مهدی مویدزاده

نیروهای ملی بخش تفکیک ناپذیر جنبش آزادیخواهانه امروزی ملت ایران اند

 هرآنکس را که درپی نفاق است نباید ملی خواند.                                                                    

 

چندماهی است که ایرانیان را شور وشوق آزادیخواهی دربر گرفته است . آزادی درتمام شئون انسانی لمس شدنیست .آزادی درهمه زمینه ها دارای قوانین جهان شمولی است که کم وکاست آن با معیارهای جهانی کاملا قابل ارزیابی است .دستیابی به آزادیهای مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر اساسی ترین آرمان انسان امروزی است .                                            

مردم ایران با تمام عدم اعتمادی که به حاکمیت داشته ودارند در انتخابات اخیر به میدان آمدند تا آزادی را بخواهند وآنرا فریادکنند .مردم خواستار کسب آزادی درانتخابات شدند. درنظامی که بسیاری ازقوانین اساسی اش  درجای جای همان قانون بزنجیر استبداد محصور شده است مردم شنیدند که حاکمان از آزادی انتخابات سخن میگویند، سوگند میخورند شمارش آراء درست خواهد بود،  خردشان حکم برناباوری داشت آما مصمم شدند که یک بارهم شده گفته ها را با تردید باور کنند. در روزهای محدود تبلیغات انتخاباتی خوشبینانه  وشادمان به کوچه  ها وخیابانهای ایران ریختند; میدانستند حاکمیت درفکر استفاده ازحضور ملیونی آنهاست  ولی تن به این آزمون دادند تا بار دیگر اگر حاکمان خلف وعده کردند رسوایشان کنند. مردم امیدوارانه  به روش کشورهای دارای دموکراسی با راهنمایی ایرانیان درتبعید مراکز انتخاباتی کاندیداها را آراستند وعده ای هم براین باور راسخ شدند که انتخابات ایران هم دموکراتیک خواهد بود . به سوی صندوقهای رای رفتند رای خود را به صندوقها ریختند وچون به پایان وقت اخذ رای نزدیک شدند تقاضای افزایش ساعات رای دادن نمودند که اولین مقاومت ها از سوی کسانیکه انتخابات را مهندسی کرده بودند آغاز شد وبا کمال تاسف این آغازی ننگین وبهت آوربود !                                                                                                                     

آماری ازپیش ناشیانه تنظیم شده چند ساعت پس از اخذ رای روی سایت های اینترنتی دولتیان آمد که مبارکمان باد پیروز شدیم! آنچه دلخواه حاکمیت اصولگرا بود وچندی اضطرار آن را پنهان کرده بودند تا بازی دموکراسی راه انداخته باشند خیلی زود آشکار شد .                     

 

   بهت وحیرت                                                                                                                       

 

نتایج انتخابات بهت وحیرت میلیونها نفر رای دهنده را درپی داشت . شگفت زده وآرام به کوچه وخیابان آمدند ، گفتند رای ماچه شد؟ رای مارا نشانمان دهید . پاسخ خشونتی تصور نشدنی بود. حرکت های اعتراضی شروع شد. تلاش دراین بود که کاری خلاف مقررات انجام نشود وبهانه بدست پلیس ولباس شخصی ها داده نشود. جهانیان از طریق وسایل جدید ارتباط جمعی، نه از طریق خبرنگاران وعکاسان که بشدت درحلقه سانسور ماموران قرار داشتند، بل بوسیله مردمی که با اینترنت وتلفن همراه با ساده ترین روش خبر می دادند از عظمت حرکت آرام ملیونها معترض به انتخابات آگاه شدند . حماسه ای درحال شکل گیری بود وقدرت بدستان حاکم ناتوان تراز اینکه برآن حجابی کشند و آن را ازدید مردم دنیا نهان سازند. حکومت دهها هزار نیروی رزمی بمیدان فرستاد; ازضد شورش گرفته تا بسیج ولباس شخصی ها با امر براینکه به هر نحو حرکت وجنبش باید خاموش شود .دریغ وصد افسوس که دهها زن ومرد ودختر آزادیخواه که به عشق آزادی به خیابان ها آمده بودند در پی ضرب وشتم وحشیانه وگلوله باران ها در خون خویش غلطیدند . جهان ازآنچه برصفحه تلویزیون ها دید اندوهگینانه گریست. ارائه کنندگان برنامه ها از بینندگان خود میخواستند تا کودکان را ازنگاه برتلویزیون ها منع کنند تا آنحه می بینند تاثیرمنفی در روان آنها نگذارد. دگرروزبا زبان سکوت با نوارهای مشکی ولباسهای عزا به ماتم عزیزانشان آمدند وآن هم پایانی اندوهبارداشت .                                                                                                                      

روایت این آزآدیخواهی وروزهای تلخی که کام جهانی را تلخ کرد و شرح آنچه با آزادیخواهان کردند،سینه ای فراخ میخواهد به وسعت گیتی تا قدرت بیان آن باشد وقلم هایی توانمند که آنرا به رشته تحریردرآورد.                                                                                                   

بنظر میرسد تا ملی باید تا بتوان به تحلیل آنچه برایران میگذرد نشست. مراحلی سریع وبسیار تاثیرگذار درحال گذر است. دوست ودشمن این جنبش مردمی آزادیخواهانه  میدانند که هدف اصلی مردم دستیابی به آزادی ودمکراسی است. ملت ایران زندگی آزاد می طلبد وانتخابات آزاد را بعنوان ورود به راه خواست های برحق خویش برگزیده است. مردم ایران بیش از یکصدسال است که پای به راه دمکراسی وآزادیخواهی نهاده وبه این راه آشنایند وخطا ست اگرتصورشود ویا نادانسته بیان گردد که دمکراسی برای جامعه ما زوداست. نهضت مشروطه ایران، نهضت ملی ایران برهبری دکتر مصدق وانقلاب ناکام  و به کژراهه رفته بهمن 57 همگی برای آزادی ودموکراسی بوده است. جنبش بزرگی که از۲۲ خرداد ۱۳٨٨ بشکلی فراگیر میلیون ها نفربه راهش گام نهاده اند ادامه تردید ناپذیرمبارزات ضداستبدادی وآزادیخواهی ملت ایرانست .                    

