سخنان کورش زعیم در دیدار از خانواده محمدصدیق کبودوند

1 شهریور 1387

پیشگامان نوع دوستی، انسانیت و حقوق بشر، پیشگامان اخلاق اجتماعی و ترویج کنندگان رعایت قانون اساسی را به جای ستایش و تشویق، تهدید و بازداشت و زندانی می کنند.

کبودوندها را که با فعالیتهای حقوق بشری خود، مردم ستمدیده، محروم و مستاصل کردستان را به آینده امیدوار می کنند، و نیز به اینکه حتا در نظامی مانند جمهوری اسلامی امکان بهبود وجود دارد؛ به جای یازده مدال افتخار، یازده سال زندان می دهند.

کودکان یازده دوازده ساله را بخاطر حوادثی که در زدو خوردهای کودکانه رخ می دهد، بجای فرستادن آنها به مدرسه و آموزش و پرورش، به زندان می فرستند تا کمی بزرگتر شوند و بتوان آنها را کشت. آنهم بر خلاف قانون، بر خلاف اخلاق اجتماعی و دینی و بر خلاف قانون بین المللی. کشتن یک سرگرمی روزانه شده، به هر دلیل و به هر بهانه.

زنان را به زندان می اندازند که چرا به تن پروری، شهوت رانی و بی مسئولتی اخلاقی مردانی از ماقبل تاریخ اعتراض می کنند. مردان تجاوزگر را آزاد می گذارند و زنان تجاوز شده را به زندان می اندازند یا زیر خرواری از خاک و بتون پنهان می کنند. زنان حق طلب را بازداشت می کنند که چرا خود را با مردانی که آنها خود زاییده اند، شیر خود داده اند و در دامان خود پرورانده اند برابر می دانند. در این مورد من موافقم که آنها برابر نیستند. زنان برترند.

روزنامه ها را می بندند، نویسندگان را به بند می کشند، رسانه ها را سد می کنند که راستی را خاموش کنند؛ تا خود بتوانند بی سوادی ها، بی لیاقتی ها و نادرستی ها را وارونه نشان دهند.

زندانها را از دانشجویان که قلب تپنده جامعه هستند پر کرده اند، استادان فرهیخته را اخراج و بی سوادان و بی فرهنگان را بر دانشگاه و فرهنگ ما مسلط ساخته اند، تا فرهنگ قبیله ای هزاران سال پیش را بر ما تحمیل کنند. گواهینامه های دروغین، درآمد بیشتری از خزانه ملت می آورد، ولی دانش و خرد بیشتر نمی آورد.

هوشمندی بسیار بالایی نباید داشت تا بتوان درک کرد که نمی توان حریف همه این هم میهنان ناراضی، گریزان و خشمگین در سراسر پیرامون کشور شد، و آن زنان ناراضی و مغبون که نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می دهند، و آن هفتاد درصد جمعیت جوانان سرخورده و خشمگین.

شاه سلطان حسین! فتحعلی شاه! روحتان شاد باد، ولی ما، فرزندان کورش، هرگز نمی گذاریم اخلاف شما کشور ما را پاره پاره کنند.