بهمن فتحی : آقای مهندس زعیم، بسیار مفتخرم که در این فرصت کوتاه شما اجازه دادید چند دقیقه شنوندگان ما از نگاه شما درباره مسائل میهنمان بهره مند شوند.
کورش زعیم : سپاسگزارم از دعوت شما و درود می فرستم به شنوندگان شما و خود شما در این برنامه.
پرسش : مرسی، جناب زعیم، آقای اوباما دیروز نامه ای به آیت الله خامنه ای ارسال داشتند که این سومین نامه در طول پنج شش سال گذشته است. این نامه در امریکا، بطور اخص، مورد حمله و اعتراض جمهوریخواهان قرار گرفته که در دو سه روز اخیر هم پس از پیروزی هایشان که در سنا و فرمانداریها و کنگره بدست آورده اند، بهر حال مخالف این ارتباط با ایران بودند. البته یکی از مواردی هم که همیشه می توانیم بحث کنیم، که رییس جمهور امریکا تا کنون سه نامه ارسال داشته که حداقل دوتایش را جوابی نگرفته اند، و این آخری هم که خوب تازه بوده. مسئله مورد بحث این است که اگر ما در موارد هسته ای به توافق برسیم، می توانیم در آینده همکاری هایی در مورد از بین بردن داعش داشته باشیم. دلم می خواهد نظر شما را در داخل کشور در مورد اینجور مسائل جویا بشوم.
کورش زعیم : افشا شدن نامه اوباما در ایران هنوز بازتابی در ایران نداشته، زیرا رسانه های ما آن آزادی را ندارند که بدون اجازه منابع امنیتی چنین خبری را منتشر، تحلیل یا تفسیر کنند. بازتابها بیشتر در فضای مجازی بوده است. ولی خبرها حاکی از آن است که مخالفان مذاکرات هسته ای در ایران که بیشتر باندهای مافیایی را تشکیل می دهند از اینکه جمهوریخواهان برنده شده اند، تحریم ها سخت تر و سودآورتر خواهند شد، و این نامه فاش شده، ابراز شادی کرده اند.
ولی بطور کلی اینجور نامه ها که رؤسای جمهور بصورت محرمانه به سران کشورها می نویسند، نیازی نیست که فاش بشود یا پاسخ داده شود. معمولا پاسخ ها بسته به شرایط آن کشور دریافت کننده، ممکن است شفاهی داده بشود یا بصورت اشارات غیرمستقیم در سخنرانی ها داده شود. اینکه پاسخ داده نشده به این معنا نیست که لااقل پاسخی وانمود نشده است.
ولی افشای نامه رییس جمهور امریکا که بی تردید توسط تندروان حزب جمهوریخواه، آنهم درست پس از پیروزی آنها در گرفتن اکثریت کرسی های مجلس سنا صورت گرفته، نشانگر آن است که جمهوریخوهان تندرو علیه اوباما و ایران شمشیر را از رو بسته اند. من در پیام خود در روز جهانی کورش بزرگ هشدار دادم که پیروزی جمهوریخواهان در مجلس سنا روزگار دیگری را برای ما رقم خواهد زد، و دولت باید خود را از تحمل و تعامل با بدخواهان درون نظام رها و تصمیم خود را راجع به این مذاکرات هسته ای نهایی کند.
پیشتر هم بارها گفته بودم کسانی که بطور عمد در پیشرفت مذاکرات ۱+۵ سنگ اندازی می کنند و گهگاه سخنان تحریک کننده برای تضعیف تلاش تیم مذاکره کننده ایران می گویند، با افراطیون جمهوریخواه در امریکا و لابی هایی مانند اسراییل که همیشه واکنش سخت افزاری علیه ایران را خواهان بوده اند، دانسته یا ندانسته همراه هستند.
در هر حال، نامه ریاست جمهوری امریکا که ارسال آنها توسط اوباما شهامت و تعهد اخلاقی ویژه ای را می طلبد، و می تواند اشتباه دور اول ریاست جمهوری ایشان را در مورد ایران جبران کند، آنهم درباره مبارزه با گروه تروریستی داعش، بایستی توسط سیاستگزاران جمهوری اسلامی پاسخ داده شود. وقتی اوباما جایزه نوبل را دریافت کرد، در نامه سرگشاده ای که به ایشان نوشتم، گفتم که این جایزه برای اقدامات صلح آمیز شما در گذشته نبوده، بلکه یک جایزه ای زودهنگام است تا شما را وادار کند در دوران ریاست جمهوری خود به صلح جهانی بپردازید. نامه های ایشان به رهبری جمهوری اسلامی براستی نشان می دهد که آقای اوباما می خواهد که تاریخ او را سزاوار آن جایزه نوبل یاد کند.
