اگر قرار باشد فرض کنیم نگاه اصولگرایی جانشین دولت یازدهم شود، به نظر میرسد آنها خط مشیای را پیش خواهند گرفت که در گذشته هم تجربه شده است. برای مثال میتوان انتظار داشت که خط مشی سیاست خارجی تهاجمی و نگاه به شرق دوباره به دیدگاههای سیاست خارجی کشور بازگردد. با توجه به جبههبندیهایی که امروز در منطقه شکل گرفته است چه از سوی ترکیه و عربستان و دیگر کشورهای عربی، چه در عرصه بینالملل بهویژه در دولت جدید آمریکا که موضع غیردوستانهای در برابر ایران گرفته است، به نظر میرسد اتخاذ موضع سیاست خارجی تهاجمی چیزی به جز ضرر برای کشور در پی نخواهد داشت. لذا باید توجه داشت که این ضرر و زیان ناگهانی و یکجا نیست و شدت و ضعف آن به متغیرهای متعددی بستگی دارد، از جمله اولویتهایی که در زمان روی کار آمدن دولت جدید در ایران، در عرصه بینالمللی وجود داشتهباشد، ممکن است ایران را از اولویت قدرتهای جهانی خارج بکند و مشغلههای تازهای در عرصه جهانی برای آنها ایجاد کند. با این وجود نباید تصور کرد که اصولگرایان یکسره خواهان از بین بردن دستاوردهای سیاست خارجی دولت روحانی هستند. فراموش نکنیم که حتی در بدترین شرایط دولت احمدینژاد هم نامهنگاریها و تلاشهایی برای مذاکره از سوی ایران انجام شد، اما به نتیجه نرسید، مساله اصولگرایان نحوه مواجهه با شرایط است. از میان رقبایی که امروز در بین اصولگرایان برای آقای روحانی معرفی میشوند، ابراهیم رئیسی یکی از چهرههایی است که بخت بالایی برای رقابت با حسن روحانی برای او قائل میشوند. آقای رئیسی شخصی به لحاظ سیاسی کمتر شناخته شده و بدون سابقه اجرایی است. ویژگیهای سیاسی و اجرای رئیسی بر کسی معلوم نیست. زمانی که پس از مرگ جمال عبدالناصر در مصر انور سادات زمام امور را در دست گرفت، ناگهان دولت مصر با چرخشی ۱۸۰ درجهای از بلوک شرق بیرون آمد و به جبهه غرب پیوست. احتمال وقوع چنین اتفاقی در صورت انتخاب آقای رئیسی به عنوان رئیسجمهور هر چند بسیار ناچیز است، اما به هر حال قاعدتا با استقبال غربیها مواجه خواهد شد. زمانی که کسی چیزی درباره یک نامزد ریاست جمهوری نمیداند، چنین احتمالاتی را هم درباره او میتواند بدهد. تنها چیزی که از آقای رئیسی شاهد بودیم بیانیهای بود که در آن به انتقاد از عملکرد دولت کنونی پرداختهبود. اما به هر حال آنچه از صفبندی کنونی سیاسی در کشور و شکل و ماهیت نیروهای هوادار آقای رئیسی ارزیابی میشود، این نیست که آقای رئیسی خط مشیای غیرمنتظره در سیاست خارجی و آشتیجویانه در برابر غرب داشتهباشد، بلکه پیشبینی میشود نامزدهای جریان اصولگرایی از جمله ابراهیم رئیسی، سیاست خارجی مبتنی بر غرب ستیزی را در سرلوحه سیاست خارجی خود قرار دهند.
arman