‫نيمي از زنان خانه دار تهراني خشونت خانگي را تجربه کرده اند


‫‫سرمايه، مهرزاد غني پور: براساس تحقيقي که روي زنانه خانه دار متاهل ساکن شهر تهران انجام شده نيمي از اين زنانه خانه دار تجربه خشونت خانگي داشته اند و بيشتر آنها (۶ / ۶۱ درصد) غير از صبر و تحمل اقدام ديگري را در برابر اين معضل انجام نداده اند. مريم زماني در پايان نامه کارشناسي ارشد خود (۱۳۸۷) با بررسي ۳۸۴ نفر از زنانه خانه دار ساکن تهران که متاهل بوده و در زمان تحقيق شاغل نبوده اند به از اين نتيجه رسيد که ۲ / ۴۸ درصد اين زنان تجربه خشونت خانگي از سوي همسر را داشته اند و ۵۵ درصد آنها تجربه خشونت رواني، ۶ / ۷ درصد خشونت جسمي، ۳ / ۹ درصد خشونت مادي را داشته اند و ۲۸ درصد آنها نيز تمام اشکال خشونت را تجربه کرده اند.


‫مريم زماني که در پژوهش خود ميزان آگاهي زنان از حقوق فردي و اجتماعي شان را مورد بررسي قرار داده متوجه شد که بيشتر زنان يعني ۶ / ۶۱ درصد صبر و تحمل را در برابر اين مشکل در پيش گرفته اند و اقدام ديگري انجام نداده اند.


‫نتايج اين تحقيق همانند نتايج بررسي سازمان بهداشت جهاني در سال ۲۰۰۵ است که براساس آن گزارش در کشورهاي بنگلادش، برزيل، پرو، ژاپن، تايلند، تانزانيا، اتيوپي، ناميبيا و... ۵۵ تا ۹۵ درصد زناني که مورد بدرفتاري قرار مي گيرند هرگز در جست وجوي خدمات رسمي نبوده اند و اين عدم تمايل شايد حاکي از ناآشنايي زنان با خدمات رسمي يا روند استفاده از آن باشد.براساس پژوهشي که زماني انجام داده است، اقدام ‫۱ / ۱۴ درصد زنان خانه داري که مورد خشونت خانگي قرار گرفته اند، قهر کردن بوده و ۵ / ۱۳ درصد نيز مقابله به مثل کرده اند و تنها ۸ / ۳ درصد شکايت و تهديد به طلاق در اين مواقع را انجام داده اند.


‫۳ / ۴ درصد نيز تهديد به خودکشي يا اقدام به خودکشي کرده و بازهم تنها ۵ / ۰ درصد به مراکز مشاوره مراجعه کرده اند.از زنان مورد بررسي در اين تحقيق ۴۴ درصد ديپلم، ۲۵ درصد ابتدايي يا راهنمايي، ‫۱۰ درصد ليسانس، هفت درصد بي سواد، هفت درصد فوق ديپلم و دو درصد فوق ليسانس بوده اند و ۲۸ درصد آنها سابقه اشتغال داشته اند.هنگامي که از اين زنان پرسيده شد که چه حمايتي به آنها در برابر خشونت خانگي کمک مي کند با بيشترين فراواني، ۵ / ۳۷ درصد پاسخي به اين سوال نداده اند و ۸ / ۱۳ درصد هم ترکيبي از حمايت هاي خانواده، حمايت مالي، حمايت مسوولان و آگاه سازي را مطرح کرده اند.

۲ / ۱۱ درصد هم آگاه سازي زنان از حقوق شان و ۷ / ۱۱ درصد حمايت قانوني از زنان را مطرح کرده اند.در نتيجه بيشتر زنان ترکيب چند حمايت را موثر دانسته اند و آگاهي دادن به زنان در مورد حقوق شان و نيز تغيير قوانين و حمايت هاي قانوني، از انواع حمايت هايي بوده که درصد بيشتري از زنان خواستار آنها هستند و آن را موثر مي دانند.از يافته هاي ديگر اين پژوهش آن بود که تعداد فرزندان در ميزان آگاهي زنان از حقوق خانوادگي شان موثر است به طوري که با کاهش تعداد فرزندان آگاهي بيشتر شده است .همچنين نتايج اين تحقيق نشان مي دهد زناني که بيش از ۳۰ سال از زمان ازدواج آنها مي گذرد و آنهايي که کمتر از يک سال از زمان ازدواج شان مي گذرد، کمترين ميزان آگاهي از حقوق خانوادگي را نسبت به سايرين داشته اند و کساني که بين ۱۶ تا ۲۰ سال از زمان ازدواج شان مي گذرد، بيشترين آگاهي را دارند.

 از نتايج ديگر اين تحقيق آن است که شغل همسر در ميزان آگاهي از حقوق خانوادگي تاثير دارد و زناني که شغل همسر خود را مشاغل آموزشي، کارمند، مهندسي و نظامي عنوان کرده اند بيشترين آگاهي را دارند و مشاغل آزاد، بازنشسته و مغازه دار نسبت به سايرين آگاهي کمتري از حقوق خانوادگي خود دارند. از سوي ديگر تحصيلات همسر زنان هم به ميزان آگاهي آنها از حقوق خانوادگي شان تاثير داشته است.همچنين تحصيلات خود زنان هرچه افزايش يافته، آگاهي آنها نيز از حقوق خانوادگي بيشتر شده و آنهايي که سابقه اشتغال داشته اند، به حقوق خود آشناتر بوده اند .


‫سرمايه

 

تنها مطالب و مقالاتي که با نام جبهه ملي ايران - ارو‌پا درج ميشود نظرات گردانندگان سايت ميباشد .