**تشریحی کوتاه از شرایط حاکم همراه با چند پیشنهاد :ضیاء مصباح

* طبیعت کاردر سازمان‌های علمی –اجتماعی ، علاقه ،انگیزه، صرف وقت بدور از سهم خواهی ، با اختیارات مناسب طبعا قابل کنترل – همراه با پاسخگوئی را می‌طلبد.
** راز پایداری اینگونه سازمانها، احساس مسئولیت اعضا ءفرهیخته همراه با ژرف اندیشی ، صداقت در گفتار توام با «هدف خدمت به مردم » انهم مخلصانه میباشد .
*کار تشکیلاتی موکول به همکاری و همرو بودن گروهیست ،با پرهیز از رقابت‌های نا معقول درونی که میتواند بازدارند ، باعث تنش ،پندار و رفتار ناسالم و آسیب‌زا گردد.
*فعالیت اجتماعی – فرهنگی که سیاسی نا م بگرفته نیاز به سلامت فکر و روان دارد که میتواند به پیشروی و موفقیت سازمان‌های مردم نهاد کمک کند.
*تلاش گروهی باید در این راستا تنظیم شود، همچنانکه یاس و خستگی در این وادی مفهومی پیدا نمیکند .
* اختلاف سلیقه حتی در مسائل کم اهمیت میتواند سودمند باشد، ولی اصرار و پافشاری برخی در پیشبرد دیدگاههای خود، عدم گذشت و نداشتن انعطاف در تصمیم گیری‌های تاکتیکی یا حتی راهبردی اجتماعی، عدم تحمل پیشنهاد‌ها و روش‌های متفاوت، به ویژه وقتی به تضاد شخصیتی همراه با جاه طلبی‌های نامحدود منجر شود، میتواند سازمان را فروبپاشاند و باعث عدم استقبال و پراکندگی کنشگران شود.
* کوشش در مسیر رفع اختلافات بوسیله پیش‌کسوتان سلیم النفس ،مهمترین وظیفه برای جلوگیری از تداوم آسیب وخود زنی «چنانکه افتد و دانی » ،بایستی مورد حمایت و تقدیرجدی مجموعه باشد.
** عدم توجه به پیشینه افراد منصوب در مدیریت از نظر شرایط احراز ،بویژه برای تصدی مدیریت های کلان، اصلی‌ترین مانع پیشرفت در ابعاد ملی ، توسعه کشور وخلاقیت ملت بشمار می‌ رود ،همچنانکه ادامه شرایط کنونی – کشورو جامعه را بسوی هرج و مرج بیشتر و فروپاشی سوق میدهد.
*مهمترین رسالت کنشگران اندیشمند اینکه : از راههای گوناگون براین مهم تاکید نمایند.
* نقاط ضعف بسیار شدید که تقریبا تمامی نهادها و منصوبان حکومتی را فرا گرفته، طبعا فعالیت برای اصلاح در جهت تحقق اهداف ملی را با مشکل جدی مواجه می‌ سازد.
* این کاستی‌های بزرگ اجتماعی – از اثرات روش سرکوبگری حکومت‌های استبدادی غیر متخصص درطول تاریخ میهن ما بوده و انوار کوتاهی که از روزنه‌های باریک در «دوران‌های کوتاه آزادی نسبی » تابیدن گرفت، برای زدودن همه آثار ناگوارو ویرانگرکافی نبوده و نیست.
* امید اینکه تجربیات نسل‌ها در پهنه تحولات اجتماعی میهن عزیزمان در این زمان حساس و خطیر- آمادگی لازم را برای کار گروهی و سازمان‌ یافته مستمر و پایدار در سازمان‌های اجتماعی – فرهنگی فراهم سازد.
* با انتخاباتی راستین و برگزیدن بهترین و شایسته ‌ترین‌ها – یقینا پیشرفت همه جانبه را شاهد ومیتوان از نابودی بیشتر سرمایه‌های ملی و زیر‌ساخت‌ها؛ از همه مهمتر جان عزیزانسانها که در بحران‌های معیشتی خطر آن بیشتراحساس و بر اساس شواهد متاسفانه نزدیک بنظر میرسد، جلوگیری نمود.
** اندیشمندان دانش مدیریت برای ممانعت از نابسامانی و گسستن بیشتر شیرازه ها تاکید دارند:عرصه مدیریت جوامع، گذرگاه عمومی نیست.
*برای جذب و تضمین حضور افراد شناخته شده پاک دست نیک پندار، آگاه ، متخصص ،وطن خواه و مردم دوست که سیاست‌ مداران واقعی می‌ باشند، باید نظام حزبی را جدی گرفت و ارتباط جامعه با سیاست از موردی و کوتاه مدت، با پرهیز از شعارگرایی و عوام‌ فریبی، به سوی «عقلایی» آنهم در درازمدت تقویت شود.
* تجربه دو سده اخیرتاریخ کشورمان بخوبی نشان میدهد : مسائل و مشکلات در ساختارها حل می‌شوند .
* حکومت فردی مبتنی بر ایدئولوژی‌های آزموده شده نامناسب و مخرب ،برآمده از تعصب و توهم، آنهم با هدایت افراد «حتی اطاق فکری مرکب از افراد خودی» اما تاتوان از درک شرایط و گریزان از پاسخگوئی در قبال اختیارات بس نا محدود … در راستای حل مشکلات نبوده و نخواهد بود و در واقع عرض خود بردن است!