 

 یار شاطر باشیم نه بار خاطر                                                                              

 

ملت ایران نه استبداد شاهی می خواهد ونه استبداد مذهب ;فریاد برون آمده ازسینه های جانباختگان دوماهه اخیر برای آزادی است. هیچکس وهیچ گروه ودسته ای حتا آنانکه سوابق چند دهساله آزادیخواهی دارند حق مصادره آنرا ندارند. فرصت طلب ها باآگاهی ملت ایران از صحنه بیرون شده وخواهند شد .                                                                                                    

درداخل ویا خارج کشور نیروهایی ملی ومردمی،سالیان سال به راه دموکراسی وآزادی پای فشرده بهای سنگینی در این راه پرداخته اند. آنان حاکمیت ملی وجدایی دین وحکومت را خواستارند، راه سعادت ملت را در حکومتی برآمده ازاراده ملت میدانند، آزادی را بهمان تعاریف اعلامیه   جهانی حقوق بشر راهگشا می دانند، سطح خواست های این نیروهای ملی فراتر ازآنست که درآغاز جنبش اخیر آمده است. عقلانیت وخرد ورزی حکم میکند که در مبارزه برای کسب حداقل ها یار شفیق جنبش باید بود، زیرا تا حداقل ها حاصل نشود راه برای وصول حداکثرهموارنخواهد گردید.

نمونه اینکه جنبش گسترده زنان ایران خواستار حق خویش دراین انتخابات است درحالی که این نه تنها همه خواست زنان نیست بلکه میتواند کف آن باشد واگر امروز همه نیروها باید دراین مسیر که همان رسید ن به آزادی انتخابات است متمرکزشود ولی اصل والاتر که برابری حقوق زن  و مرد و رفع نابرابری جنسیتی است گرچه امروزه تحقق یافتنش دوربنظر میاید ولی درراس خواست های زنان باقی خواهد ماند .                                             

  نیروهایی که به راه ملت سر سپرده اند، آنان که چون جبهه ملی ایران سابقه ای درخشان درراه مبارزات ملی دارند، همانگونه که از بیانیه ها ونوشته های تحلیلی جبهه ملی داخل کشور برمی اید، همه حرکت ها وتحلیل ها ودعوت هایشان درهمراهی با نیروهای خط مبارزه ملت است که صدسال پس ازانقلاب مشروطیت ومبارزه برای آزادی وعدالت هنوز برای تحقق ا لفبای آزادی ودموکراسی با نظام استبدادی مذهبی درجدال میباشد(به نقل از اعلامیه مورخ۱۰∕٥∕٨٨).                                                                                                                   خرد حکم میکند که برای سعادت ملت ایران دراین جنبش عظیمی که  نخستین گام ها را برداشته است همگان همراهی کنیم. راه امروز نیروهای ملی آنست که تجربیات خویش را بی نام ونشان تقدیم مردمی کنند که می دانند چه می خواهند وچه نمی خواهند; آنان را یار شاطر باشیم  نه بار خاطر.                        

 

زندان  تطهیر کننده  نیست                

 

