سازمان جهانی آتاک(Attac) در سال ۱۹۹۸ در فرانسه تشکیل گردید. این جنبش به دنبال مقاله جنجالی سردبیر ( ایگناسیو رامونت) روزنامه لوموند دیپلماتیک تحت عنوان “خلع سلاح بازار”، تاسیس گردید. هدف اصلی آتاک اعتراض علیه سیاست های ناعادلانه مالی کشور های پیشرفته و نیز علیه جهانی شدن سرمایه به شکل کنونی آن می باشد.
همه سازمان های آتاک مبارزه بر علیه نئو لیبرالیسم ، طرح پیشنها دی مالیات توبین ، لغو بدهی کشورها ی موسوم به جهان سوم و مسائل مربوط به تجارت عادلانه جهانی را در دستور کار خویش دارند.
به جز موارد یاد شده فعالیت های آتاک شامل موارد خاص تخصصی کشورهای خود میباشد. انتخاب موضوع مبارزه به عهده هر سازمان کشوری است.
امروزه آتاک در۵۰ کشور موجود می باشد. از نروژ تا ساحل عاج ، از برزیل تا ژاپن. بزرگترین و قد یمی ترین این سازمان ها ، آتاک فرانسه است که دارای ۲۵۰۰۰ عضو می باشد. روی هم رفته تعداد اعضای سازمان های وابسته به آتاک در سراسر جهان بالغ بر ۱۰۰۰۰۰ نفر می باشد .
آتاک سعی بر ایجاد یک ارگان هم آهنگ کننده جهت سازمان دهی حرکات جمعی در سطح اروپا را در دستور کار خود قرار داده است.
پس از قتل عام پاریس، اعضاء و حامیان آتاک، در هماهنگی با جامعه فرانسه نسبت به تنفر کور و مرگبار احساس انزجار و خشم دارند.
آتاک همبستگی کامل خود را با قربانیان و خانوادههای آنان اعلام می کند. انسان هائیکه عصر روز جمعه به قتل رسیدند به حق در پی همدمی، دوستی، هنر، یک زندگی آزاد بودند، همه چیزهائیکه این قاتلین در پوشش درکی متعصبانه از دین در صدد نابودی آن هستند.
با وجود تاثر خاطر و غم و اندوهمان حاضر نیستیم در مقابل ترور کوتاه بیائیم. ما یک جامعهای از ترس، انگ آلود که در جستجوی سپر بلاست، را رد می کنیم. ما بر عزم خود تأکید داریم که همچنان آزادانه حرکت کنیم، کار کنیم، سرگرم باشیم، با یکدیگر ملاقات کنیم و به مبارزه ادامه بدهیم.
به ما گفته میشود که “فرانسه در جنگ است”. اما این جنگ ما نیست: پس از فاجعه آمریکا در عراق و افغانستان، مداخلات نظامی اخیر فرانسه در عراق، لیبی، سوریه، مالی، چاد، نیجر و جمهوری آفریقای مرکزی باعث بی ثبات شدن این مناطق گردیده به موج پناهندگان و مهاجران دامن میزند که در برخورد به دژ اروپا اجسادشان به سواحل ما می رسند. نابرابریها و تاخت و تازها شیرازه جوامع را می درند و آنها را علیه یکدیگر بسیج می کنند.
القاعده یا جهاد، نیروی غیرانسانی خود را از این بیعدالتی ها کسب می کنند. این جنگ منجر به صلح نمی شود، چرا که صلح بدون عدالت وجود ندارد. برای پایان دادن به این جنگ، لازم است که جوامع ما به حرص و آز خود برای قدرت، تسلیحات، نفت، اورانیوم و فلزات کمیاب، پایان بخشند.
فراسوی ریشههای اجتماعی و اقتصادی که درماندگی و اعمال جنون آمیز را سیراب می کند، با “ابتذال شر”* روبروئیم: انسانیت هرگز از خطر سقوط به بربریت مصون نیست، وقتی که عدهای تصمیم میگیرند حرمت انسان به عنوان انسان را نادیده بگیرند.
ما باید بیش از گذشته علیه امپریالیسم، امپریالیسم “انساندوستانه”، علیه تولید کلان صنعتی مخرب در کشاورزی (Produktivismus) و برای جوامعی که در آنها اعتدال، آزادی و برابری حاکم است، مبارزه کنیم.
ما از پیش هرگونه تحدید حق تظاهرات و حق مبارزه علیه این جهان منحط و برای جهانی دیگر را که پیوند خلق های جنوب و شمال را به ارمغان بیاورد، رد می کنیم.
ما از ۲۹ نوامبر تا ۱۲ دسامبر به مناسبت ۲۱ COP ** در پاریس، با بسیج نیروهای خود نشان میدهیم که یک جهان دیگر ممکن، ضروری و مبرم است.
آتاک فرانسه ۱۴.۱۱.۲۰۱۵
اخبار روز