۲۴ آوریل، سالروز آغاز نسل‌کشی ارامنه بدست ترکان عثمانی است.
عثمانی‌ها که در طول تاریخ دستشان به خون ارامنه و آذری‌ها در خوی، سلماس، تبریز و کرد‌ها در دیاربَکر و..آلوده است، هیچگاه حاضر نبودند این نسل‌کشی و قتل‌عام‌های فجیع را به رسمیت بشناسند و به کسانی که توسط اقدام نژادپرسی این کشور کشته شده‌اند، احترام بگذارند!
سیاستمداران تندرو و کابینه نئوعثمانی اردوغان، که در آرزوی تشکیل امپراطوری عثمانی است از تاریخ خود درس‌عبرت نگرفته‌اند و با حمایت‌های همه‌جانبه نظامی و مالی از گروه‌های تروریستی در منطقه، ”داعش,النصره” منجر به مرگ هزاران زن و بچه بیگناه در عراق و سوریه شده‌اند و اکنون نیز خود بطور مستقیم و با وقاحت هر چه تمامتر، دست به کشتار و جنایات جنگی در شمال سوریه زده‌اند.
گزارشات آرمین وِگنِر
آرمین تی وگنر، نه یهودی بود و نه ارمنی، ولی بسیاری از یهودیان و ارمنی‌ها این نویسنده، شاعر، سرباز و صلح‌طلب آلمانی را قهرمان می‌دانند.
مسیری که وگنر در آن به همراه کاروان‌های میلیونی رانده‌شدگان ارمنی از خانه و کاشانه خود قدم برمی‌داشت و مرگ هزاران کودک و زن و مرد را با چشمان خود می‌دید، از استانبول شروع و از رأس‌العین، موصل، بغداد، بابل، راکیم پاشا، کالیکیه، ابوحراره، ابو کمال، دیرالزور، راکا، مسکنه، حلب و قونیه به استانبول بر می گشت. مرگ میلیون‌ها انسان بی‌گناهی که در راه اجرای اهداف و آرمان‌های شوم پان‌تورکیسم صورت می‌گرفت روح و جان او را آزرده می کرد و این تنها شاهد جنایت‌ها و آدم‌کشی‌های از پیش تدارک دیده و برنامه‌ریزی شدهٔ ترک‌های جوان و سربازان و ژاندارم‌های ترک، او را بر آن می داشت تا اطلاعات دست اول خود را جمع‌آوری کرده و به خارج از مرزهای ترک ارسال دارد.
آرمین تئوفیل وِگنِر (به آلمانی: Armin Theophil Wegner) (زادهٔ ۱۶ اکتبر ۱۸۸۶ – درگذشتهٔ ۱۷ مه ۱۹۷۸ میلادی در رم)، در طی جنگ جهانی اول به عنوان پزشک نظامی همراه با ارتش آلمان وارد ترکیه شد.
او توانست تصاویر و اخباری را از نسل‌کشی ارامنه در این کشور در طی آن سالها جمع‌آوری کند که با کمک این عکسها اولین نسل‌کشی قرن بیستم به جهانیان شناسانده شد.
وی پس از بازگشت به آلمان به شهرت رسید. او تنها نویسندهٔ آلمانی در زمان نازی‌ها بود که به آزاری که بر یهودی‌ها روا داشته می‌شد اعتراض کرد. در پی همین اعتراضات وی در سال ۱۹۳۳ توسط گشتاپو دستگیر شد. وی مدتی در چند اردوگاه زندانی بود و در نهایت توانست به ایتالیا بگریزد.
در سال ۱۹۵۶ وگنر توسط دولت فدرال آلمان به‌عنوان برندهٔ عنوان «بالاترین درجهٔ شایستگی» اعلام شد. پس از مرگش، در سال ۱۹۹۶ بخشی از خاکستر او به ارمنستان منتقل شد و پس از یک مراسم تدفین نمادین در نزدیک مشعل یادمان نسل‌کشی ارامنه جای گرفت.