 در روزگاری که ملت ایران با مبارزات شبانه روزی خود برای آزادی ودموکراسی در تلاش است وهمانگونه که اشاره شد نیروهای ملی موظفند قدرت وتوان خویش برای تحقق این مرحله ارائه کنند، بعضی برآنند تا شاید بتوانند با ایجاد برخورد میان نیروهای مبارزملی ومردمی ازطریق اعلامیه های تردیدآمیز ونظریات دوراز واقعیت از همبستگی همه نیروهای غیروابسته به سرسپردگان بیگانه ممانعت بعمل آورند و آبی گل آلود کنند تادربرخوردهای داخلی سکان حرکت ملی مردم ایران را دردست گیرند. در ۲۴∕٥∕٨٨  اعلامیه ای بنام جبهه ملی ایران به سایت هایی که معمولا اعلامیه های جبهه ملی را منتشر میکنند ارسال میشود . چون مندرجات آن ورود به، یا تایید برحرکتی بود که بطور حتم مستلزم تصویب شورای مرکزی جبهه ملی بود اصالت آن زیر سئوال رفت. برای انکه هر شخص یا گروهی نتواند نکات مورد نظر خویش را بنام جبهه ملی ایران که در داخل کشور است منتشر کند چندماهی است که جبهه ملی ایران درداخل کشور رسما ومکررا اعلام کرده است که برای پیشگیری از ناهماهنگی ورعایت ائین نامه های تشکیلاتی اعلامیه واطلاعیه وهرگونه نوشته ای که بنام  جبهه ملی برای سایت های خبری فرستاده میشود باید فقط از طریق روابط عمومی باشد وگرنه آن اعلامیه از سوی جبهه ملی ایران  نخواهد بود. این اعلامیه هم چون از طرف روابط عمومی هیئت اجرائی نیامده بود بخودی خود نمایا نگر نظریات جبهه ملی نبود. همانگونه که اشاره شد آن اعلامیه ازسوی جبهه ملی نبوده است اما آنچه مرا واداشت به آن اشاره کنم موضع گیری خاصی است  که درتائید نظر آقای مهندس زعیم عضو مستعفی هیئت اجرائیه جبهه ملی انجام شده است .اعتراض به بازداشت مهندس زعیم بطور قطع ضروری است و باید هم پیگیری شود ولی بهانه ای که برای اعتراض بود قابل قبول بنظر نمیرسید. مگر اعتراض به بازداشت و شکنجه وآزار زندانیان، ازهر گروه دسته ای باشند، توجیهی لازم داشته است ؟ نویسنده آن مطلب خواسته است جبهه ملی را از جنبش مردم ایران دور نگهدارد وبا نام بردن ازآرمان آقای زعیم  درباره دولت سایه علت بازداشت را داشتن چنین آرمانی واعلام چنین نظریه ای درماه ها قبل به شمار آورده است. حال از کدام منبع موثقی به چنین اطلاعی رسیده است الله اعلم ! دراینجا جدا از تعلق نداشتن آن نوشته به جبهه ملی پرسشی بنظر میرسد: مگر در روز سی ام تیر ماه  ۱۳۸۸ که دوازده نفرازاعضاء جبهه ملی بنام اغتشاشگر دستگیر شدند آنها هم دولت سایه میخواستند؟ اعلام دولت سایه درآنچه که مجموعه نظریات آقای زعیم است چندماه قبل منتشر گردید  و در آن وقت نوشته شده بود که گروهی در این دولت سایه نقش دارند : جناب مهندس امیر انتظام رئیس این دولت است و تنی چند درکنارمهندس زعیم در پست های وزارت سایه ! اگر الگو تاریخ انگلستان است آیا هیچ وجه تشابهی میان دموکراسی انگلیس ودیکتاتوری ایران متصوراست ؟ خوشبختانه مردم ما آگاه ترازآنند که توهما ت شخصی را به پای باورهای سازمانی گروه های ملی بگذارند. نوشته اند آقای محسن رضایی در جریان انتخابات اخیر اشاره ای به تشکیل دولت سایه کرده است. آقای رضایی حون ازخودی های نظام است میتواند برای خود وزرایی تعیین کند که روزانه کار وزرا را نظارت کرده به نقدآن بنشینند. آیا دولت سایه پیشنهادی مهندس زعیم هم چون دولت سایه محسن رضایی وحاکمیت است ؟ نمیدانم ، شاید. جناب مهندس امیرانتظام ویا آقای  دکترباوند و.. .آیا با عضویت در دولت سایه مهندس زعیم موافقند؟ آیامی خواهید بگوئید همه رهروان جنبش اخیر هم باید از دولت سایه ساخته شما حمایت کنند ؟ تصور نکردید نتیجه عکس دارد؟ چرا می خواهید بمردم ا لقا ء کنید که جبهه ملی برای شما دولت و وزیر معین کرده است. ازکی تا بحال قیم مردم شده اید؟ صدای مرگ بردیکتاتور ملت ایران را نمیشنوید؟ آیا براستی این طرح برای منزوی کردن نیروهای ملی تنظیم نشده است ؟ بحث بیشتر درباره جنبه های حقوقی دولت سایه را به زمان دیگری میگذارم .دریک سایت که به  شدت به زندانی شدن آقای زعیم اعتراض دارد نویسنده ای زندانی شدن را دلیل حقانیت یک فرد وبه زندان نیفتادن را حجتی بر ناتوانی دیگران در مبارزات آزادیخواهانه دانسته اند. این طرز تلقی نمیتواند بهیچوجه منطقی باشد که زندان نه مکان قهرمان سازی ونه جای تطهیراست; اگر فولاد بودی  آنحا آبدیده می شوی.

   باری زمانه را دفتر ودستاریست که حساب نیک وبد کسان درآن نوشته می شود وملت ایران سره و ناسره رااز یکدیگر باز خواهد شناخت .

 

مهدی مویدزاده . (تهران بیست پنج مرداد ۱۳۸۸)

 

 

 

پاسخی به نوشتار مهدی مویدزاده

از پشت خنجر نزنید

(
حمیدرضا خادم)

در سالگرد کودتای ننگین بیست و هشت مرداد هستیم ، کودتایی که بارها و بارها آنرا خوانده ایم ، واقعه ای که روزها به آن اندیشیده و چه ناجوانمردیها و خیانتها به سرزمینمان را توسط برخی دوست نماها در تاریخ آن دوران به مرور نشسته ایم . گویی ماجرای خیانت پایان یافتنی نیست و تاریخ به شکل دائم در حال ورق خوردن و تکرار است ، گویی سرگذشت ها همه مایه عبرت نیست و برخی درسهای شیطانیست برای کژاندیشان ، تا اموزه های ضد میهنی را در بزنگاه های حادثه ساز مجری باشند ، گویی ملی گرایی که آقایان آفت اسلام و انقلاب می خوانندش ! نه به واسطه ارتداد و سرکوب ، بلکه از راه نفوذ دروغ و ریا می توانند زمین گیرش کنند ، گویی روند انفعال جریان های سیاسی به ویژه ملیون از راه زندان و فشار و شکنجه نمی گذرد و تنها با تفرقه افکنی به واسطه فردیکه همواره خالق بحران ، دروغ پراکنی ، محاکمه و اخراج فعالان در سازمان بوده یک تنه به جای جمهوری اسلامی توفیق بزرگترین ضربات را به جبهه ملی بدست آورده است و هزینه ها را برای حاکمان برقدرت نشسته کاسته است .

وا عجبا از این همه نابخردی و ... که یادآور بقایی ها در گذشته جبهه ملی است و امکان و ابزاری باقی نمانده که به واسطه آن حمله ای از درون به جبهه ملی صورت نگیرد ، از کمیته تعلیمات گرفته تا سایت های محدود و پرونده ساز وابسته به آنان .

در این چهار سال حضور مجنون صفتی چون احمدی نژاد در سمت ریاست جمهوری هربار که سخنی مطرح می کرد و منافعی را پی می گرفت با جمله " ملت ایران می خواهد ... " آغاز می کرد همه را به خنده وا می داشت که این سخن خود دیکتاتور است نه ملت ایران ، و شوربختانه در مطالب شما هم همواره دیده ایم که سخن خود را بسان همان دیکتاتور با جبهه ملی آغاز می کنید ، البته باز هم می خندیم اما اینبار با تلخی بیشتر.
آقای مهدی مویدزاده !

