در پي روند شتابان اخراج کارگران قراردادي؛

فعالان صنفي: ساکت نمي نشينيم

 

“۸۰درصد کارگران کشور قراردادي و از مزاياي قانوني محروم هستند.” عضو شوراي عالي کار وزارت کار ‏جمهوري اسلامي با بيان اآمار فوق به خبرگزاري دولتي مهر گفته است: “فقط ۲۰ درصد از کارگران مشمول ماده ۲۷ ‏قانون کار و داراي قرارداد رسمي مي توانند از مزاياي قانوني خود برخوردار شوند.”‏

‏فقدان تشکل واقعي کارگري

به گزارش خبرنگار مهر، برخي از کارفرمايان کشور معتقدند که قوانين دست و پاگير موجب شده است تا کارفرما ‏نتواند اختيار کار را در دست داشته باشد و در مورد کارگر خود تصميم گيري کند. ‏

در همين ارتباط ولي ا… صالحي نماينده کارگران در شوراي عالي کار درگفتگو با مهر گفته است: “اين مسئله مورد ‏پذيرش نيست و کارفرمايان از اختيار لازم براي اخراج و جذب نيروي کار برخوردار هستند.”‏

‏ ‏
بر اساس قانون کار جمهوري اسلامي همه افراد بابت انجام کار يکسان بايد مزد مساوي بگيرند، اما در مصوبه ‏دستمزدهاي سال ۸۵، پرداخت دو نوع دستمزد به کارگران موقت و ثابت در يک حرفه واحد پيش بيني شده است. بر ‏اساس اين مصوبه، حداقل دستمزد کارگران رسمي از ماهانه ١٢٥ هزار تومان به ١٥٠ هزار تومان و حداقل دستمزد ‏کارگران قراردادي به ١٨٠ هزار تومان افزايش پيدا کرده است. اين دو نرخي شدن اگرچه از سوي مسئولين وزارت ‏کار اقدامي در جهت دفاع از وضعيت کاري کارگران قراردادي ايران عنوان شده، اما تنها به نفع کارفرمايان تمام شده ‏است. در واقع، حداقل حقوق تعيين شده براي کارگران قراردادي ، که تنها از ميزان خط فقر اعلام شده توسط مسئولان ‏بسيار پايين تر است، هيچ گونه امنيت شغلي را نيز براي کارگران در پي ندارد.‏

به گفته کارشناسان مسائل کارگري تعيين دستمزد کارگران هيچ گونه همخواني با سبد هزينه کارگران و مزدبگيران ‏نداشته است. آنها عدم برابري سطح دستمزد را با رشد تورم و هزينه هاي زندگي، موجب به زير خط فقر رفتن شمار ‏فزاينده اي از کارگران ايران عنوان مي کنند. در چنين شرايطي، سياست شوراي عالي کار جمهوري اسلامي در تعيين ‏دو نرخي دستمزد، از سوي کارشناسان کارگري سياستي نه در جهت بهبود شرايط معيشتي کارگران، که دقيقا خلاف آن ‏ارزيابي مي شود. ‏

بر اساس آمار هاي رسمي، نزديک به ٥٠ هزار نفر از کارگران قرار دادي در دو ماه اول سال جاري به خيل بيکاران ‏پيوسته اند. تنها در يک مورد، انجمن نساجي ايران اخيرا اخراج ده هزار کارگر اين بخش صنعتي را تاييدکرده است. ‏کارشناسان فقدان تشکلهاي واقعي کارگري براي سامان يابي مبارزه کارگران و مزدبگيران را يکي از عوامل آسيب ‏پذيري طبقه ي کارگر ايران در برابر سياست هاي اتخاذي دولت عنوان مي کنند.‏

اخراج صدها کارگر قراردادي

اخراج صدها کارگر قراردادي استان گلستان، افزايش ۵برابري ميزان اخراجهاي کارگران آذربايجان شرقي در يک ‏ماهه اول سال، اخراج ۶۰۰ تا ۸۰۰ کارگر قراردادي واحدهاي صنعتي آذربايجان غربي، اخراج ۱۵هزار کارگر ‏قراردادي در پاکدشت، افزايش ۴برابري ميزان اخراج کارگران سمناني، و اخراج ۴۰کارگر قراردادي از يکي از ‏کارخانجات همدان و تعديل ۱۰۰کارگر منطقه غرب تهران فقط بخشي از تعديل ها و اخراج کارگران قراردادي هستند ‏که به استناد اعلام دونرخ دستمزد براي کارگران قراردادي و ثابت، صورت گرفته اند.‏

