مطالبات
زنان در همایش
بزرگداشت دوم
خرداد دراستادیوم
آزادی، کانون
زنان ایرانی
"ما به مطالبات
زنان رای می
دهیم"،" مطالبات
زنان برابری
جنسیتی", "رفع
تبیعیض انتخاب
ما زنان". اینها
از جمله
پلاکاردهایی
است که در
میان جمعیت
حاضر در مراسم
سالگرد دوم
خرداد در سالن
12 هزار نفری
آزادی دیده می
شود.
در
سالگرد دوم
خرداد مراسمی
با سخنراني
محمد خاتمي در
سالن 12هزار
نفري آزادي
و با حضور
جمعی از
شهروندان
اقشار مختلف
مردم و شخصيتهاي
سياسي ، فرهنگي
،
اجتماعی،فعالان
حقوق زنان و
حاميان خاتمي
و ميرحسين
موسوي برگزار شد.
در این
مراسم حضور
دختران و زنان
جوان بسیار
چشمگیر بود .آنها
با سر دادن
شعار "حق زن
ایرانی آزادی
آزادی" می خواستند
نشان دهند که
سیاست های
محدودسازی فعالیت
زنان این
روزها دیگر اثری ندارد.
در
میان جمعیتی
که حدود 20 هزار
نفر تخمین زده
می شد جمعی از
زنان و دختران
عضو همگرایی
جنبش زنان با
در دست داشتن
پلاکاردهای
سفید رنگ مطالبات
شان را مطرح
کردند و از
رییس جمهوری آینده
خواستند تا به
این مطالبات
پاسخ دهد.
اما
این دختران و
البته حاضران
در جلسه از
سیاست های
اخیر گلایه
هایی دارند.
بهاره
24 ساله فارغ
اتحصیل رشته
شیمی, شالی
سبز رنگ به
نشانه حمایت
از
میرحسین
موسوی به سر
دارد. او از
بیکاری اش
گلایه مند است:"در
این چهار سال
درس خوانده ام
به این امید
که کاری داشته
باشم اما هیچ
ضمانتی برای پیدا کردن
کار برای ما
جوانان وجود
ندارد. نتیجه
ی این همه درس
خواندن مان حالا چه بی
حاصل است؟ "
می
گوید:"سیاست
های دولت نهم
محدود کننده
فعالیت ما زنان
بود. سه سال است که شرکت
نفت نیروی کار
زن استخدام
نمی کند و یا
در رشته های
پزشکی امکان
گذراندن طرح
در برخی مناطق
برای دختران
مجرد وجود
ندارد.همه این سیاست ها در
جهت محدود کردن
فعالیت ما و
خانه نشین
کردن ماست."
در
این برنامه
شخصیت های
بسیاری حضور
داشتند اما
هنرمندان حر
فهایشان از
جنسی بود که
مورد استقبال
واقع شد. حرفهایی
که مردم آن را
با گوشت و پوست
خود در این
چهار سال حس
کرده اند. این
هنرمندان با
حرف هایشان
مردم را به
حضور در
انتخابات
تشویق می کنند.
"دلم می
خواهد همه
مردم کشورم
کار داشته
باشند. ما از
صدقه دادن بیزاریم
و دلمان نمی
خواهد
درکشورمان
فقری باشد که
در مقابل
نیاز، به مردم کشورم
50 هزار تومان
یا 100 هزار
تومان داده
شود.
" لیلی رشیدی؛
هنرمند و
بازیگر این
جملات را در برابر
20هزار حامی
میرحسین
موسوی در
استادیوم 12
هزار نفری
آزادی می گوید.
لیلی
رشیدی علاوه
بر دغدغه
بیکاری و فقر
از صلح می
گوید:"دلم نمی
خواهد در
کشورم هیچ بچه
ای با فکر جنگ
و سلاح هسته
ای بخوابد . ما
صلح و آرامش می خواهیم."