فرمودید به جای مردم تصمیم می گیرند و رئیس جمهور تعیین می کنند و ... ، بسیار جالب است که روزی در جلسه ای یکی از کسانی که خود را دلباخته شما می دانست گفت که حزب سیاسی باید سیاسی عمل کند و حتی اگر مصلحت بود از بیان حقیقت خودداری کند ! حال با این نوشتار شما فهمیدم عجب شاگرد خلفی ! عینا حرف استادش را می زند . آری مطلب شما در مصلحت اندیشی و منفعت طلبی سندی گویاست که از آن مانیفست و بیانیه که به تایید سخنگوی جبهه ملی ایران رسیده برداشتهایی اینچنینی می کنید و آنرا دستاویزی برای اهانت به اسطوره پاکی و مقاومت مهندس امیرانتظام و همچنین استاد گرانقدر و دانشمند برجسته دکتر باوند و مبارز شجاع مهندس کورش زعیم قرار می دهید تا عقده گشایی نموده و به این دلیل که با حضور این اندیشمندان و بزرگان دیگر در جبهه ملی جایگاهی برای فردی چون شما برای عرض اندام نیست ، خودنمایی می کنید و با جمع کردن حلقه کوچک جوانان فرصت طلب و متملق در پی آنند که ضربه به بزرگانی چون ادیب ، زعیم و باوند را افزون سازند و حذف عملی آنان را پیاده نمایند . مردم ایران هم به دیکتاتوری معترضند هم به آبروی برباد رفته کشور و هم به تقلب در انتخابات . آری تقلب ، به گمانم واژه ای آشنا برای شما باشد که خبره گی در مهندسی آنرا در پلنوم جبهه ملی به نمایش گذاشتید . مردم به آبروی بر باد رفته معترضند ، آبرویی که شما چیزی از آن برای جبهه ملی ایران باقی نگذاشتید و به دیکتاتوری معترضند ، دیکتاتوری که شما با قدرت ماورایی ! توانسته اید حاکمیت اقلیتی را بر اکثریت تحمیل نمایید چرا که هم شخصیت وپرنسیب بزرگان جبهه اجازه مقابله با لمپنیسم و هتاکی را نمی دهد و هم اینکه همه می دانند سرشاخ شدن با شما به میزان سرشاخ شدن با نظام جمهوری اسلامی پرهزینه است .

وقتی به انتقادهای سایر افراد به جبهه ملی می نگرم نوک پیکان نقد را در اختلاف درون جبهه ، پروژه سازی و سناریو نویسی و پرونده سازی قرار میدهند ، در تکذیبیه هایی که درست در زمانی که جبهه ملی ایران دوباره در آستانه ایستادن است بسان شمشیری دوپای آنرا می زند و مجال برخاستن را از آن می گیرد . تکذیب دهم اردیبهشت ، تکذیب برخی بیانیه ها که به تایید سخنگو رسیده و به لحاظ اساسنامه ای کاملا قانونی است ، تکذیب بیانیه سی تیر و دست آخر تکذیب بیانیه اخیر و در پس آن قلم فرسایی کینه توزانه ، کدام با آبروی جبهه ملی بازی کرده اند . زندان رفتن افراد سیاسی در ایران با میزان چالشگری آنان با نظام دیکتاتوری سنجیده می شود و هر آنکه مدعیست در دو نظام سیاسی به مبارزه با استبداد پرداخته ! از روی اسارت و در بند بودنش می توان فهمید که تا چه اندازه راستگو و درست کردار است .

آقای موید زاده ، شما می فرمایید زندان تطهیر نمی کند ! مگر شما تطهیر را در چه می دانید ، در این شرایط هر کس این تیتر را ببیند تصور می کند مطلب از روزنامه کیهان کپی شده و یا نگارنده دستی در نوشتارهای کیهان شریعتمداری دارد ، تطهیر از چه چیز ، آیا شما منتظر تواب شدن آقای زعیم هستید ؟ اگر به این انتظار نشستید خیالی باطل است و انتظاری بی فایده ، چراکه هیچگاه هیچ فردی از مبارزات آزادی خواهانه و میهن پرستانه ابراز ندامت نمی کند تا به اعتقاد شما تطهیر گردد .

این همه چرخش تنها ظرف چند هفته شاید از نگاه بیرونی سبب حیرت باشد . اما برای من که سالها از نزدیک ناظر رفتارتان بوده ام امری طبیعیست چراکه مطلبی را که در مقدمه به اصطلاح مقاله تان آوردید را پیش و یا پس از انتخابات حتی تحمل نمی کردید و بر موضع تحریم انتخابات به شدت پای می فشردید ، در حالیکه صدای ملت ایران از روزها پیش از انتخابات به جهانیان رسید و شمایی که در ایران بودید نمیدانم از چه روی ناشنیده گرفتید و اصرار بر تحریم انتخابات داشتید و حتی پس از انتخابات شهادت فرزندان پاک ایران را نظاره می کردید و آنرا دعوای درون نظام می خواندید ، جمله ای که رهبر جمهوری اسلامی نیز بارها تکرار کرد . حال اینهمه چرخش از چه روست نمی دانم ولی می توان تصور کرد که بازهم برای پروژه نفاق افکنانه تان پشت پرچم آزادیخواهی ملت مخفی می شوید و با مقدمه ای اینچنینی توهین نامه آنچنانی می نگارید .

قصد پاسخ به مطلب شما را نداشتم چون در آستانه بیست و هشت مرداد که شاید امکان فعالیتی برای جبهه ملی ایران فراهم بود ، پروژه ای دیگر ساختید تا جریان را منحرف نمایید و سبب شوید حاکمیت فاشیستی شبی دیگر را آسوده بخوابد ، مرا به پاسخ به شما واداشت وگرنه کسی نه ارزشی برای مطلبتان قائل است نه کسی در خارج از جبهه شما را می شناسد . به هر روی این چند خط را برای درج در تاریخ نگاشتم تا آیندگان بدانند همه کسانی که امروز جبهه ملی ایران را به امانت در دست دارند به آن خیانت نکردند و در مقابل یاوه سرایی ها ، توهین ها ، برچسب زنی ها ، اتهام ها ، دروغ ها و تقلب ، تحریف ها و خیانتها و ده ها عمل غیراخلاقی دیگر سکوت نکردند .

