با امید به گسترش دستاوردهای جنبش دموکراتیک و آزادیخواهانه مردم به استقبال سال ۱۴۰۳ برویم
همگامی فرارسیدن نوروز را به ملت ایران تبریک میگوید. نوروز یادگاری دیرین از تاریخ کهن ما و سنتی پایدار در بزرگداشت دگردیسی طبیعت است. آمدن نوروز امید به پایان سیاهیها را زنده میکند و گذر از رنجها و یاسها را همچون گذر از زمستان طبیعت نوید میدهد. فرارسیدن نوروز و شکفتن طبیعت، همواره امید به رخدادهای خوب چون رهایی از استبداد و بیحقوقی را زنده میکند و پایان خشونت، فقر، زندان، شکنجه، دستیابی به آزادی، رفاه، امنیت و عدالت، در یک کلام زندگی در محیطی مناسب با شان انسانی را بشارت میدهد.
در سالی که در آستانه پایان آن هستیم، مردم کشور ما همچنان در چنبره استبداد جمهوری اسلامی گرفتار هستند. در این سال، اعدام ها به شدت ادامه یافت و معیشت مردم بدتر از گذشته شد. سیاست خارجی تنشزا و ضد ملی حکومت که مبتنی بر غرب ستیزی و شرق محوری است، نه تنها ادامه یافت، بلکه با پشتیبانی گسترده حکومت از «محور مقاومت» در درگیریهای منطقه خاورمیانه، شدت بیشتری نیز پیدا کرد. این سیاست کشور ما را بیش از پیش منزوی ساخته، باعث ادامه و گسترش تحریم ها علیه کشور ما شده و بدین طریق اقتصاد ایران را به مرز فروپاشی کشانده است. طی ۲۶ ماه ریاست جمهوری رئیسی، ارزش ریال ایران ۴۰ درصد کاهش یافته و ما شاهد تاثیر آن در زندگی این روزهای نوروزی مردم که قدرت خریدشان به حداقل رسیده میباشیم. این همه در شرایطی است که فساد و اختلاس به پدیدهای سیستماتیک در جمهوری اسلامی تبدیل شده و قوه قضائیه غیر مستقل به اختلاسها و سواستفادههای مالی وابستگان به حکومت رسیدگی نمیکند و مردم ما امنیت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ندارند.
در سالی که به سمت پایان میرود، زنان ایران به عنوان پیشاهنگ جنبش مردمی و رهاییبخش «زن، زندگی، آزادی» به مبارزه و مقاومت مدنی خود علیه حجاب اجباری و آپارتاید جنسی، که حکومت اسلامی طی ۴۵ سال گذشته به آنها تحمیل کرده است ادامه دادند. آنها در فضای عمومی بدون حجاب اجباری رفت و آمد میکنند و حکومت با تدوین قوانین، جریمه، گسیل حجاببانان به خیابانها و به کار گرفتن آتش به اختیارها هم نتوانسته زنان را به تمکین وادار سازد. در این میان کشته شدن آرمیتا گراوند دختر شجاع ایران در ایستگاه مترو تهران، که فدای سیاست ارتجاعی و تبعیضآمیز تحمیل حجاب اجباری شد، تکاندهنده و غمانگیز بود. اما در فراسوی فشارها و مداخلهگریهای آزاردهنده حکومت علیه زنان و دختران هممیهنمان، اهدای جایزه صلح نوبل امسال به نرگس محمدی بهعنوان یکی از چهرههای برجسته زن، در مبارزه برای حقوق بشر و علیه سرکوب و استبداد مذهبی، یک پیروزی و دست آورد بزرگ دیگری برای جنبش دموکراتیک و آزادیخواهانه ملت ایران بوده است. ما اطمینان داریم که در سال پیش رو نیز مبارزه علیه حجاب اجباری و آپارتاید جنسی جهت عقب نشاندن حکومت، با قدرت بیشتری ادامه خواهد یافت.
در این سال، مقاومت تحسینبرانگیز تشکلهای مدنی فرهنگیان، کارگران و بازنشستگان برای حقوق صنفی و دموکراتیک آنها ادامه یافت. این تشکلها و جنبشهای اعتراضی اجتماعی، برای دستیابی به حقوق خود در میدان هستند و رژیم را به گونهای سیستماتیک در همه عرصههای حیات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی به چالش میکشند. تلاشهای تشکلهای مردم نهاد در دفاع از فرهنگ، تاریخ و تمدن ایرانی و مقابله با ترفندهای حکومت در حذف یا تغییر نام شب یلدا، چهارشنبه سوری و دیگر سنن ایرانی نیز از جمله این تلاشهاست.
در روزهای پایانی سال، گزارش کمیته حقیقتیاب سازمان ملل متحد منتشر شد. این گزارش قتل حکومتی مهسا-ژینا امینی، کشتار معترضان و تجاوز به زندانیان جنبش «زن، زندگی، آزادی» را ارتکاب «جنایت علیه بشریت» توسط جمهوری اسلامی دانسته و نام علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی و فرماندهان سپاه را، جزو متهمان جنایت و نقض قوانین جهانی قلمداد کرده است. این اقدام را باید یک پیروزی برای این جنبش و مردم ایران به حساب آورد.
در ماه پایانی این سال، برگزاری انتخابات فرمایشی «مجلس شورای اسلامی» و «مجلس خبرگان رهبری»، شکست بزرگی را برای جمهوری اسلامی رقم زد. در این انتخابات نمایشی نه تنها اکثریت مخالفان و منتقدان، بلکه بخشی از حامیان حکومت نیز پای صندوقهای رای حاضر نشدند، طوری که حتی با دستکاری در نتیجه انتخابات نیز، حکومت نتوانست مانع ثبت کمترین مشارکت در ادوار انتخاباتی خود شود. با تحریم این انتخابات، اکثریت قاطع ملت ایران پس از جنبش «زن، زندگی، آزادی» ضربه بزرگ دیگری به حکومت زد و بر عدم مشروعیت آن تاکید مجدد گذاشت. اینک، مردم ایران خود را در مقابل رژیمی که دچار سردرگمی و ریزش مداوم نیروهایش است، قویتر از گذشته احساس میکنند و این سرمایهای بزرگ برای تحولات آینده کشور است.
جمهوری اسلامی امسال نیز برای ادامه حیات خود به سرکوب مردم و اعدامها ادامه داد. در سالی که به استقبال آن میرویم، مبارزه بر علیه سرکوب و اعدام و دفاع مطلق از حق زندگی، یکی از مهمترین عرصههای مبارزه با حکومت خواهد ماند. مقابله همبسته با سرکوب، زندان و اعدام، امری بسیار حیاتی و جدی است. بدین منظور، در نوروز به خانوادههای سرکوبشدگان، زندانیان و اعدامشدگان سر بزنیم و به یاری آنها بشتابیم.
بنی آدم اعضای یک پیکرند
که در آفرینش زیک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
همه شواهد حاکی از آن است که حکومت روز به روز منزویتر میشود و توان مردم برای عقب نشاندن و گذار خشونت پرهیز از جمهوری اسلامی به دموکراسی افزایش مییابد. به باور «همگامی»، نیروهای سیاسی دموکراسیخواه در چشمانداز پیش رو، با اتکا به مردم و کنشگری سازمانیافته و همافزا و در هماهنگی با تشکلهای جامعه مدنی، امکان فعالیت بیشتر برای تغییرات دموکراتیک در ایران را فراهم خواهند کرد.
همگامی برای جمهوری سکولاردموکرات در ایران
۲۸ اسفند ۱۴۰۲ برابر با ۱۸ مارس ۲۰۲۴