تحصیل
دختران در
دانشگاههای
مرکز با اجازه
کتبی خانواده
هایشان
با تصویب
طرح بومی
گزینی جنسیتی
اتفاق می افتد
با
تصویب طرح
الزام
دانشگاهها،
مراکز و موسسات
آموزش عالی به
پذیرش
دانشجویان
دختر در محل
سکونت آنها از
این پس اگر
دختران
بخواهند در
دانشگاهی
خارج از محل
سکونت خود
ادامه تحصیل دهند،
باید از پدر
یا همسر خود
موافقت نامه
کتبی بگیرند.
بحث
بومی گزینی در
کنکور سراسری
که از شهریور
ماه امسال
مطرح شد هر
روز ابعاد
تازه ای به
خود می گیرد
.کمتر کسی می
تواند
داوطلبان
معترض به
نتایج کنکور
سراسری سال ۸۷
دانشگاه ها را
فراموش کند
داوطلبانی که
با تجمع مقابل
سازمان سنجش
خواستار
توضیح مسئولان
درباره نحوه
پذیرش دانشجو
در دانشگاههای
کشور شده
بودند .
داوطلبانی
با رتبه های
دو یا سه رقمی
که بر اساس
سنت همیشگی؛
دانشگاههای
برتر و مادر
کشور را به
عنوان
انتخابهای
نخست شان بر
گزیده بودند
.غافل از آنکه
امسال و
براساس مصوبه
شورای عالی
انقلاب
فرهنگی ۶۵
درصد ظرفیت
دوره های روزانه
دانشگاه ها
باید به صورت
بومی پذیرش می
شدند و هر
داوطلب در شهر
محل سکونتش
شانس بیشتری
برای قبولی می
یافت .
این
طرح این روزها
ابعاد تازه
تری به خود
گرفته است و
برخی
کارشناسان از
طرح جدیدی با
نام بومی
گزینی جنسیتی
در کنکور
سراسری هم نام
می برند . طرحی
که بر اساس ان
الزام خاصی
برای تحصیل
دختران
دانشجو در محل
سکونت شان در
نظر گرفته می
شود .
این
طرح چندی پیش
از سوی ۳۷
نماینده مجلس
نوشته و به
مجلس داده شده
بر اساس این
طرح دانشگاهها،
مراکز و
موسسات آموزش
عالی دولتی،
آزاد اسلامی و
.. مکلف خواهند
شد در پذیرش
دانشجو به گونه
ای عمل کنند
که دختران
دانشجو در محل
سکونت والدین
یا همسران شان
پذیرفته شوند.
همچنین در این
طرح
دانشگاهها
موظف اند در
صورت تقاضای دانشجویان
دختر شاغل به
تحصیل برای
انتقال به دانشگاههای
محل سکونت
والدین یا
همسران خود که
دارای رتبه
برابر با
حداقل رتبه
پذیرفته شده
اند موافقت
کنند .
تبصره
ای این طرح
نمایندگان
مجلس را کامل
می کند :” تحصیل
دختران
دانشجو در غیر
محل سکونت والدین
یا همسر، منوط
به موافقت
والدین یا
همسر او خواهد
بود . .”
این
طرح به همراه
پیشنهادات
دیگر برای
بومی گزینی
دانشجویان
توسط
نمایندگان
مجلس به شورای
عالی انقلاب
فرهنگی سپرده
شده نها دی که
به گفته آنان
مساله بومی
گزینی از
ابتدا از
مسوولیت های
آن بوده است.
در طول
یک ماه گذشته
تعدادی از
کارشناسان و
برخی از
نمایندگان
مجلس با طرح
بومی گزینی
مخالفت کرده و
آن را به صلاح
نظام آموزش
کشور ندانسته
اند.اما دبیر
شورای عالی
انقلاب
فرهنگی در این
باره نظر
دیگری دارد “:
«جهت گیری
مصوبه بومی
گزینی کنکور
صحیح است و
نباید راضی
شویم
استعدادهای
خوب و نخبگان،
مناطق بومی
خود را خالی
کنند.»
به
عقیده محمد
رضا مخبر وقتی
حجم قابل
توجهی از
نخبگان به
شهرهای دیگر
مهاجرت کنند،
دیگر به شهر
خود باز نمی
گردند
بنابراین چرا
باید قبول
کنیم برخی از
مناطقی که
دارای
استعدادهای
خوب هستند از
وجود این
استعدادها پس
از متخصص شدن
محروم بمانند.
بومی
گزینی دختران
مهاجرت را
افزایش می دهد
در
میان امضا
کنندگان طرح
بومی گزینی
جنسیتی نام اسدالله
بادامچیان در
کنار نام
علیرضا محجوب دیده
می شود.
همچنین نام
عفت شریعتی، ،
عضو شورای
مرکزی جامعه
زینب نیز در
این لیست ۳۷
نفره دیده می
شود. موسی
قربانی، علی
مطهری، محمد تقی
رهبر و شهاب
الدین صدر نیز
ازدیگر
نمایندگان
امضا کنندگان
این طرح
هستند.