 

 

غمگنانه های من و پاسخی به یک نوشتارسخیف

این خانه را

به بهانه سایه

تبر به ریشه می زنند

آه که چه سیه دورانی است اینک

ریا کاران و نیرنگ بازان

عاشق می شوند!؟

عاشقان در بند فرصت طلب!؟

دیروز در آخور زورمداران

درس نفاق می آموختند

و امروز نشسته در شب

در کمین فردای خوشنامی

ودر فضای کین آلود دروغ

بانگ اناالحق سر می دهند

حنجره های آلوده به دشنامشان

و قلبهای سیاه کین خواهشان

مگر نه اینکه همچو موریانه

ذره ذره

همه سالیان دهشتناک بیداد

بن سرو آزادی را سست نموده اند؟

آه که چه سیه دورانی است اینک

بوزینگان تشنه قدرت

جز پر پر نمودن شقایق ها چه توانند کرد؟

و شقایق ها جز پر پرشد ن آیا چاره ای دارند؟



آری یاران، سیه دورانی است اینک که بغض فرو خفته همه سالیان جوانی ام را ،همه سالیانی که عاشق بودم و عاشق پیشه اینک دیگر نمی توانم فرو برم. روزی با دلی پر عشق و سری پر شور تا به خود آمدم دیدم عاشق هستم. دیدم از شنیدن نام معشوقم و دیدن همه سالیان رنج ها و بیدادهای رفته به عشقم اشکهایم جاری و پاهایم لرزان می شود و اندبشه ام غرق آرمانی می شود که مرا هماره به فردایی بشارت می دادکه دوست داشتن

و عاشق بودن دیگر گناه نیست.

هزار راه نرفته را یک راه دیدم و یک راهنما نه سر خوشی ونه دلمشغولی دوران جوانی در سر گذارندیم و نه شیفته جیفه دنیا شدم چون عاشق بودم و عاشق هیچ نمی خواهد و هیچ نمی داند جز سر فرازی معشوق.

یک روز با خواندن عاشقانه های ،عاشقانی چون مصدق و فاطمی غرق در شرمساری شدم و بر خود لرزدیم و روز دیگر از سر نوشت همه عاشقان سر زمینم دانستم که چه می خواهم وچه باید بیاندیشم.

آری همان روز دیگر من هیچ نداشتم جز قلبی آکنده از ایمان به آغاز فصلی که می توانست شاد روز همه مردمان سرزمینم باشد.

در این دوران صداقت رااز مصدق آموختم و شجاعت را از فاطمی و فرو هر های دشنه آجین شده عاشق، و صبوری را از محمد مهردادهمیشه استوار وپاک زیستن را ازعلی اردلان وایمان به رهایی را از پرویز ورجاوندو اراده آهنین و صراحت در گفتاررااز خسرو سیف و اخلاق را ازکوروش زعیم وبسیار نیکی های دیگر از همه راد مردان این کهن خاک.
در حلقه یاران و رفیقان جوانی جای گرفتم که آنان نیز همچو من شیدا پیشه بودند و بس هیچ نمی خواستند جز آنچه که می توانست دگرگونه دردهای همه مردمان سر زمینم باشد.
و نازنین همدمی دارم، این عشق دوم که او نیز پیش از من عاشق ایرانش بودو پرچم سه رنگ و پر افتخار ایرانزمین ضمانت زندگی مشترکمان.
آری خواستم از بغض فروخفته ام بگویم که نمی دانم باید از ریختن خون عاشقانی چون ندا و سهراب های در بگویم یا از در بند بودن صدها عاشق دیگر.
از بغض فرو خفته ام بگویم که یاری از ما در بند است و ما رها از بند یا اینکه بگویم که از بند شدن این یار، چه دوست نماها و مبارزان دروغین دیروز و امروز شیهه سر مستی سر می دهند!
گفتم از درد بگویم دیدم که درمانی نیست این درد را . این دردی که همچو دمل چرکین همه تن را فرا گرفته ذره ای بیش نیست اما مصیبتی است به بزرگی سیاه چاله های نیستی که از پای انداخته است بسیاران را،بسیارانی که تاب تحمل این همه درد را نداشتند اگر چه همچو دماوند ایستاده بودند اما زخم درون بد دردی است برادر.
گر دشمنت تیغ به دست همه عمر زندگی را آوردگاه رزم کند خم به ابرو نخواهی آورد اما وای به روزی که خاری در تن و جانت خانه کرده باشد چه توانی کرد؟
در این روزهای رستاخیز و خروش درفش کاویان که در دستهای دخترکان ایرانم جای گرفته نه در دست کاوه آهنگر که تو گویی امروز همه خود کاوه ای دیگر شده اند عافیت طلبان نشسته در کنج امن یاوه سرایی می کنند و نسخه می پیچند و راه نشان می دهند و سخن از جنبش آزادی خواهانه سر می دهند؟
آیا اینان آشناهای این خروش به پا خواسته و از جان گذشته می توانند باشند؟
روی سخنم با شما ست که می گویی " هرآنکس راکه درپی نفاق است نباید ملی خواند"
آری درست گفته ای ،آموخته ام که هر سخن حق و زیبایی حتا اگر از دهان ذبون ترین مردمان نیز بیان شود باز نیکو است.
اما با نوشتن این واژه زیبا آیا اندیشیده ای که معنای نفاق چیست و نفاق افکن چه کسی است؟ انسانها اگر هیچ داوری را نپذیرند یگانه داور وجودی خویش وجدان را نمی توانند انکار کنند.
ایمان دارم که این یکی را دیگر نمی توانی منکر شوی اگر چه در تحریف مبارزات تاریخی و همه آنچه که به دیگر آزادیخواهان مربوط بوده است را تا کنون به یکجا یا به حساب خویش واریز نموده ای یا که به کل منکر شده ای.