من باز تکرار می کنم که جمهوری اسلامی اگر نمی خواهد به طرحهای ضد منافع ملی ایران که گروهی در حزب جمهوریخواه و اقلیتی در حکومت اسراییل (و البته با همبازی هایشان عربستان و ترکیه) و گروهی در درون نظام حاکم بر ایران، برای میهن ما تدارک دیده اند و به باور من داعش پیش قراول آن برنامه است، اجازه موفقیت بدهد، باید هرچه زودتر با ۱+۵ به توافق برسد و نگران از دست دادن آبرو نباشد که ملت را خرسند خواهند کرد؛ ولی گزینه دیگری که می تواند در پیش باشد خیلی بیشتر از فقط آبرو از آنها خواهد برد. ما در شرایطی که اقتصادمان چنین درمانده و فقر چنین گسترده و زمینه برای نارضایتی های خشونت آمیز خیابانی چنین فراهم است، نه تنها امروز نیازی به انرژی هسته ای و غنی سازی نداریم که هزینه آ نرا هم نمی توانیم تحمل کنیم.
ما نخست باید به بازسازی کشور که نابودسازان عمدی کشور در هشت سال هولناک گذشته انجام دادند بپردازیم، آنگاه درباره اینکه چه تجملاتی داشته باشیم مطالعه می کنیم. این آخرین فرصت برای سیاستگزاران جمهوری اسلامی است که درجه خردمندی خود و اینکه چقدر به منافع ملی و ملت ایران، و نه ارضای منافع و عقده های شخصی، متعهد هستند را نشان دهند. اوباما به باور من گام بزرگی برای دفع خطر داعش از ایران و جلوگیری از جنگ منطقه ای، و کاهش تحریمهای کمرشکن و نجات ایران از این ورطه خطرناکی که در آن افتاده برداشته است، بقیه به نظام حاکم در ایران بستگی دارد. امیدوارم که آنها تک تک ساعت را بشنوند.
پرسش : بله، حدود پانزده شانزده روز دیگر، بهر حال، وقت هست، تا بیست و چهار نوامبر، که توافقی حاصل بشود. شاید به قول شما مردم ایران از این فشار تحریم ها مقداری بیایند بیرون.
کورش زعیم : معلوم نیست هنوز که توافقی انجام شود. من باور دارم در شرایطی که دولت امریکا هست، و در شرایطی که ملت ایران هست، اینها باید کوتاه بیایند و موافقت را بکنند. بعد از اینکه تحریم ها برداشته شد، آنوقت شروع کنند به مذاکره کردن برای کمکها و همکاری های بیشتر.
پرسش : مهندس زعیم، اجازه بدهید یک سئوال دیگر داشته باشم در مورد نفت. می دانید که قیمت نفت پایین آمده بودجه ایران بر اساس نفت صد دلار تنظیم شده، الان نفت هشتاد و اینهاست. شما که در داخل شرکت هستید و در این زمینه می دانم کار کرده اید، این چه تاثیری با وضع اقتصادی بدی که اشاره کردید کشورمان دچار آن است، نگاهتان را درباره نفت دلم می خواهد جویا شوم.
کورش زعیم : بودجه ایران بر پایه نفت صد دلار بسته شده، هم اکنون بیست درصد آمده پایین. آخرین خبری که من داشتم عربستان هفتاد و شش دلار فروخته و این کمر بودجه ایران را می شکند. به زیان امریکا هم هست، چون امریکا الان حساب می کند روی استخراج نفت از شیل، که وقتی نفت صد دلار باشد سودآور است. از هفتاد دلار به پایین سودآور نیست به علت هزینه سنگین استخراج نفت شیل که امریکا را صادرکننده نفت می کند. امریکا هم زیان می برد از این بازی که عربستان آغاز کرده. عربستان خودش زیان چندانی نمی برد، زیرا آنها پول نفت را خرج ملتشان نمی کنند، بلکه میان هفت هزار شاهزاده تقسیم می کنند، و بهر حال توالتهایشان را از طلای ناب می سازند، ولی مردم ایران و مردم امریکا و کشورهای نفت خیز دیگر زیان بسیار سنگینی می کنند. ولی فکر می کنم این جریان که قصدشان از آن هم شکستن کمر ایران است با کاهش درآمد نفت، زیاد طولانی نخواهد شد.
پرسش : این موضوع نفت برای دو همسایه ما مسئله جدی شده، وضع بدی که عراق دچارش شده، و برای لیبی و همه اینها با مشکل روبرو خواهند بود.
کورش زعیم : همه کشورهای صادرکننده نفت زیان می بینند، خود عربستان، و نیز قطر که البته خودش را به درآمد گاز بسته، و امارات؛ اینها خودشان هزینه چندانی ندارند، چون مانند عربستان عمده پول را برای مردمش خرج نمی کنند؛ ولی لیبی، عراق، سوریه و چین که کمی نفت تولید می کند، و ونزوئلا، اینها زیان هنگفتی خواهند کرد و ممکن است فشار دست جمعی آنها روی عربستان آنها را سر عقل بیاورد.
بهمن فتحی : من بسیار سپاسگزار شما هستم. می دانم که شما بهر حال قرار کاری داشتید و لطف فرمودید که در آخرین لحظه در این برنامه حضور پیدا کنید. من برای شما روزهای خوبی در میهن عزیزمان آرزو می کنم. شب شما خوش… ما مهندس کورش زعیم در تهران گفتگو داشتیم.