نه شرقی! نه غربی! دولت سبزملی!

سعید قاسمینژاد

در 13 آبان پیش رو چشم ایران و جهان به ایرانیان است. بار دیگر قرار است ایرانیان به خیابانها بیایند، با مهر و مسالمت و با صلح و آرامش شهرها را در اختیار بگیرند، شهرهایی که از آن ما هستند و اینک در اشغال دولتی غاصبند. نه تنها چشمهای جهانیان در 13 آبان به ما دوخته شده اند و می کوشند تا ویژگیهای این جنبش سبز برآمده در خاک میهن را رصد کنند بلکه چشمهایمان نیز به یکدیگر دوخته شدهاند همانگونه که در روز قدس چنین کردند و کردیم. روزقدس تنها روز به خیابان آمدن دوباره مردم ایران نبود روز پرده برداری از بخشی از دکترین سیاست خارجی جنبش سبز مردم ایران بود، روزیکه درآن مردم با برگزیدن شعار "نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران" از میان بی شمار شعارهای مطرح شده به اولویت منافع ملت ایران در برابر سیاست خارجی فلسطین محور، آری گفتند و نشان دادند که اگر چه با ظلم وستم درهر جای جهان مخالفند اما باور دارند که سیاستهای یک دولت میباید پیش از هر چیز در چارچوب منافع ملی مردمش باشد.

اینک 13 آبان پرده دیگری از رونمایی از جنبش سبزمردم ایران پیش چشم جهان و ایران است. جنبش سبزجنبشی درحال رشد ونمو است. می توان پیشاپیش حدس زد که این جنبش واجد چه ویژگیهایی هست اما اینها همه تنها حدسهایی نامطمئنند. این روزها روزهایی هستند که فردا در زیر دستان ما ورز داده می شود و ساخته می شود بیش از هر زمان دیگری. از این رو در انتخاب نوع حرکت باید محتاط و دوراندیش بود. 13 آبان روز حمله به سفارت آمریکا از جانب دانشجویان خط امام است و درتمامی این سالها نماد آمریکاستیزی بوده است. جنبش سبز، جنبشی است شبکهای. مردمانی از تبارهای مختلف با عقایدی متفاوت خود را همراه آن می دانند. بخشهایی از این جنبش همچنان آمریکاستیزانی پر و پاقرصند؛ چه در بخش مذهبی جنبش چه در بخش لائیک جنبش. آمریکاستیزی اما در این سی سال منطبق با منافع ملی ما نبوده است و امروز هم نیست. اصولا در عرصه سیاست خارجی ستیز و پرستش جایی ندارد، چنانکه بارها گفته شده کشورها دوستان و دشمنان دائم ندارند آنچه در این میان دائمی است تنها منافع ملی است. عمده دانشجویان پیروخط امام اینک از اصلاح طلبانند وبخشهایی از آنان اینک در زندانند. اشتباه بزرگی است اگر کسانی بکوشند سیاستمداران زندانی را در روز 13 آبان به عنوان قهرمانان آمریکاستیزی و عاملین اقدام براستی تاسف بار گروگانگیری مطرح کنند و به این دلیل از آنان تجلیل کنند. جنبش سبز مردم ایران چنان که در روز قدس نشان داد جنبشی ملی، دموکراسیخواه و صلح طلب است و این از آنچه دانشجویان پیروخط امام در سی سال پیش طلب می کردند فرسنگها فاصله دارد. مبادا نام محسن میردامادی به عنوان آن کسی که از دیوارهای سفارت بالا رفت و کارمندان آمریکایی را 444 روزبه گروگان گرفت واین همه هزینه به یک کشور و ملت تحمیل کرد مطرح شود. محسن میردامادی می تواند به عنوان دبیرکل در زندان حزبی اصلاح طلب و دموکراسیخواه که خواهان تعامل ایران با تمامی جهان در پرتو منافع ملی است مطرح شود. میان این دو فرق بسیار است هم برای خود ما و هم در چشم جهان.

جنبش سبز مردم ایران ملی است، ریشه در خاک میهن دارد و درونزاست از این رو نه شرقی است ونه غربی، قدرتهای بزرگ اگر در سیاستهایشان خواسته های اکثریت مردم ایران را در نظر بگیرند فبها المراد و نعم المطلوب و اگر نگیرند و بخواهند با این دولت کودتا بسازند تنها عرض خود می برند و زحمت ما می دارند، راه پیروزی اگر چه سختتر و سنگلاختر می شود اما راهی که ما امروز می پیماییم راهی است که شکست ندارد. خواست جنبش سبز یک دولت سبز ملی است سبز از آن رو که جنبش سبز جنبشی دموکراسیخواه و تکثرگراست و ملی از آن جهت که دولتی باشد برآمده از رای ملت برای پاسداری از منافع ملی در عرصه جهانی.

http://www.bamdadkhabar.org/2009/10/post_2825/