از اینکه اینگونه با شما سخن می گویم وجانب ادب را رعایت نمی کنم بسیار از خودم شرمنده ام اما دیگر سکوت جایز نیست و نمی توانم این همه نا جوانمردی ونا راستی را ببینم و دم بر نیاورم مگر نه اینکه همه خواستمان رهایی از بیداد است و نا راستی و بیداد پذیری نیز خود بیداد؟

پس چگونه می توانم این همه بیداد را نه از دشمن بلکه از مدعی مبارزی چون شما شاهد باشم که در همه این سالها ندیدم که تنی به نیکی از شما و یاران حلقه پنج نفره شما یاد کند جز کژ اندیشان دو نفره ای که در برون مرز، که آنان نیز در انزوای اندیشه غارنشینی خویش با دشنام گویی و اتهام زدن به عالم و آدم و لاف مبارزه میهنی روز را به شب می رسانند و هر آینه در این اندیشه و توهم به سر می برند که چگونه می توانند از پشت دشنه ای بر پشت میهن پرستی زنند.

هر آنچه اندیشیدم که بگویم از شما چه آموخته ام در این سالها هیچ به خاطر نیاوردم. هر چه اندیشیدم که به یاد آورم آیا کسی بوده است که از شما نرنجیده باشد دیدم آنکس را که از خود دلگیر ننموده ای کسی نیست جزدشمنان جبهه ملی .
تاریخ را و مبارزات نهضت ملی رابارها و بارها مرور کردم اما هر چه بیشتر تلاش نمودم کمتر نشان خوشنامی از شما و باند معروفتان ! یافتم. اما آنچه نیز که یافتم همان خار در پای آزادیخواهان بود و بس.
در نوشتاری سخیف زمین و آسمان را به هم دوختی تا نسبت به هموندی میهن پرست و در بند عقده گشایی کنی اگر چه تازگی نداشت اما اینبار بی پروا تر و نامهربانتر از همیشه خنجر از رو بستی تا زندانبانان آسوده باشند که زعیم با وجود همچو شمایی نیاز به شکنجه و عذاب زندان ندارد که خود عذاب و شکنجه ای بس دهشتنا ک تر از هر دژخیمی را همه این سالها بر او روا داشته اید.

چه خوب شد که در طی همه این سالها هیچگاه با چون تویی هم سخن نشدم و نه اینکه گفته ها و شنیده های دیگران بر من تاثیر گذار بوده بلکه از آن رو بود که هیچگاه نتوانستم در نگاه و کلامت نشانی از صداقت و شجاعت بینم.و تنها تر از آن بودی که بخواهم عاشقانه های میهن پرستی ام را با تو گویم
از یار شاطر و بار خاطر گفتی" دیدم که خود بار خاطری بیش نیستی چون همه دوران یا در اندیشه توطئه بودی و یا در توهم آن.

هم میهنان بیانیه ای چند روز پیش از سوی جبهه ملی ایران تحت عنوان "دولت در سایه" منتشر شد که این بیانیه از سوی هیئت رهبری جبه ملی ایران تهیه و جهت انتشار در اختیار اعضای دفتر پژوهشهای هیئت رهبری نهاده شد.

اما با کمال تاسف نوشتاری در رد این بیانیه با امضای روابط عمومی جبهه ملی ایران منتشرمی شودکه به جهت تنویر افکار عمومی ایرانیان باید عنوان شودکه مسئولیت روابط عمومی جبهه ملی ایران بر عهده مهندس زعیم بوده وایشان در حال حاضر در بازداشت به سر می برند اگر چه ایشان از هیئت اجرایی جبهه ملی ایران به علت همان فشارهای مورد اشاره ایشان یعنی از ما بهتران" استعفا داده اند اما این استعفا هر گز پذیرفته نشده و تا پذیرفته شدن استعفای او ،وی همچنان عضو هیئت اجرایی تلقی خواهد شد و نسبت دادن این بیانیه به سازمان دانش آموختگان جبهه ملی علارغم آگاهی نگارندگان این بیانیه نسبت به تهیه و صدور آن توسط هیئت رهبری هدفی جز ضربه زدن به سازمان دانشجویان و دانش آموختگان این یادگار شادروان دکتر پرویز ورجاوند نمی تواند باشد که همواره مورد بغض بد خواهان بوده است.

بد خواهان جبهه ملی ایران که سالیان سال است در جلد میهن پرستی و پیرو مصدق بزرگ عملا سد راه آزادیخواهان میهن پرست و جوانان برای مبارزه بودند در نوشته های کذایی خود خنجر های کین خود را اینبار عریان تر از همیشه به دست گرفته و بر مهندس کوروش زعیم که جز برای آزادی میهن و دموکراسی و حقوق ملت ایران هیچگاه گامی بر نداشته فرو می آورند حال گویا فراموش نموده اندکه زعیم اگر در پی منافع شخصی بود در

چنین سن و سالی همه هست و نیست و خانواده و زندگی خود را فدای آرمانهای میهن پرستانه اش نمی نمود.

در این شرایط اینان که میهن پرستی و عشق به جبهه ملی ایران را بهانه کین خواهی و عقده گشایی های شخصی خود نموده اند و حتا درباره عضو سازمانی خویش احساس مسئولیت و انصافی ندارند چگونه می توانند در فردای ایران سخن از مدار با دیگران داشته باشند.

