بیانیه
کمیته
همبستگی با
دانشجویان
زندانی
به مناسبت
شانزدهم آذر و
روز دانشجو
بسرای
تا که هستی که
سرودن است
بودن
هنگامی که
مثلث شوم
استبداد
داخلی ،
استعمار
خارجی و نیروهای
واپسگرای
ایدئولوژیک ، کودتای
بیست هشتم
امردادماه را
علیه ملی ترین
و
آزادیخواهانه
ترین جنبش یک قرن
اخیر تاریخ
ایران را رقم
زدند ، شاید پیش
بینی کرده
بودند که زمان آن رخداد
باید هنگام
تعطیلی
دانشگاه باشد
، تا یکی از
پویاترین و تاثیرگذارترین
اقشار ملت
ایران ،
دانشجویان در
صحنه نباشند . اما
دیری نپایید
، که رویای
خام اندیشانه
آنان ، به کابوسی
دهشتناک برای
استبدادیان تبدیل گردید
. با آغاز
پاییز ، طلیعه
بهار
دانشجویی
دوباره دمید و
اوج گرفت . در
آذر ماه ، آتش
شعله های حق
پویی و ستم
ستیزی ، به
خرمن
خودکامگی شراره
زد ، دولت
کودتا به پشتوانه
دربار ، گروه
های فشار
متشکل از
اراذل و اوباش
، بخشی
خودفروخته از
نیروهای
نظامی و انتظامی
، گروه های
مذهبی وابسته
و با نظارت
استعمار گران
، نهضت ملی را
سرکوب کرده
است .{ دنیس رایت
، کاردار جدید
سفارت
انگلستان در
کمتر از
چهارماه پس از
کودتا پا به خاک ایران
نهاده است ،
که اعتراضات
گسترده
دانشجویان با
واکنشی تند از
سوی نهادهای
امنیتی مواجه
گشت و شماری
از دانشجویان
مجروح و
بازداشت شدند
و اینک سخن از
ورود نیکسون
به ایران است }. پای
بیگانگان
برای حمایت از
دولت کودتا
و چپاول ثروت
ملی به ایران
گشوده شده ، خفقان
و اختناق و
خودکامگی فضای
تنفس را گرفته
است و کشور با
شتاب به سوی تثبیت
دیکتاتوری و توتالیتاریسم
پیش میرود . اما
دانشجویان را
تاب این بیداد
نیست ، پرندگان آسمان آزادی
و اندیشه را
چنین قفسهایی
نه سزاوار است
، خانه شان
آتش گرفته است
. مسئولیت
اجتماعی آنان
در این
وانفسای درد و
دریغ ، گفتن " نه
" به خودکامگی
و " آری " به
آزادی است و
این نه مقدس
در فضای پر
التهاب دانشگاه می شکفد . اعتراضها
در گلوله ها
می چرخد و
بیرون می تراود
و حماسی ترین چکامه های
آزادی خواهی
را در قحط سال
سکوت و خیانت
می سراید . دیکتاتور
که
توان تاب
آوری آن را
ندارد به
بازوان نظامی
و امنیتی چون
همیشه تاریخ متوسل می
گردد و با
ددخویی دست به
سرکوب می یازد
تا صورت مسئله
را پاک نماید
. و در این میان
سه آذر
اهورایی ، در
آن کلام درخشیدند
و مژده شکستن شب را برای
خواب زدگان و
ترسندگان
سرودند و رفتند
. شریعت رضوی ،
قندچی و بزرگنیا
دست خودکامگی
نظامی امنیتی
را از ساحت
اقدس دانشگاه
کوتاه می خواستند
و برای
پاسداشت
آرمان های
نهضت ملی ایران
، میهن دوستی
و آزادی خواهی
و استقرار
حاکمیت ملت ،
جان بر سر
پیمان نهادند
و شهادت را به پیشواز
رفتند .
دردا
و دریغا که این
آخرین بار
نبود که
دانشگاه
فرزندان پاک نهاد
و دانش پژوه
خود را قربانی
بیداد برقدرت
نشستگان
خودکامه می
دید . دفتر
تاریخ ورق ها
خورد و فاجعه
ها پشت فاجعه
ها آفریده
گردید تا هجدهم
تیرماه هفتاد
و هشت رخ داد .
