در چند هفته اخیر، فرهنگیان ایران در دهها استان و روستاها و شهرهای کوچک و بزرگ برای اعتراض به مشکلات معیشتی و تبعیض در حقوق و دستمزدشان دست از کار کشیده و با حضور در خیابانها مطالبات صنفی خود را مطرح ساخته اند.
خواسته معلمان در این تجمعات مسائل معیشتی و در راس آنها نحوه تصویب لایحه رتبهبندی است. از ده سال پیش به این طرف، قرار بود که حقوق معلمان برابر با ۸۰ درصد حقوق اعضای هیأت علمی دانشگاهها تعیین شود، طرحی که تا کنون به مرحله تصویب نرسیده است.
در دوره ریاستجمهوری ابراهیم رئیسی، لایحه رتبه بندی دوباره به مجلس رفت. قرار شد نمایندگان با تخصیص یک بودجه بسیار کم ۱۲هزار و پانصد میلیارد تومانی لایحه را تصویب کنند، یعنی یک افزایش ماهیانه به مبلغ ۴۰۰ هزار تومان. لکن، از نظر معلمان این دیگر لایحه رتبه بندی نبود و بلکه یک افزایش حقوق بسیار ناچیز بود که در شرایط اقتصادی کنونی مشکل معیشتی آنان را حل نمی کرد. تعلل و کارشکنی دولت و مجلس در این امر مهم باعث شده است که معلمان برای استیفای حقوق خود دست به اعتصابات سراسری بزنند، که در حال حاضر نیز همچنان ادامه دارد.
لازم است اضافه شود که علاوه بر فرهنگیان، گروهی از بازنشستگان مستمری بگیر نیز که به وضعیت معیشتی خود و پایین بودن حقوق و مستمریها معترض هستند، در ادامه تجمعهای اعتراضی خود در مقابل مجلس شورای اسلامی ایران تجمع کردند.
خواسته اصلی بازنشستگان مستمریبگیر که دو روز گذشته نیز در شهرهای مختلف تجمع کرده بودند، برخورداری از مستمری متناسب با سطح متوسط هزینههای زندگی خانوار ۴ نفره شهری و اصلاح مستمریها است. آنها همچنین به گرانی فزاینده و فساد دولتی در ایران معترض هستند.
اردیبهشت امسال در جریان تجمعات اعتراضی اعلام شده بود که مستمریها باید در سطح ۱۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان به عنوان پایه حقوق و سبد معیشت در نظر گرفته شود ولی با توجه به سطح تورم کنونی در ایران، احتمالا این رقم افزایش یافته است.
ناکارآمدی دولت در مدیریت بحران کورونا، تشدید بحرانهای معیشتی برای قشرهای مختلف جامعه عدم دسترسی بسیاری از دانش آموزان به امکانات تحصیل از راه دور، دورنمای بازگشایی مدارس در ایران را در حاله ای از ابهام فرو برده است، که این خود تبعات نامطلوب دیگری از جمله ترک تحصیل دانش آموزان می تواند به دنبال داشته باشد.
درواقع، اعتراضات معلمان جدا از مسایل کلی اقتصاد و تنگناهای مالی جمهوری ا سلامی نیست. اعتراضات صنفی در ایران، مانند اعتصابات کارگران، کارمندان، مال باختگان و غیره در سالهای اخیر حالت زنجیره ای و مستمر به خود گرفته و حاکی از بحرانی جدی در نظام اقتصادی وسیاسی کشور است. تمام آموزگاران ایران زیر خط فقر اعلامی نهادهای جمهوری اسلامی قرار دارند.
جمهوری اسلامی با استفاده از بیت المال تعداد زیادی موسسات باصطلاح “فرهنگی” برای تبلیغ ایدئولوژی نظام تاسیس کرده و بودجه های بالایی را هم به آنها اختصاص داده است، در حالی که برای نهادهای آموزش و پرورش هرچه توانسته از بودجه آنها زده است. برای مثال، در بودجه سال ۱۴۰۱ که به مجلس تقدیم شده، وزارت آموزش و پرورش از لحاظ میزان تخصیص بودجه در ته جدول وزارتخانه ها قرار دارد.
بیانیه ۷ دی جنبش صنفی معلمان، غیر از مطالبه اجرای طرح رتبه بندی و همسان سازی، حاوی مطالبات مهم دیگری است که در واقع ساختار آموزشی کل نظام را هدف قرار داده است (رجوع شود به پیوند *)
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران هشدار داده است که در صورت محقق نشدن خواسته های مطرح شده، “با تمام قدرت از حق تعطیلی کلاس،اعتصاب و تجمع در جهت حمایت از خواسته های به حق معلمان و دانش آموزان استفاده خواهد نمود و اینکه “تبعات این [عدم توجه] مستقیما بر عهده حاکمیتی است که تیغ خود را سمت و سوی منافع معلمان و دانش آموزان در بی اعتنایی به آموزش رایگان و با کیفیت گرفته است.
همان طور که می بینیم، حرکت این جنبش در راستای ساختن ایران نوینی است که فرهنگ و ساختار سیاسی آزاد و دموکراتیک خود را بر اساس حاکمیت ملی و جدایی نهاد دین از حکومت برپا می کند.
معلمان ایران که امروز مدنی ترین اعتراضهای صنفی تاریخ جمهوری اسلامی را در شهرهای مختلف سازماندهی کرده و اجرا می کنند به دیگر اقشار محروم و زحمتکش نشان می دهند که چگونه باید دربرابر این رژیم مستبد و فاسد ایستاد و بی امان مبارزه کرد، آنهم در خیابان و باصدای رسا گفت در کشوری که سرشار از منابع طبیعی و انسانیست ما هم گرسنه به کلاس درس می رویم.
جبهه ملی ایران- اروپا و هم بستگی جمهوری خواهان ایران ضمن حمایت همه جانبه از اعتراضها و اعتصابات معلمان و تصمیمهای شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان مسئولان جمهوری اسلامی را به تن در دادن به خواسته های بحق این قشر زحمتکش و فداکار فرا می خواند و آنها را به پی آمدهای جبران ناپذیر این بی مسئولیتی برای معلمین و دانش آموزان کشور و کیان مملکت توجه می دهد.
ما موکدا خواستار اجرا شدن بندهای مذکور در بیانیه هفتم دی شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، از جمله: طرح رتبه بندی معلمان، همسان سازی حقوق شاغلین و بازنشستگان، افزایش دستمزد آنان و آزادی معلمین دربند، حذف آموزشهای ایدئولوژیک از برنامه آموزش و حذف طلاب از مدارس هستیم.
پاینده ایران
پیروز باد اعتصابات سراسری صنفی و به ویژه معلمان و فرهنگیان ایران
هیئت سیاسی-اجرائی همبستگی جمهوریخواهان ایران
هیات اجرایی جبهه ملی ایران- اروپا (سامان ششم)
۱۷دیماه ۱۴۰۰ برابر با ۵ ژانویه ۲۰۲۲
________________________________________________________________
* پیوند: http://www.jahantelegraf.com/2021/12/28/bayaniye-tahlili-shoray-hamahangi-tashakol-hay-senfi-farhangian/