آری هر آنکس را که در پی نفاق است نباید ملی خواند

اما فراموش نموده اید که چه کسانی در همه این سالها همواره موجبات تفرقه افکنی و چند دستگی در بین نیروهای ملی را فراهم آوردند؟

فراموش نموده اید چرا حزب ملت ایران و بسیاری از ملیون و مبارزان دیرپا دیگر حاضر نیستند در کنار شما ها ی "از ما بهتران "تحت نام جبهه ملی ایران فعالیت کنند؟
آیا فراموش نموده اید که در همه این سالها حتا یک نفرجوان،آری یک نفر را هم شما ها نتوانستنید جذب جبهه ملی نمایید؟و تا آنجا هم که می توانستید تلاش کردید جوانان را با اعمال خود خواهانه و تنگ نظرانه خود از جبهه ملی گریزان کنید.
آیا نمی دانید که دوستان گرمابه و گلستان شما در ورای مرزهای ایران در یک پروژه هدایت شده ماهها پیش بهانه اتهامی کوروش زعیم و جوانان دیگر را مهیا نموده اندو هزار و یک صغرا کبری چیدند تا بگویند زعیم و دیگرانی که در لاک محافظه کاری و منفعت طلبی فرو نرفته اندو نان به نرخ روز نمی خورند یا وابسته به اسرائیل و امریکا هستند و یا در ارتباط با کنت تیمرمن و یا وابسته به حکومت اسلامی؟
زهی شرم ازاین همه دروغ

کدام منش دموکراتیک را توانستید به عنوان عضو یک سازمان دیر پای آزادیخواه به نمایش بگذارید؟
عربده کشی در جلسات را یا باند بازی وتفرقه افکنی و تشکیل گروه فشار درون سازمانی را .
تقلب در پلنوم سال 82 را باید عنوان نمود یا تفلب در انتخابات هیئت اجرایی جبهه ملی ایران را و یا هم ارائه لیست دروغین از اعضای کمیته های یک

نفره را برای انتخابات پلنوم؟که اسناد همه اینها موجود است و اگر لازم شد در اختیار رسانه ها قرار خواهد گرفت.

سیاست صبرو انتظار پیشه کردن اپورتونیستی رادر اوج مبارزات روزهای اخیر به دیگران توصیه می نمایید و خروش ملت را دعوای داخلی حکومت می نماید وسکوت را تجویز می کنیدواینک دم از همراهی با جنبش آزادیخواهانه می زنید؟

آیا فراموش نموده اید روز ی را که جوانان میهن با تمام وجود آزادیخواهی را در خیابانهای تهران فریاد می زدنند ، شما در پی محاکمه کردن کوروش زعیم در غیاب او بودید؟

فراموش کرده اید که چرا و به چه دلیل لیست اخراج فعالترین افراد درون جبهه ملی را در تدارک دیده بودید تا به گمان خود برای همیشه از شر زعیم و یارانش خلاص شوید؟

آری زندان خزینه نیست که تطهیر کننده باشداما بی گمان پاداش یک میهن پرست آزادیخواه هم نمی تواند باشد.

اما هم میهنان توجه داشته که در نوشتاری که از سوی یکی از اعضای شورای مرکزی جبهه ملی ایران منتشر شده شدیدترین حملات متوجه مهندس کوروش زعیم که در بازداشت است و روزهای سختی را می گذراند و همچنین مهندس عباس امیر انتظام و دکتر باوند شده است.

یعنی سه تن از چهره های با سابقه و سرشناس میهنی که دوست و دشمن شرافت و پاکدامنی آنان را تایید خواهند کرد . و البته اینگونه نوشتن از سوی این شخص مسبوق به سایقه بوده و حاکی از یک عقده شخصی است تا یک انتقاد سازمانی و باید هزاران بار افسوس خورد از اینکه اینک بر جای بزرگانی چون شهید فاطمی و اللهیار صالح و صدیقی و دهها میهن پرست راست کردار دیگر امروز کسانی تکیه زده اند که ابتدایی ترین اصول اخلاقی را نیز رعایت نمی کنند و آن هنگام سخن از آزادی و مردم سالاری و میهن پرستی سر می دهند.
این نوشتار که در ابتدا با پریشان گویی تلاش دارد تا توانایی قلم نگارنده را به رخ کشد در تیتر پارگراف نهایی نیت وی را به خوبی به نمایش می گذارد که همانگونه که بیان شد چیزی جز یه کین خواهی شخصی نمی تواند باشد.

او تیتر نهایی را اینگونه آغاز می کند:

زندان تطهير کننده نيست"

یعنی اینکه کوروش زعیم یک گناهکار است و با رفتن به زندان هم گناهانش پاک و بخشوده نخواهد شد.نمی دانم تعریف مبارزه میهنی اگر گناه است که پاداش هم زندان پس همه آنهایی که این روزها در بند هستند گناهکارانی هستند که حتا با زندان رفتن هم باز هم گناهکار باقی خواهند ماند!و به گمان من از این واژه بی محتوا هیچ نتیجه ای نمی توان گرفت جز عمق نفرت و حسادت نگارنده .

وی ادامه می دهد

"
در روزگاری که ملت ايران با مبارزات شبانه روزی خود برای آزادی ودموکراسی در تلاش است و همان گونه که اشاره شد نيروهای ملی موظفند قدرت و توان خويش برای تحقق اين مرحله ارائه کنند، بعضی برآنند تا شايد بتوانند با ايجاد برخورد ميان نيروهای مبارز ملی و مردمی از طريق اعلاميه های ترديدآميز و نظريات دور از واقعيت از همبستگی همه نيروهای غيروابسته به سرسپردگان بيگانه ممانعت بعمل آورند و آبی گل آلود کنند تادربرخوردهای داخلی سکان حرکت ملی مردم ايران را دردست گيرند."

اگر منظور ایشان از نیروهای ملی باند مربوطه در جبهه ملی باشد که باید فاتحه مبارزات مردم را خواندو منظور ایشان از بعضی نیز بر آگاهان پوشیده نیست و همانگونه که عنوان شد بیانیه مورد ادعای ایشان از سوی هیئت رهبری و سخنگوی جبهه ملی ایران که انعکاس دهنده آراء و نظرات و مواضع رسمی جبهه ملی ایران است تدوین شده و اگر ایشان این سخنگو و هیئت رهبری را قبول ندارند که خود جای بحث دیگری است گرچه شواهد نشان می دهد که ایشان در همه این سالها در تلاش بوده اند که به هئیت رهبری جبهه ملی ایران راه پیدا کنند و مایوس نیستند،که باید عنوان نمود " آروز بر جوانان عیب نیست.

