پاینده ایران
هم میهنان!
و اما چرا فدرالیسم راهگشا‌ی رفع مشکلات تاریخی ملت و میهن عزیزمان ایران نیست؟.
به باور من مشکل اجتماعی ما ایرانیان، وجود قوم‌ها و تیره‌های ایرانی نیستند بلکه، وجود نابرابری‌ها و تبعیض‌های جنسیتی و قومی، فقر، بیکاری، فقدان حکومتهای ملی کثرت‌گرا (پلورالیستی) و…..
رهایی از این کاستی‌ها نه تنها در محدوده رسالت‌های فدرالیسم نیستند، بلکه با استقرار فدرالیسم دمیدن بر آتش جنگ هویتها و تکه تکه شدن ملتی با انسجام هزاران ساله، قلم جدید دیگری بر مشکلات و نارسایی‌ها اضافه خواهد شد، از اینرو فدرالیسم در میهن عزیزمان با ساختار تاریخی ویژه خود که حاکی ازیکپارچگی و قدمت هزاران ساله است دستاوردی دربر نخواهد داشت.
باید اندیشه کنیم که در کشورمان ایران وجود اقوام دارای مزیتهای ملی گرانقدر هستند بویژه در نگهبانی از مرز‌های میهنمان در درازای تاریخ، که به سان نمادی شاخص در دفاع ازتمامیت ارضی ایران ایفای نقش کرده‌اند و هرگز تمایلی به جدایی از مام میهن نداشته و ندارند (بجز زمانی به تحریک و توطئه بیگانگان که به اشغال میهنمان منجر شد). در کشوری که از انسجام هزاران ساله برخوردار است که نیازی به متوسل شدن به فدرالیسم ندارد و از سویی میزان وفاداری اقوام نسبت بدولتهای مرکزی بستگی به میزان رفتار و
توجه بایسته و با دوری کردن از تبعیضها از سوی دولتهای مرکزی است.
پس بجای فدرالیسم بکوشیم بدور از هرگونه خشونت با امید به استقرار سامان مردمسالاری در کشور
ضمن همبستگی ملی و حفظ تمامیت ارضی به آزادی، استقلال، عدالت همگانی، بدور از هرگونه نابرابری و تبعیض ایرانیان در سرتاسر ایرانمان به پیشرفت و توسعه دست یابیم.
پاینده ایران
پردوام باد همبستگی ملی
تهران، ۱۴۰۰/۹/۲۰ خورشیدی