هیات تحریریه و مسئولین محترم نشریه اینترنتی ایران- گلوبال
ضروری است که گردانندگان محترم سایت خبری ایران گلوبال اصول والای مندرج در مشی اعلام شده شان را به شیوه ای عملی سازند که نشریه تبدیل به صحنه فحاشی ها و تسویه حسابهای قومی و مذهبی نشود.
“سایت مخالف هرگونه نژادپرستی و راسیزم و اختلافات و جنگهای قومی-ملی است. مطالبی که مبلغ نژادپرستی و فاشیزم، ایجاد کینه و دشمنی در میان اقوام و ملیتها و مردمان ساکن ایران باشند، منتشر نخواهند شد ولی بحثهای نظری و تئوریک درباره این مقولات امکان انتشار در سایت را دارند.”
انگیزه نوشتن این نامه افزایش مطالبی است در نشریه شما از جانب گروهی که به عنوان پان ترکیست یا پان آذریست شناخته می شوند. ویژگی چشمگیر این گروه اینست که با هیچ قوم و ملتی جز “برادر بزرگ” سر سازگاری ندارند. به ویژه ارمنیان آماج کینه ورزی و خصومت بی حد و حصر اینها هستند. اما همان طور که گفتیم، دیگران نیز، از جمله ایرانی ها به طور کلی، فارسها بالاخص، کردها، روسها، عربها و غیره نیز از نیش زهرآلود آنها در امان نیستند. این امر، یعنی آزاد گذاشتن گروهی که از عدم آگاهی یا ساده لوحی بخشهایی از جامعه سوء استفاده کرده و اقدام به نشر مطالب سمپاشانه و تفرقه افکنانه می کند، خود به پاسخهای کینه ورزانه متقابل دامن می زند و درنتیجه کل موضوع آزادی بیان و تبادل مفید افکار و اندیشه ها لوث می گردد.
ظاهرا، آزاد گذاردن “اظهار نظرها”ی این گروه، با استناد به قسمت آخر بند نقل قول شده بالا از مشی اعلام شده نشریه، یعنی، “بحثهای نظری و تئوریک درباره این مقولات امکان انتشار در سایت را دارند”، صورت می گیرد. اگر اینطور است، به نظر من، دو عبارت اولی و آخری این بند باهم تعارض دارند و شما با آوردن عبارت مبهم “بحثهای نظری و تئوریک …” مانعی بر سر راه اصول اعلام شده خودتان ایجاد کرده اید.
لطفا توجه فرمایید که در کشورهای دموکرات، که آزادی بیان محترم شمرده می شود، برای جلوگیری از سوء استفاده از این حق، ضوابطی تعیین و در قانون گنجانده شده و اجرا می گردد. مثلا، شما نمی توانید مطالبی در تبلیغ و تبرئه یا هواداری از فاشیسم و نازیسم و یا در انکار هولوکاست منتشر کنید. حتی حرکاتی مثل آنچه به “سلام هیتلری” معروف است، استفاده از علامت صلیب شکسته و نظایر آن ممنوع می باشد. به طوری که به ندرت و بهتر بگوییم تقریبا هیچگاه مطالبی در تبلیغ فاشیسم یا انکار هولوکاست و مقصر جلوه دادن قربانیان آن در رسانه های اروپا منتشر نمی شود. اما، نکته مهم اینجاست که هیچ وقت دیده یا شنیده نمی شود که این محدودیت، اصل آزادی بیان را در این کشورها مخدوش کرده و یا اینکه به عنوان دلیلی بر عدم وجود آزادی به کار رود.
در مورد رسانه های فارسی زبان خارج، شاید بتوان گفت که رویکرد احترام به آزادی بیان با حفظ ضوابطی، در اکثر این نشریات کما بیش به چشم می خورد، یعنی ضمن ارائه تریبون آزاد برای خوانندگان، از چاپ مطالبی که به تفرقه و کینه قومی یا مذهبی دامن بزنند حتی المقدور پرهیز می شود، که می توان این را نشانه ای از بلوغ فکری و سیاسی جامعه ایرانیان خارج از کشور دانست. در پاره ای تارنماهای خبری اما، باوجود مواضع پیشرو و ضد نژادپرستانه گردانندگان آن، از جمله تارنمای شما، افسار باز گذاشته شده تا هرکسی هر چه دل تنگش می خواهد بگوید. این رویکرد، همان طور که گفتیم نهایتا به نقض غرض و نفی هدف اصلی و کاهش وجهه و محبوبیت نشریه می تواند منجرشود.
ضروری است که گردانندگان محترم سایت خبری ایران گلوبال اصول والای مندرج در مشی اعلام شده شان را به شیوه ای عملی سازند که نشریه تبدیل به صحنه فحاشی ها و تسویه حسابهای قومی و مذهبی نشود.
با احترام و درود،
آرسن نظریان
١۵ اردیبهشت ١۳٩۵