کامبوزیا
پرتوی,فیلمساز
نیز از دیگر
هنرمندانی
است که از
سیاست های چهار
ساله دولت نهم
انتقاد دارد:" من
امروز احساس
بزرگی میکنم.
این در حالی
است که چهار
سال احساس
حقارت می کردم.
چهار سال با
سفر رئیس
جمهور به استانها،
روستاها و
خارج کشور
احساس حقارت میکردم.
وقتی جواب
نامه هر روستایی
تنها یک تراول
چک بود، احساس
حقارت می کردم.
وقتی فقر
ایران را فرا
گرفت باز هم
احساس حقارت
می کردم، اما
یک چیز بیش از
هر چیزی برایم احساس حقارت
می آورد و آن
دروغ گویی بود.
4 سال همه چیز
را با دروغ
گویی مطرح
کردند. ".
نیلوفر
20 ساله
دانشجوی زبان
انگلیسی نیز
دغدغه این
هنرمند را به
زبانی دیگر
می گوید:" از
اینکه در
سفرهای خارجی
به من ایرانی
به شکل یک
انسان جنگجو
نگاه می کنند؛
ناراحتم .من
اصلا سیاسی
نیستم اما این
مسائلی است که حس می کنم و
دلم می خواهد
خودم و
خانواده ام از
این شرایط
نجات پیدا
کنیم."
دختر
جوان در میان
همهمه ی شعار
ها از فشار
اقتصادی و نیز
محدودیت های اجتماعی و
فرهنگی این
سال ها گلایه
اش را با صدای
بلند می گوید:"به
عنوان دانشجویی
که تنها در
تهران زندگی
می کنم نمی توانم
زندگی ام را
اداره کنم. در
دانشگاه هم
مدام مورد
توهین مستقیم
حراست قرار می
گیریم. به
تازگی به دلیل
یک اعتراض
صنفی به دلیل
بی کیفیتی غذا
یک ترم تعلیق
خوردم."
محمد
21 ساله در رشته
عمران تحصیل
می کند. بالای
موهایش پرچمی
سبز رنگ گذاشته
و روی پیراهنش
نوشته شده "دولت
امید" می گوید:"
به لحاظ
اقتصادی خانواده
من دچار
فشارند. چرا
که باید هزینه
تحصیل من و خواهرم
را
بپردازند. اما
آنچه مرا
بیشتر ناراحت
می کند فضای
بسته جامعه ام
است. به عنوان
جوان حق
انتخاب پوشش
ام را ندارم و
مدام باید به
گشت های ارشاد درباره
پوششم و مدل
موهایم جواب
بدهم و یا به بازداشتگاه
بروم. دلم می خواهد هیچ
وقت چنین
شرایطی
دوباره برایم
تکرار نشود."
او
آزادی در پوشش
را جزیی از
آزادی های
بیانی و
نوشتاری و
رسانه ای می داند و
اعتقاد دارد
همه انواع
آزادی ها در
این چهار ساله
در کشور محدود
تر
شده است:" روزنامه
یاس نو یک روز
بیشتر منتشر
نشد و توقیف
شد.رسانه ملی
هم
که
اخبار را
بسیار جهت
گیرانه و با سانسور
به مخاطب می
رساند ."
امید
که به همراه
دوستش محمد به
این مراسم آمده؛
می گوید:"خانم! بنویسید
که در این
دولت به شان و
شخصیت انسانی
ما توهین شده
است. از پخش کردن
سیب زمینی
گرفته تا دادن
تراول های 50
هزار تومانی. بگویید
که به جای این
کارها به ما
جوانان کار
بدهند و کمی
امید به آینده."
