بیانیه شماره۱۵۶ جبهه ملی ایران
نظامی که جز اعدام و زندان ابزاری برای حفظ خود ندارد!
هنوز اضطراب و خشم ملت از اعدام دو تن از جوانان ایرانی با نامهای محمد قبادلو و فرهاد سلیمی فرو ننشسته بود که در شامگاه هفتم بهمن بلندگوهای رژیم با فراخوان خانواده های چهار زندانی سیاسی دیگر، پژمان فاتحی، محسن مظلوم، محمد فرامرزی و وفا آذربار، برای آخرین ملاقات با فرزندانشان، ملت ایران را درالتهاب قتلهای حکومتی دیگری فروبرد.
یک نظام سیاسی متعادل، برای حفاظت از خود در برابر بحرانها و نارضایتی های مردمی، از ابزار هایی چون جبران اشتباهات، مذاکره و سازگار کردن رفتار خود با خواست مردم (بدون ایجاد تغییر در ساختارها)، اصلاحات ساختاری و در شرایط استثنایی از سرکوب نرم، برای خنثی کردن تلاطم های “محیط نزدیک” استفاده میکنند. اما نظام بیمار “جمهوری!” اسلامی ایران به لبه پرتگاهی رسیده که، غیر از اعدام مخالفان و بهره گیری از جلادان، ابزار دیگری برای حفاظت از خود ندارد.
جبهه ملی ایران ضمن محکوم نمودن پدیده جنایت اعدام بطور عام و قتلهای حکومتی بطور خاص، به نظام خودکامه جمهوری اسلامی میگوید که با تعدیل خودکامگی، چرخه اعدام جوانان ایران را، با هدف کسب ثباتی که در هر حال ناپایدار خواهد بود، متوقف کند.
جبهه ملی ایران، شورای ششم
تهران، ۸ بهمن ۱۴۰۲خ