ظرف امروز و فردا وزرای خارجه وارد وین میشوند. حضور وزرای خارجه در وین دو دلیل عمده دارد؛ ۱-توافقی زود هنگام صورت پذیرفته و اکنون برای رسمیت بخشیدن به این گفتوگوها نظر وزرای خارجه را لازم میبینند. همگان به خوبی میدانند کارشناسان فنی مذاکره کننده دو طرف فاقد صلاحیتهای سیاسی لازم برای رسمیت بخشیدن به این گفتوگوها هستند. بنابراین حضور وزرای خارجه دو طرف به عنوان مذاکره کنندگان ارشد تنها راه به نتیجه رسیدن مذاکرات است. ۲-به وجود آمدن وقفه و مشکل در روند مذاکرات است. با توجه به اهمیت مسائل مطرح شده در گفتوگوهای هستهای مانند بحث غنیسازی و میزان آن، تعداد و نوع سانتریفیوژها و درنهایت نحوه از میان بردن تحریمهاست. مسلما طرح همه این مسائل موجب میشود که گفت و گوهای هستهای چالشبرانگیزتر از هر زمانی باشد. برای پایان دادن به این چالشها که ممکن است گفت و گوها را متوقف کند لازم است تصمیم گیران ارشد سیاسی وارد عرصه عمل شوند. بنابراین حضور وزرای خارجه موجب میشود گرههای مذاکرات گشوده شود اما در چارچوب مذاکرات بینالمللی هرگاه زمینه مثبتی برای توافق نهایی فراهم شود. بیتردید این افراد تصمیم گیر هستند و حضور آنها میتواند به معنای به نتیجه رسیدن مذاکرات و ثمربخش بودن توافقات باشد. سابقه نشان میدهد وقتی مذاکرات در جهت مثبت حرکت میکند این وزرای خارجه هستند که برای گرفتن تصمیم نهایی در پای میز مذاکره حضور پیدا میکنند. اکنون که به گفته آقای عراقچی ۷۰ درصد متن تدوین شده است حضور وزرای خارجه ۱+۵ معنا پیدا میکند اما حضور نیافتن وزیر خارجه روسیه در مذاکرات وین چند دلیل عمده دارد؛ دلیل اول سفر آقای پوتین به آمریکای جنوبی و همراهی لاوروف با اوست. دلیل دوم چالش روسیه با غرب بر سر بحران اوکراین است که بیتردید موجب نارضایتی روسیه و عدمهماهنگی او با غرب شده است. البته باید دانست همیشه مواضع روسیه با ایران همراه بوده است. به باور روسیه، غرب در تلاش است تا از حوزه نفوذ و قدرت روسیه بکاهد و به همین دلیل سعی میکند همچنان فاصله خود با غرب را حفظ کند البته به رغم این چالشها همگان امیدوارند نتیجه گفتوگوها در وین ثمربخش باشد. در این صورت است که میتوان مذاکرات وین۶ را تاریخساز خواند. با توجه به روند تحولات تا اینجای کار روند مذاکرات مناسب و به تعبیر عامیانه حال مذاکرات خوب است.