عفت شریعتی
نماینده مردم
مشهد در مجلس
و تنها زن امضا
کننده این طرح
می گوید :” بومی
گزینی اگر با
شرایط لازمش
در نظر گرفته
شود فی نفسه
مطلوب است
مثلا
دختردانشجوئی
را در نظر
بگیرید که در
یک شهر دور
افتاده قبول
شده و هیچ
امکاناتی هم در
اختیار ندارد
اگر برای این
دختر امکاناتی
فراهم شود تا
در کنار
خانواده اش درس
بخواند مطلوب
است . هر چند
این بومی
گزینی نباید
موجب تضییع حق
اش شود و اگر
خودش خواست به
دانشگاههای
شهرهای بزرگ
برود نباید
مانعی را سر
راهش قرار داد
.”
اما
تعدادی از
کارشناسان
معتقدند که با
وجود مواد طرح
بومی گزینی
جنسیتی
بسیاری از
دختران از
تحصیل در محل
دلخواهشان
محروم می شوند
.
شریعتی
در این باره
می گوید :”اصلا
مواد این لایحه
محدودیت
دختران را مد
نظر قرار
نداده است و
اگر خانواده
هائی راضی اند
که دخترشان در
شهرهای بزرگ
درس بخوانند
اشکالی ندارد.
این طرح فقط
شرایط انتقال
و مهمان شدن
دانشجویان را
تسهیل می کند .
به
گفته او در طی
سالهای گذشته
دختران
دانشجوی
زیادی به این
نماینده
مراجعه کرده و
تقاضای انتقال
و تحصیل در
کنار خانواده
هایشان را داشته
اند . “
علی مشیری
استاد
دانشگاه در
این باره
عقیده دیگری
دارد “: بومی
گزینی موضوعی
است که جای
بررسی زیادی
دارد . وقتی ما
در کشوری
زندگی می کنیم
که امکانات
اجتماعی و
اقتصادی آن
برابر توزیع نشده
حرف از بومی
گزینی چندان
صحیح نیست .
آیا امکانات
دانشگاهی
شهرهای بزرگ
کشور مثل
تهران یا دیگر
شهرهای مرکز
با شهرهای
کوچک کشورمان
قابل مقایسه
است که از
جوانان می
خواهیم در محل
سکونت شان درس
بخوانند.”
او
همچنین
قانونی را که
برای دختران
استثناهای
بیشتری نیز در
نظر می گیرد
تبعض آمیز می
داند :” طرح
بومی گزینی
دختران
خانواده ها را
تشویق به
مهاجرت می کند
و دانش آموزان
در سال های دبیرستان
برای زندگی به
شهرهای بزرگ
می روند تا در
بومی گزینی
دانشگاه موفق
به راه یافتن
به دانشگاه
های برتر
شوند.” به
عقیده او این
طرح با وجود
آنکه برای
کاهش مشکلات
اجتماعی
دختران پیش
بینی شده کارا
نیست و مشکلات
اجتماعی را به
نحو دیگری
گسترش خواهد
داد.
بومی
گزینی مشکات
اجتماعی را حل
می کند
“اعزام
دختران برای
تحصیل به
شهرهای دیگر
مشکلاتی را
برای خانواده
ها و اجتماع
شان به وجود
می آورد اگر
آنها در کنار
خانواده
هایشان باشند
به آرامش خود
و جامعه یاری
میرسانند .”
موسی
قربانی رئیس
کمیسیون
قضائی مجلس و
از دیگر امضا
کنندگان طرح
بومی گزینی
دختران این را
می گوید . به
عقیده قربانی
خیلی از
دختران برای تحصیل
در شهرهای
دیگر مشکلاتی
دارند و این
طرح مشکل شان
را حل می کند و
عده دیگری هم
که مشکلی
ندارند می
توانند با
اجازه همسر یا
والدین برای
تحصیل به
شهرهای دیگر
بروند.
اجازه
همسر یا
والدین برای
تحصیل دختران
در دانشگاه
شهرهای بزرگ
نکته ای است
که برخی از کارشناسان
را نگران می
کند آنها
معتقدند این
شرایط تحصیل
دلخواه
دختران را
محدود می کند .
مشیری می گوید
:” در بعضی رشته
ها و برخی دانشگاه
ها تنها رتبه
های بالا
پذیرفته میشوند
ونباید با این
شروط دختران
را از علائق شان
محروم کرد .”
اما
قربانی در
توضیح این
نکته و شرط
رضایت والدین
و همسر برای
تحصیل در
دانشگاها
عقیده دیگری
دارد :”الان هم
اگر زنی
بخواهد درس
بخواند اجازه
همسرش الزامی
است و اگر
اجازه ندهد
مشکل پیش می
آید .بنابراین
این مشکل از
قبل وجود
داشته و
دخترانی که
علاقه مند به
تحصیل در
شهرهای دیگر
هستند با این
کسب اجازه می
توانند به
تحصیل شان
ادامه دهند. “
مشیری
به نکته دیگری
هم در این
باره اشاره می
کند :” بومی
گزینی
دانشجویان
دختر دخالت در
مسائل
خانواده هاست
زیرا ممکن است
کسی در شهرهای
دیگر اقوامی
داشته باشد و
بخواهد از این
امکان برای
تحصیل فرزندش
استفاده کند.
دانشجویان،
سفیران
فرهنگی هستند
و نباید از
حضورشان در
شهرهای مختلف
بیم داشت.”
برگرفته
از روزنامه
همشهری عصر
ترانه
بنی یعقوب
کانون
زنان ایرانی