۱۴
تن از فعالان مدنی-سیاسی با انتشار نامه‌ای خطاب به هموطنان خود، «استبداد سیستماتیک و غیرمسئول» را عامل نابسامانی‌ها و به نتیجه نرسیدن تلاش‌ها برای اصلاح امور ایران دانستند و خواستار استعفای رهبر جمهوری اسلامی از قدرت و تغییر قانون اساسی شدند.
در این نامه که در برخی رسانه‌های خارج از کشور منتشر و نویسندگانش از آن به عنوان «کنش و خواست ملی» نام برده‌اند چنین آمده: در ایران «بر خلاف تعریف نخستین قانون اساسی، نه از «جمهوریت» خبری ست و نه از آزادی! چرا که مردم نه فقط در انتخاب سران قوا و نمایندگان مجلس و سایر نهادهای کلیدی کشور نقشی ندارند.»
به نوشته این فعالان مدنی-سیاسی، «چانه‌زنی فعالان مدنی نیز بدون استعفای سیدعلی خامنه‌ای و تغییر قانون اساسی – خاصه اصل ۱۷۷ – راه به جایی نخواهد برد!»
این فعالان در بخش دیگری از نامه خود با استناد به «شواهد»، رئیس‌جمهوری و نمایندگان مجلس را تنها «تدارکاتچی» خوانده و نوشته‌اند: «گویا مردم، بی آنکه امکانی برای انتخاب مفاخر کشورشان داشته باشند، تنها به انتخاب مسئولانی که خمیر دست رهبرند، دست می‌برند!»
آنها با اشاره ه به خواست رئیس‌جمهوری مبنی بر افزایش اختیاراتش، از قول نمایندگان مجلس نوشته‌اند: «این فقط رئیس جمهور نیست که اختیار ندارد؛ آنان هم کاره‌ای نیستند.»
امضاکنندگان این نامه در پایان از «مردم، فعالان و اندیشمندان دلسوز» کشور خواسته‌اند تا «با کنار گذاردن تمایلات مصلحت‌جویانه»، پای به میدان بگذارند و با درخواست «تغییر بنیادین قانون اساسی و استعفای رهبری که هر روز بر حدود اختیارات به‌ناحق خود می‌افزاید»، «پیشقراول این حرکت ملی» باشند.
آنها امیدوارند با این «حرکت ملی و فراجناحی»، بتوان کشوری «بی‌نیاز به رأی و نظر مستبدانه اشخاص»، «بی‌نیاز به مجلسی فرمایشی»، «بی‌نیاز به دولتی بی اختیار»، «بی‌نیاز به قوه قضائیه‌ای بی‌استقلال» برای ملت ایران فراهم شود.
امضاکنندگان این نامه عبارتند از محمد نوری‌زاد، محمد ملکی، هاشم خواستار، گوهر عشقی (مادر ستار بهشتی)، عباس واحدیان‌شاهرودی، حوریه فرج‌زاده (خواهر شهرام فرج‌زاده؛ از کشته‌های اعتراضات سال ۸۸)، کمال جعفری‌یزدی، محمد مهدوی‌فر، جواد لعل‌محمدی، رضا مهرگان، محمدرضا بیات، محمد کریم‌بیگی، زرتشت احمدی‌راغب و محمدحسین سپهری.
بیانیه دوم ۱۴ فعال مدنی – سیاسی در ایران: «عبور کامل» از جمهوری اسلامی
ما ۱۴ تن، بی هیچ واهمه و پروایی، جمهوری اسلامی را نظامی برآمده از قوانین استبدادی می‌دانیم و با نشانه رفتن دقیق مبانی و مظهر مفاسد این نظام که همانا “قانون اساسی” و جایگاه ولی فقیه و “رهبری” است، خواستار مطالبات بر حق خود و بخش وسیعی از مردم خویشیم!
به بیانی واضحتر، ما با کلیت این حکومت و حاکمیت و همه نهادها و قوای آن مخالفیم و معتقدیم هیچ راهی برای بازسازی و نوسازی این رژیم وجود ندارد.
ما ۱۴ تن، در پی “گذار کامل” و مسالمت‌آمیز از این رژیم «ایران ویران کن» و در پی برپایی انتخاباتی آزاد هستیم.
ما نیز در آرزوی برخورداری حکومتی دموکراتیک و سکولار بوده که اعلامیه جهانی حقوق بشر سر لوحه مجلس آینده‌اش برای تدوین و تبیین مدرنترین قانون اساسی عصر حاضر باشد!
پس آنچه که ما ۱۴ تن با انتشار نخستین بیانیه خویش در پی آن بوده و هستیم، یک مطالبه فراجناحی برای «عبور کامل» از نظام جمهوری اسلامی بوده و متعلق به همه آزادی‌خواهان راستین با هر گرایش سیاسی و عقیدتی است.
امضاکنندگان:
۱- محمد ملکی
۲- گوهر عشقی ( مادر شهید ستار بهشتی )
۳- حوریه فرج زاده ( خواهر شهید شهرام از شهدای ۸۸)
۴- هاشم خواستار
۵- محمد کریم بیگی ( پدر مصطفی از شهدای ۸۸)
۶- محمد نوری زاد
۷- محمد رضا بیات
۸- محمد مهدوی فر
۹- کمال جعفری یزدی
۱۰- زرتشت احمدی راغب
۱۱- رضا مهرگان
۱۲- عباس واحدیان شاهرودی
۱۳- محمد حسین سپهری
۱۴- جواد لعل محمدی