سیامک قادری، روزنامه‌نگاری که به دلیل نوشته‌هایش چهار سال در زندان اوین به سر برد در واکنش به اظهارات محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران که روز دهم اردبیهشت ماه گفت: «هیچ کسی در ایران به خاطر ابرازعقیده زندانی نمی‌شود» به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت: «من هفته‌ها در داخل بند ۲۰۹ زندان اوین تحت فشار بودم تا زیر خبر‌ها و گزارش‌هایی که نوشتم را امضا کنم. خب این فشار‌ها و بعد حکمی که دادند برای چه بود؟ از دیوار مردم بالا رفته بودم؟ دست کرده بودم در جیب بیت المال؟ بابت کار روزنامه نگاری و اعتقادی که داشتم بود دیگر. من چهار سال زندان برای چه زندان رفتم آقای ظریف؟!»
سیامک قادری، خبرنگار روزنامه ایران در جریان حوادث انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال ۸۸ در وبلاگی به نام «ایرنای ما» گزارش‌های انتقادی از رفتار دولت با مردم نوشت. او در ابتدا با داشتن ۱۸ سال سابقه کاری در این خبرگزاری از کار برکنار شد و پس از آن در مرداد ماه ۱۳۸۹ در خانه‌اش بازداشت و به اتهام تبلیغ علیه نظام و تبانی و اجتماع علیه امنیت ملی به چهار سال حبس محکوم شد.
سیامک قادری که پس از آزادیش به آمریکا مهاجرت کرد در ادامه گفت: «در حال حاضر حدود ۵۰ روزنامه نگار و وب نگار در زندان‌های ایران به دلیل نوشته‌‌هایشان به سر می‌برند و نه بابت جرم دیگر. من و خیلی از روزنامه نگاران پس از سال ۸۸ به دلیل نوشته‌هایمان متهم به تبلیغ علیه نظام یا اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی شدیم.»
سیامک قادری گفت: «اولا ایشان به عنوان وزیر دولت منتخب به مردم دروغ گفت و حقیقت را تحریف کرد و دوم اینکه در توضیح روز بعدش که گفته صحبت‌هایش فقط منحصر به جیسون رضاییان بوده عذر بد‌تر از گناه آورده است. مگر ایشان سخنگوی قوه قضاییه است که در مورد جیسون صحبت می‌کند؟ آقای ظریف، وزیر دولت منتخب است، دولتی که با شعار‌ها و وعده‌های حسن روحانی رای آورد بنابراین طبیعی است که مردم به کوچک‌ترین دروغ و تحریف این دولت واکنش نشان می‌دهند و ایشان باید خیلی در انتخاب جملاتش دقت می‌کرد.»
محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران که این روز‌ها در نیویورک به سر می‌برد در مصاحبه‌ای با چارلی رز، روزنامه نگار و مجری سر‌شناس آمریکایی روز دهم اردبیهشت ماه گفت: «ما کسی را به دلیل عقایدش زندانی نمی‌کنیم.» او در ادامه حرف‌هایش همچنین گفت: «کسانی که دست به جرم می‌زنند، کسانی که قوانین کشور را زیر پا می‌گذارند، نمی‌توانند پشت عنوان‌هایی مانند روزنامه نگار یا فعال سیاسی پنهان شوند.»
این اظهار نظر، واکنش گسترده‌ای از سوی مردم به ویژه در شبکه‌های اجتماعی را به دنبال داشت. محمد جواد ظریف یک روز بعد در تاریخ ۱۱ اردبیهشت ماه با اظهار اینکه پاسخش به چارلی رز «مشخص، دقیق و ضروری» بوده و واکنش مردم «عجیب» است در صفحه فیسبوک خود نوشت: «گروهی از هموطنان در داخل و خارج پاسخ مشخص، دقیق و ضروری بنده به سوال در مورد یک خبرنگار- که وضعیت او این روز‌ها بهانه چندین اصلاحیه در سنای آمریکا برای مقابله با توافق هسته‌ای شده است. را دستمایه مقالات طولانی در این زمینه کرده و برخی دوستان نیز بدون شنیدن پرسش و پاسخ، بنده را مورد مرحمت و لطف قرار داده‌اند!»
منظور محمد جواد ظریف از «یک خبرنگار» جیسون رضاییان، خبرنگار واشنگتن پست است که بیش از ۹ ماه است در زندان اوین بلاتکیف به سر می‌برد. اگرچه ظریف مدعی شده که او به طور خاص منظورش جیسون رضاییان بوده اما جمله او در آن مصاحبه به صورت کلی ادا شد و نامی از جیسون رضاییان به میان نیامد.
پرستو سرمدی، روزنامه نگار و همسر حسین نورانی‌نژاد، روزنامه نگاری که به دلیل نوشته‌هایش به یکسال حبس محکوم است همچنین در صفحه فیسبوک خود نوشته است: «آقای ظریف انتظار دلجویی نداریم حداقل نمک بر زخم‌های ما نپاشید. حسین همسرم، سهراب را اولین بار در ۴ ماهگی دید فقط برای یک ماه، پس از آن ۲ ماه زندان بود و حالا بار دیگر در زندان است.»
حسین نورانی‌نژاد، روزنامه نگار روز هشتم اردبیهشت ماه برای گذراندن حکم یکسال حبسش به زندان اوین رفت. او برای اولین بار در تاریخ اول اردبیهشت ماه ۱۳۹۳ دستگیر و به اتهام تبلیغ علیه نظام محکوم شد.
بهمن احمدی امویی، روزنامه نگاری که پس از حوادث انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ دستگیر و به پنج سال و ۴ ماه حبس محکوم شد هم، روز دهم اردبیهشت ماه در یادداشت کوتاهی در بلاگ خود با عنوان «آقای ظریف! من یک روزنامه نگار زندانی بودم» نوشت: «به عنوان یکی از زندانیانی که به خاطر عقیده و مطالبی که در روزنامه‌های مختلف و قانونی کشور نوشته‌ام، مورد بازجویی، شکنجه روحی و جسمی قرار گرفتم و چند سالی را هم در زندان گذرانده‌ام، شهادت می‌دهم همچنان که پیش از این احمدی‌نژاد و دیگر مقامات قضایی و سیاسی کشور در این باره دروغ گفته‌اند، دولت روحانی و وزیر خارجه‌اش نیز در این مورد دروغ می‌گویند.»
بهمن احمدی امویی در تابستان ۱۳۸۸ بازداشت شد و به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام از طریق انتشار مقاله‌های اقتصادی در روزنامه و سایت شخصی به ۵ سال و ۴ ماه حبس محکوم شد او مهرماه ۱۳۹۳ با پایان حکمش آزاد شد و اکنون در تهران زندگی می‌کند.
ایران امروز