شکواییه جلوه جواهری به رئیس قوه قضائیه :

به ادامه بازداشت غیر قانونی من پایان دهید

 

دو شنبه4 خرداد 1388

 

تغییر برای برابری - در پی بازداشت و ادامه بازداشت غیرقانونی جلوه جواهری در ساعات بامدادی 12 اردیبهشت، وی با ارسال شکوایه ای به رئیس قوه قضائیه خواهان پایان دادن به بازداشت غیرقانونی و روشن شدن وضعیتش شده است. در اقدامی مشابه کاوه مظفری نیزبا ارائه اعتراض نامه ای به مددکاری زندان خواهان رسیدگی به وضعیت خودش و همسرش شده است.

نامه جلوه جواهری دیروزنوشته شده بود اما چون قرار بود بازدید از بند عمومی زنان صورت بگیرد، عالیه اقدام دوست - که به دلیل شرکت در تجمع زنان در 22 خرداد 1385 محکوم به حبس شده بود - و جلوه جواهری را به بند 209 زندان اوین منتقل کردند! و امروز هم به او گفته شده است که به دلیل آن که مددکار مسئول زندانیان امنیتی با دیگر زندانی ها متفاوت است و مددکار مسئول در زندان نیست او می تواند نامه اش را در روز ملاقات به خانواده اش بدهد تا خودشان پی گیری کنند. مادر جلوه می گوید روز ملاقات سه شنبه هاست ولی به ما گفتند این سه شنبه ملاقات نیست.بنابراین نامه اش را تلفنی برایم خواند و من خودم به دفترآقای شاهرودی ارائه می دهم .

جلوه در نامه خود خطاب به آیت الله شاهرودی، رئیس قوه قضائیه،نوشته است :

اینجانب جلوه جواهری فرزند منوچهر بامداد 12 اردیبهشت 1388 بدون حکم بازداشت و به گونه ای نامتعارف دستگیر شده و تا کنون در بازداشت هستم، این در حالی است که هنوز تفهیم اتهام نشده ام. نیمه شب 11 اردیبهشت زمانی که به خانه مراجعه کردم متوجه حضور ماموران امنیتی شدم که به همراه همسرم کاوه مظفری، که بعد از ظهرهمان روز در پارک لاله دستگیر شده بود، وارد خانه شده بودند.

همسرم اعتراض کرد که ماموران حاضر در خانه بدون حکم بازرسی به تفتیش خانه پرداخته اند و متذکر شد که این کار بر خلاف قانون است. من نیز زمانی که علت حضور ماموران را پرسیدم به من گفتند که این مساله به من مربوط نیست. ماموران حین بازرسی خانه وسایل شخصی من را، به همراه وسایل همسرم بردند. زمانی که اعتراض کردم که اگر همسرم را دستگیر کرده اند و در این محدوده حق حود می دانند که وسایل شخصی او را بدون هیچ حکمی ببرند بر چه اساسی وسایل من را ضبط می کنند؟ پاسخ دادند که حق اعتراض ندارم و آنها هستند که تعیین می کنند در چه محدوده ای می توانند عمل کنند.

پس از تفتیش خانه، ماموران از من خواستند برای پاره ای توضیحات و پاسخ به پرسشها به همراه آنها بروم. متذکر شدم طبق قانون برای پاسخگویی به آنها باید احضاریه کتبی از سوی دادگاه برای من ارسال شود، آنها در عوض، در واکنش به اعتراض من مبنی بر الزام به رعایت قوانین کشور با خشونت و برخورد تند من را ازخانه بیرون کشیدند و به بازداشتگاه وزرا بردند.

حدود ساعت 3 بامداد 12 اردیبهشت بازداشتگاه وزرا من را تحویل گرفت درحالیکه هیچ گونه حکمی مبنی بر بازداشت من وجود نداشت، عصر همان روز به همراه 16 بازداشت شده زن دیگر به زندان اوین فرستاده شدم. 16 روز در انفرادی اندرزگاه بند 305 اوین به همراه 16 نفر دیگردر بازداشت بودم و پس از آن در تاریخ 27 اردیبهشت به بند 2 عمومی نسوان منتقل شدم.

در تمام این مدت تفهیم اتهام نشدم. در طول مدت بازجویی به نحوه بازداشت غیر قانونی خود اعتراض داشتم و بارها متذکر شدم که بدون تفهیم اتهام بازجویی و ادامه بازداشت من غیر قانونی است. بازجویان اطلاعاتی نیز نسبت به دلیل بازداشت من اظهار بی اطلاعی کردند و وعده دادند که پیگیری خواهند کرد، اما هیچگونه رسیدگی در طول این مدت صورت نگرفته و همچنان وضعیت من نامشخص است.

آخرین بازجویی من در تاریخ 24 اردیبهشت انجام گرفت و در آن تاریخ به من اعلام شد که بازجویی من به اتمام رسیده است و پرونده را به دادسرا می فرستند اما همچنان وضعیت من نامشخص است.

طبق حقوق شهروندی و حقوق متهمین، اتهام باید سریعتر به متهم تفهیم شود. پس از تفهیم اتهام از متهم تامین گرفته می شود این تامین بر مبنای نوع جرم، دلایل اثبات آن، آثار به جا مانده از جرم، شخصیت متهم و ... دارای شدت و ضعف است که شدیدترین آن بازداشت موقت و خفیفترین آن التزام به حضور نزد مقام قضایی با قول شرف است. حال چگونه است بدون تهفیم اتهام به من، شدیدترین تامین که قرار بازداشت است از من گرفته شده است؟

اکنون خواستار آن هستم که به بازداشت غیر قانونی من خاتمه داده شده و وضعیت من را روشن کنید.

جلوه جواهری - 3 خرداد 1388