گرفت و مهدورالدم شناخته شد. مرزبان به فرانسه پناهنده شد. در پاریس، این مبارز خوش فکر و ترقی خواه، در ادامه راه خود برای آزادی، دموکراسی، استقلال، عدالت اجتماعی و لائیسیته در کنار دیگر مبارزان ایران بود و با تکیه بر شناخت و تجربه تاریخی و مستند خود مشاور دلسوز و آگاه آنان بود. ما در گذشت این مبارز بزرگ را که بیش از نیم قرن از عمر خود را به مبارزه در راه رهایی ایران و روشنگری گذاشت، به خانواده ایشان، به جامعه روزنامه نگاران ایران، به کانون نویسندگان ایران و همراهان و هم پیمان های جمهوری خواه و دموکرات و لائیک ایران تسلیت می گوئیم و همه را به شرکت در مراسم آخرین دیدار با رضا مرزبان فرا می خوانیم.
یادش همواره گرامی و نامش در دفتر مبارزان ایرانی جاودان باد!
همبستگی ملی جمهوریخواهان ایران یازدهم دیماه هزار و سیصد و نود و دو