حمید
فرخ نژاد
،بازیگر
سینما و
تلویزیون نیز خطاب
به حاضران می
گوید: " اشتباهی
که 4 سال پیش
انجام دادیم و
با صندوقها
قهر کردیم را
نباید در این دوره تکرار
کنیم . "
در
این موقع بود
زنی میانسال
پلاکاردی را
بلند می کند
که رویش نوشته
شده:"در عرصه
اجتماعی
معجزه ای در
کار نیست جز
بیداری مردم"
فرخ
نژاد قصه
کودکانه خاله
سوسکه را
یادآوری می
کند:" همه ما
این قصه را
خاطرهمان
هست که خاله
سوسکه به کتک
خوردن عادت
کرده بود و به
همه می گفت
زنت بشم من و
با چی می زنی. در
این چهار سال
ما هم خاله سوسکه
شده بودیم.انگار
عادت داریم به
کتک خوردن . اما
باید سعی کنیم
در این دروه
کسی را
انتخاب کنیم
که به ما دروغ
نگوید و ما را
نزند. "
مهرنوش
24 ساله به
تازگی از رشته
دامپزشکی
فارغ التحصیل
شده است:"در طول شش سال
تحصیلم هم در
دوره خاتمی
بوده ام و هم
سیاست های احمدی
نژاد را دیده
ام.همایش ها ی
دوره خاتمی
علمی بود و در
دوره بعدی به
شکل مراسم مذهبی
تغییر جهت داد
.در دوره اخیر
بیشتر
استادان
برجسته به
اجبار بازنشسته
شدند و جایشان
را استادانی
گرفتند که بار
علمی زیادی
ندارند که قطعا
نتیجه اش در
خروجی
دانشجویان
نمود پیدا
خواهد کرد. به
لحاظ اجتماعی هم فضا روز
به روز
محدودتر شد .رسانه
ها توقیف شدند
و سایت ها هم
از
فیلترینگ
در امان
نیستند."
مهرنوش
از دوستانش
مثال می آورد
اینکه برخی از
جوانان برای
رهایی از این
محدودیت ها به
فکر گرفتن
پذیرش تحصیلی
در خارج از
کشور هستند و
یا به هر
قیمتی شده می
خواهند در
اینجا نباشند.
د
رمیان جمعیت
حاضران قشر
های مختلف به
چشم می خورند. هوانوردان
با
لباس های
فرم در زمین
سالن 12 هزار
نفری نشسته
اند. برخی از
گروههای فعال در همگرایی
جنبش زنان در
انتخابات هم
با این شعار
که ما به
مطالبات زنان رای می دهیم
و به رد
صلاحیت زنان
کاندیداها
اعتراض داریم؛
پلاکاردهایشان را در دست
گرفته اند.
یکی از
زنان میانسال
هم در میان
جمعیت جوان حاضر
شده و خود را
یک
فرهنگی
معرفی می کند:"
در این چهار
سال به هیچ
قشری به
اندازه
فرهنگیان اجحاف
نشد. ما را
آنقدر گرفتار
مشکلات معیشتی
کرده اند که
نمی توانیم به وظیفه معلمی
خود آنچنان که
باید برسیم.بسیاری
از فرهنگیان
زیر خط فقر هستند
.اینها دغدغه
خاطر ما
فرهنگیان است."
شریف
58 ساله خود را
مترجم معرفی
می کند و از
رواج بی اعتمادی
بین مردم و
بی اعتمادی
جهانیان نسبت
به ایرانی ها
دل پری دارد:" در
این ی سال ها شان من
ایراین خدشه
دار شده است .در
دوره خاتمی
تنوعات به
رسمیت شناخته شده بود اما
این چند صدایی
در سالهای
اخیر به یک
صدا تبدیل شد .صدایی
که
تنها حرفش
گشت ارشاد و
مجوز ندادن به
کتاب ها و
سانسور کتاب و
فیلم و تئاتر
بوده است."
کیومرث
پور احمد,کارگردان
سینما نیز از
مردم می خواهد
پای صندوق های رای حاضر
شوند.او می
گوید:" دزدی،
دروغ،
ریاکاری و از
بین رفتن
حیثیت بینالمللی
را نمیتوان
تحمل کرد، در
حال حاضر
حیثیت بینالمللی
ما نابود شده
و به زیر صفر
رسیده است."
http://mag.gooya.com/politics/archives/2009/05/087986print.php