صدها تن از فعالان حقوق زنان، کنشگران سیاسی و مدنی با انتشار بیانیه جمعی خواستار آزادی بهاره هدایت و نرگس محمدی شدند. بهاره هدایت علیرغم پایان دوران محکومیت خود همچنان در زندان است و به نرگس محمدی که بنا به نظر پزشکان متخصص نیازمند بستری و مداوا در بیمارستان است حتی اجازه نمی دهند برای درمان بیماری خود به بیمارستان مراجعه کند. در بیانیه ای که صدها تن آن را امضا کرده اند، آمده است:
بیش از سه دهه است که کنشگران حقوق زنان تلاشهای دامنه دارتری را جهت کسب حقوق برابر سازمان دادهاند. اما مخالفت برخی از دولتمردان در تمام این دوران با فراز و نشیبهایی تداوم داشته و البته در یک دهه اخیر متأسفانه به اوج خود رسیده است. محدود کردن حضور زنان در فضاهای عمومی و حمله به هرگونه گفتمان برابرخواهی جنسیتی در این دوران شدت گرفته است. در این میان فضای امنیتی پس از وقایع ۱۳۸۸ چنان بر فعالیتهای مدنی از جمله فعالیتهای جنبش زنان حاکم شد که از یک سو بسیاری از فعالان مدنی ایرانی، کشور را بهرغم میل خود ترک کردند و با وجود مشکلات عدیده در سایر کشورها سُکنی گزیدند و از سوی دیگر عده زیادی از فعالان حقوق زنان بازداشت و یا برای آنها احکام زندان صادر شد. عدهای با گذراندن حکم، عدهای با سپردن وثیقهای سنگین و سرسامآور آزاد شدند و عدهای دیگر همچنان در زندان بسر میبرند.
احکامی که برای فعالان حقوق زنان به دلایل امنیتی صادر شده نه تنها با هیچیک از قوانین داخلی قابل توجیه نیست بلکه مغایر با موازین بینالمللی مورد تعهد جمهوری اسلامی ایران است. زیرا خواسته آنها و مبنای فعالیت آنها مدنی و مسالمتآمیز بوده و کسانی چون «بهاره هدایت» و «نرگس محمدی» به دلیل بیان آن مطالباتی محکوم به تحمل حبس هستند که خواسته نیمی از جمعیت کشور است.
بهاره هدایت فعال جنبش دانشجویی و جنبش زنان، زندانی سیاسی و عضو شورای مرکزی و سخنگوی دفتر تحکیم وحدت است؛ که در رابطه با فعالیتهای برابرخواهانه اش در حوزه دانشجویی و زنان به تحمل ۹ سال و نیم زندان محکوم شده است. که یکی از سنگینترین احکام قضایی است که از ابتدای تأسیس انجمنهای اسلامی دانشگاهها برای یکی از اعضای این تشکلها صادر شده است. بهاره دو هفته پیش به مقامات زندان و مسئولان قضایی رسماً نامه نوشته و یک فرصت چند هفتهای در نظر گرفته که به وضعیتاش رسیدگی کنند وگرنه علیرغم میل باطنیاش مجبور است به تنها ابزاری که برای اعلام اعتراض دارد متوسل شود. بهاره هدایت به علت فشارهای وارده بر وی در زندان بیمار شده است. با توجه به براساس ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی بهاره هماکنون به طور غیر قانونی در زندان نگه داشته شده است.
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و فعال حقوق زنان است. او در اردیبهشت ماه ۱۳۹۱ به زندان اوین و به سلول انفرادی بند ۲۰۹ اوین انتقال یافت و پس از آن در خردادماه همان سال، به زندان زنجان منتقل شد. بیماری این فعال حقوق بشر که در دوران بازجوییهای سال ۱۳۸۹ دچار بیماری اعصاب و فلج عضلانی شده بود، در زندان زنجان تشدید شد. او در تیرماه ۱۳۹۱ از زندان به بیمارستان انتقال یافت و پس از آن، بر اساس تشخیص پزشکان حکم “عدم تحمل کیفر” گرفت و آزاد شد. با این حال او مجدداً در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۴ برای اجرای شش سال حکم دستگیر و هماکنون در زندان اوین به سر میبرد و طبق نظر پزشکان متخصص نیازمند بستری و مداوا در بیمارستان است. فرزندان نرگس محمدی به خاطر زندانی بودن مادرشان مجبور به ترک ایران شدهاند و در حال حاضر با پدرشان در خارج از کشور زندگی میکنند.
ما نویسندگان و امضاکنندگان این بیانیه بر این باوریم که: پاسداری از حقوق بشر و حقوق زنان جرم نیست و نباید مبنای اتهامی در مراجع قضائی باشد. از سه قوه مجریه، مقننه، و قضاییه میخواهیم زمینه آزادی بیقید و شرط و هرچه سریعتر مدافعان زندانی حقوق بشر و حقوق زنان را فراهم آورند و برای همه مدافعان حقوق بشر امنیت قانونی ایجاد کنند تا بتوانند بدون ترس و وحشت از پیگرد و مجازات و زندان به دفاع و تبلیغ حقوق بشر و زنان پرداخته و آگاهی عمومی را در این زمینه رشد دهند.
اسامی امضا کنندگان:
۱) ابوالفضل رحیمی شاد……….
۵۵۷) یوسف پرژک
akhbare rooz