بمناسبت فقدان فروهر و همسر ارجمند بزرگوارش ( در ۲۴مین سالگرد فقدان این چهره‌های برتر ) :ضیاء مصباح



داریوش فروهر (۷ دی ۱۳۰۷ – ۱ آذر ۱۳۷۷) دبیرکل حزب ملت ایران و وزیر کار دولت شادروان مهندس
بازرگان  در اول آذر ۱۳۷۷ به همراه همسرش پروانه اسکندری در جریان قتل‌های زنجیره‌ای در منزلشان
به قتل رسیدند .
وی در دوران نخست‌وزیری دکتر مصدق، رئیس حزب ملت ایران بود که به همراه حزب زحمت‌کشان
، حزب ایران و جمعیت آزادی مردم ایران جبهه ملی را تشکیل‌دادند.
پس از کودتای ۲۸ مرداد، فروهر برای اجرای قانون اساسی مشروطه و برقراری مردم‌سالاری به
مبارزات خود ادامه و در زمانی که سید رضا زنجانی و مهدی بازرگان به تشکیل نهضت مقاومت
ملی اقدام کردند، فروهر به آن پیوست و به این خاطر ۱۴ سال را در زندان سپری کرد .
در سال ۱۳۶۰ چند تن از اعضای حزب وی اعدام و وی به زندان افتاد و از مخالفین رادیکال نظام کنونی در
داخل کشور و خواستار برگزاری همه‌پرسی برای تعیین نظام حکومتی جدید  شده بود.
شادروان در اصفهان به دنیا آمدو از ۱۵ سالگی زندگی سیاسی خود را آغاز و در دوران فعالیت سیاسی
تجربه ۱۵ سال زندگی در زندان، او را سمبلی از مبارزه ساخت تا آنجا که زندان را خانه دوم او نامیدند.
در سال ۱۳۳۸ درحالیکه در زندان بود ارتشبد هدایت حامل پیامی از سوی شاه توصیه کرد تا برای
همیشه از ایران برود. فروهر گفت که «زندان را به آزادی دور از وطن ترجیح می‌دهم».
در سال ۱۳۳۹ و با تشکیل جبهه ملی دوم، به عضویت در شورای مرکزی این جبهه انتخاب شد.
در خرداد ۱۳۵۷دکتر کریم سنجابی، داریوش فروهر و شاپور بختیار نامه‌ای به شاه نوشته و از او
خواستند که برای نجات کشور به استبداد پایان داده، به اصول مشروطیت تمکین کند.
متن نامه :**فزایندگی تنگناها و نابسامانیهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور چنان دورنمای
خطرناکی را در برابر دیدگان قرار داده که بنابر وظیفه ملی و دینی در برابر خلق خدا با توجه به اینکه
در مقامات پارلمانی ، قضایی و دولتی کشور کسی را که صاحب تشخیص و تصمیم بوده، مسئولیت و
مأموریتی غیر از پیروی از «منویات ملوکانه» داشته باشد نمی‌شناسیم و در حالیکه تمام امور مملکت
از طریق صدور فرمانها انجام میشود ، انتخاب نمایندگان ملت ، انشاء قوانین و تأسیس حزب در کف
اقتداراعلیحضرت قرار دارد – که همه اختیارات و مسئولیتها را منحصر و متوجه به خود نموده‌اند این
مشروحه را علیرغم خطرات سنگین اعلام می‌نماییم:
تنها راه بازگشت ، رشد ایمان و شخصیت فردی ، همکاری ملی ، خلاصی از تنگناها و دشواری‌هایی که
آینده ایران را تهدید میکند ترک حکومت استبدادی، تمکین مطلق به اصول مشروطیت، احیاء حقوق ملت،
احترام واقعی بقانون اساسی و اعلامیه جهانی حقوق بشر، انصراف از حزب واحد، آزادی مطبوعات،
زندانیان و تبعید شدگان سیاسی و استقرار حکومتیست که متکی بر اکثریت نمایندگان منتخب از طرف
ملت باشد و خود را بر طبق قانون اساسی مسئول اداره مملکت بداند.**
فروهر در ۲۶ دیماه ۱۳۵۷ و همزمان با خروج شاه ، برای ملاقات با خمینی عازم پاریس شد و ۱۶ روز
بعد همراه او به کشور بازگشت و در ۲۴ بهمن ۱۳۵۷ درکابینه دولت موقت شرکت کرد و با آغاز پاییز
سال ۶۰ به زندان رفت و پنج ماه زندان را نیز در کارنامه سیاسی پس از انقلاب خود به جای گذاشت.
این بازداشت پنج‌ماهه با کاهش ۱۵ کیلویی وزن وی همراه بود. مطابق برخی خبرها، آزادی فروهر به
دستور مستقیم خمینی صورت بود چون از سابقه همبندی مصطفی در زندان شاه برخوردار بود .
متهمان قتل این انسانهای وطن خواه در اعتراف‌های خود، قتل این ۲ چهره ملی شناخته شده را «حذف
فیزیکی» خوانده‌ که از طرف وزارت اطلاعات به آنها ابلاغ و نوشته‌اند که جزو «وظایف سازمانی» آنان بر اساس
دستور و روال‌ از پیش مشخص‌شده عمل کرده‌اند و میگویند: «آن شب به در منزل رفتند و وارد منزل شدند و
پس از حذف از منزل خارج و به محل کار مراجعه نمودیم. حتی بعلت طولانی شدن کار، اضافه‌کاری آن شب را
محاسبه نموده و توسط فیش حقوقی پرداخت شد.»

تنها مطالب و مقالاتی که با نام جبهه ملی ايران - ارو‌پا درج ميشود، نظرات گردانندگان سايت ميباشد
بازنشر مقالات با ذكر مأخذ آزاد است