از وابستگی به بیگانگان نیز سخن گفتند که فعلن صلاح نیست تاریخ را در اینجا واکاوی کنیم چون آگاهان به خوبی بر تاریخ اشراف دارند و به خوبی می توانند افراد و وابستگی بعضی آنان به مراکز قدرت را مورد داوری خویش قرار دهند.

به یاد مثلی افتادم که دزدها هنگام فرار برای رد گم کردن همواره فریاد می زنند آی دزد آی دزد
ایشان ادامه می دهند:
...
اما آنچه مرا واداشت به آن اشاره کنم موضع گيری خاصی است که درتائيد نظر آقای مهندس زعيم عضو مستعفی هيئت اجرائيه جبهه ملی انجام شده است.اعتراض به بازداشت مهندس زعيم بطور قطع ضروری وبايد هم پيگيری شود ولی بهانه ای که برای اعتراض بود قابل قبول بنظر نميرسيد.مگر اعتراض به بازداشت وشکنجه وآزار زندانيان از هر گروه دسته ای باشند توجيه لازم داشته است.؟نويسنده آن مطلب خواسته است جبهه ملی را از جنبش مردم ايران دور نگهدارد وبا نام بردن از آرمان آقای زعيم درباره دولت سايه علت بازداشت را داشتن چنين آرمانی واعلام چنين نظريه ای درماهها قبل به شمار آورده است. حال از کدام منبع موثقی به چنين اطلاعی رسيده است الله اعلم!

ایشان خوشحالی خاص خود را نسبت به استعفای کورش زعیم پنهان نمی کند(البته استعفایی که هیچگاه پذیرفته نشد)و دنبال توجیه دستگیری زعیم می گردنندحال چه توجیهی می تواند بالاتر از اتهام های شما و یاران منزوی شما در برون مرز باشد. او می گوید که نگارنده بیانیه یعنی هیئت رهبری جبهه ملی به دنبال دور نگه داشتن جبهه ملی از جنبش مردم بوده است!؟ عجب

هر گز از خود پرسیده اید که شما را تا چه حد جوانان و دانشجویان و حتا سیاسیون داخلی می شناسند؟شما خودتان همیشه از جنبش مردم ایران دور بوده اید و بهتر است این را به حساب جبهه ملی نگذارید اگر چه ترمز این سازمان در همه این دورانها باند شما بوده که نقش ایزوله کردن را برای این سازمان پویا بازی کرده است اما نتیجه هیچگاه دلخواه شما نبوده و نخواهد بود.

در اینجا او می افزاید:

مگر در روز سی ام تير ماه ۱۳۸۸که دوازده نفر از اعضاءجبهه ملی بنام اغتشاشگر دستگير شدند آنها هم دولت سايه ميخواستند؟

در ابتدا باید یاد آور شد که در همین رابطه نیز دوست شفیق شما هیچ اعتقادی به اطلاع رسانی در باره بازداشت شدن این عزیزان نداشته و اگر نبود همت یاران جوان بی گمان برای شما هیچ اهمیتی نیز این موضوع نداشت همانگونه که با صدور بیانیه در حمایت از مهندس زعیم نیز مخالف بودید.

پارادوکس در گفتارتان در اینجا به خوبی به نمایش در می آیدچون به باور شما کورش زعیم نه به خاطر عضویتش در جبهه ملی بلکه به خاطر نوشتارهایش بازداشت شده است و حال این گفته شما یعنی اینکه صرف

عضویت در جبهه ملی هم می تواند بهانه بازداشت باشد و حاکمیت برای بازداشت نیاز به بهانه ای دیگر ندارد.

اما به گمان من مهندس زعیم هیچگاه در مانیفیست خود سخن از دولت در سایه نکرده و آنچه را که بیان کرده یک پیشنهاد برای برون رفت میهن در شرایط دشواری چون روزهای کنونی بود که اگر خوب مطالعه می کردی بی گمان متوجه هوش و ذکاوت او در پیش بینی حوادث فعلی ایران می شدی و این نوشتار در شرایطی منتشر شد که شما و دوستان چند نفره شما از هیچ کوششی در آن هنگام برای تخریب زعیم فرو گذار نکردید و بیانیه فعلی هم به باور من در رد اتهام دوست گرمابه و گلستان غار نشین شما جناب دوار پناه بود که همان چند ماه پیش این اتهامات واهی را متوجه زعیم ساخت.

و این تشابه خردمندانه هیئت رهبری در صدور این بیانیه،بین نظریات مهندس زعیم و دولت در سایه محسن رضایی می توانست یک راهکار باشد برای کاستن از فشارها روی کورش زعیم . و حال تاکید شما بر همان اتهامات واهی قطعن نتیجه ای نا خوشایند را متوجه وی خواهد نمود.

من در اینجا نیازی نمی بینم که از نا مهربانی های نگارنده این سطور نسبت به مهندس امیر انتظام این مبارز میهنی و اسطوره مقاومت و نجابت و همچنین دکتر هرمیداس باوند دانشمند ارزنده ایران سخنی بگویم چون این مسائل بر کسی پوشیده نیست که این عزیزان چه ها که از این نامهربانی ها در طی این سالها کشیده اند.

اما امروز ما جوانان جبهه ملی ایران و ادامه دهندگان راه مصدق بزرگ دیگر سکوت را در این شرایط دشوار میهن که نیاز به هم بستگی و خرد ورزی دارد جایز ندانسته و نسبت به توهین کنندگان و اتهام زنندگان به بزرگان ملی هیچ گونه سکوتی را روا نخواهیم داشتم و زین پس بی پرده هر آنچه را که ایرانیان باید آگاه باشند بدون اغماض بیان خواهیم داشت.

پاینده ایران
اشکان رضوی