نسل بیدار دانشگاهی
ایران سوگوار
هتک حرمت مقدس
دانشگاه و
غمین در سوگ
عزت ابراهیم
نژاد و ... گردید
و این مصیبت
های بی پایان
را به تعزیت
نشست اما خللی
در عزمش پدید
نیامد . دریغا
که بر چنین رویدادهای
غمبار و
دردانگیز و
پیکار جاودانه
استبداد با
دانشگاه که
کارزار پلشتی
جهل و خودخواهی
با فروغ دانش
و اخلاق است ،
فرجامی متصور
نیست و
خودکامگی و
استبداد جامه
سلطنت از تن
بر کنده با
جامه جمهوری
اسلامی به
مسند سرکوب و
مردم فریبی و
ملت ستیزی
پرداخته است .
در
این سالها ،
زمانی کودتای
فرهنگی با نام
انقلاب
ارزشها ، بر
دانشگاه های
ایران تحمیل
می گردد و
خانه دانش بری
از دانشجو و
دانشمند می
شود . بارها
نیروهای
نظامی ،
انتظامی و
شبهه نظامی به
خوابگاه های
دانشجویی و
دانشگاه یورش
برده اند و ما
را به سوگ شهادت
پاکترین و
فرهیخته ترین
فرزندان این
مرز و بوم
نشاندند .
روزها ، ماه
ها و حتی
سالها را در
نگرانی هم
اندیشان و
همکلاسی هایمان
که پای به
زنجیر دادند
اما گردن به
بند استبداد
ننهادند ، بسر
برده ایم و در
سالهای اخیر
که زمزمه
انقلاب
فرهنگی دوم به
پاست تا مفتونان
چین نسخه
مائوی اعظم را
در سرزمین
اسلامی شان به
کار بندند و
دانشگاه را
عاری از محتوا
نمایند و عمال
خویش را به
کار دانش ستیزی
و استبداد
ستایی
بگمارند ، با
آتش تهدید و
زندان و قتل و ...
همچنان در زیر
چتر باج دهی
به استعمار
روسیه و چین ،
باز این زبان
حقگوی دانشجوست
که بریده می
شود و این
پیکر نحیف و
بی پناه اوست
که مصلوب می
گردد تا
همچنان مردم
ستیزان را بر
اریکه خونین
قدرت نگاه دارد
.
اکنون
نیز باز سخن
از سرکوب
دانشجو است و
دوباره این
دانشجوست که
در آستانه
روزش ، شانزده
آذر به
قربانگاه های
خودکامگی
فرستاده می
شود ، تا آن
روز تاریخ ساز
دوباره و
دوباره
حاکمان آشفته
و بیمناک را
برنیاشوبد .
امروز
دانشگاه و
دانشجویان از
همه طیف ، زیر
فشار حاکمیت
پس از کودتای
انتخاباتی
خرداد هشتاد و
هشت هستند . از
دور و نزدیک
خبر بازداشت
هایی می رسد
که در بند
شدگان را جز
آزادیخواهی
جرمی نیست .
این
بازداشتها در
آستانه روز دانشجو
دقیقا
بازداشت های
پس از کودتای
سیاه بیست و
هشت امرداد را
در اذهان زنده
می کند و
خاطرات آن
دوران سیاه را
در دل و جان بر
می انگیزد و
نشان می دهد
که دادگاه های
فرمایشی و
احکام از پیش
تعیین شده ،
بسان همان
روزها تنها
امر برقدرت
نشستگان
هستند .
ما
دانشجویان بر
اساس رسالت
تاریخی و
پایبندی بر
آرمان
آزادیخواهی و
استقلال کشور
، همانند تمامی
ملت ایران ،
خود را در
برابر
رویدادهای میهن
مسئول دانسته
، همانگونه که
به دلیل بازداشتها
و فشارهای روز
افزون و
پرداخت هزینه
های پیاپی ،
هر روز را روز
دانشجو ساخته
ایم بی آنکه
اندک واهمه ای
از
قدرتمداران
میهن سوز و آزادی
ستیز در دل
داشته باشیم
برآنیم تا
امسال ، در
روز تاریخی
شانزدهم آذر
ماه ، اعتراض
سراسری خود را
در تمامی
دانشگاه ها به
یاری ملت
ایران ، نسبت
به وضعیت
سیاسی –
اجتماعی حاکم
بر ایران و
همچنین
بازداشت
گسترده یاران
دبستانیمان
اعلام داریم و
همانگونه که
بارها گفته
ایم تا آزادی
تمامی
زندانیان عقیدتی
و سیاسی دست
از مبارزه بر
نخواهیم داشت
.
ز
نیرنگ ها
هشدار ، بوی
بند و مرگ می
آید
تبر
شو رعد شو ،
زنجیر از
پولاد را بشکن
سکوتت
بنیه می پوسد
، خروشان باش
جاری شو
به
گوش بسته مردم
ستیزان فریاد
را بشکن
کمیته
همبستگی با
دانشجویان
زندانی
آذرماه
1388 خورشیدی