اين در حالي است که به گزارش خبرگزاري هاي رسمي جمهوري اسلامي: ۶۲۰ کارگر يک معدن ۱۶ ماه بدون حقوق ‏مانده اند، همچنين، کارگران واحد توليدي آب معدني “داماش”(آبه) ۴ تا ۵ ماه، ۳۰۰کارگر معدن قلعه رزي يک سال، ‏هزار کارگر قزويني ۲ تا ۲۴ ماه و کارگران ۴ کارخانه نساجي ۱۳ ماه حقوق نگرفته اند. در همين حال: ۷۰ تا ۸۰ ‏کارگر قراردادي واحد آب پاک همدان ۵۰ تا ۸۰ هزار حقوق مي گيرند و بيش از ۵۰۰ کارگر شاغل در کارخانجات ‏توليد مواد لبنيات شهرک “مينودشت” استان گلستان، کمتر از ۹۰ هزار تومان حقوق در هر ماه، و تمام اينها البته بدون ‏برخورداري از بيمه و تامين اجتماعي. ‏

‏”جبار علي سليمان”، نماينده کارگران در سازمان بين المللي کار با اشاره به تلاش هاي در حال انجام براي اجراي ‏قانون حذف بيمه بي‌‏کاري از کارگران قراردادي به خبرگزاري ايلنا گفته است با توجه به اين‌‏که بيش از نيمي از ‏کارگران کشور قراردادي هستند، در صورت اجراي اين قانون بايد منتظر وقوع يک فاجعه باشيم.‏

” آزمايش” کارگران قراردادي را اخراج مي‌‏کند

تاکنون، حدود ۱۲۰ کارگر قراردادي کارخانه “آزمايش” اخراج شده اند و با ادامه اين روند، قرار است بيش از ۶۰ ‏کارگر ديگر نيز به زودي اخراج شوند.‏

به گزارش ايلنا، عده‌‏اي از اين کارگران اخراج شده که حدود ۱۰ سال سابقه خدمت در آزمايش را داشتند، دليل بروز ‏اين معضل را خصوصي سازي دانسته و مي گويند: کارخانه آزمايش حدود ۷ ماه است به بخش خصوصي واگذار شده ‏و از زمان خصوصي سازي، توليدات اين شرکت در کارخانه شيراز و تهران به ميزان قابل توجهي کاهش داشته است. ‏اين کارگران با اشاره به اينکه کارخانه تهران با ۱۵۲ هزار متر مربع و کارخانه شيراز با ۴۰۰ هزار متر مربع، داراي ‏دستگاه هاي توانمند بوده و امکان فعاليت و سوددهي مناسب را دارند، خاطرنشان مي کنند: متاسفانه در حال حاضر خط ‏توليد لباسشويي کارخانه شيراز تعطيل و حجم بالاي توليد انواع يخچال و فريزرهاي مختلف، تنها به توليد ۱۲۰ يخچال ‏محدود شده است، خط توليد کارخانه تهران نيز که به کولر، بخاري و آبگرمکن اختصاصي داشته، به نوعي ادامه ‏فعاليت مي دهد که تنها به توليد تعدادي کولر اکتفا کرده و خط توليد آبگرمکن متوقف است.‏

به نوشته ايلنا، کارگران فوق با تاکيد بر اينکه کارخانه آزمايش در حال حاضر کارگران قرار دادي را اخراج و از ‏کارگران روزمزد شرکت هاي پيمانکاري استفاده مي کند، اظهار مي دارند: به دليل قرار دادي بودن و نامهرباني مجلس ‏و دولت با کارگران قراردادي، اداره کار و هيچ نهاد ديگري حاضر به حمايت از ما نيست و کارفرما نيز با تاکيد بر اين ‏که کارگر روز مزد را هر گاه که بخواهد اخراج مي‌‏کند، به اين نوع استخدام روي آورده‌‏است. آنها مي افزايند: اعتبار ‏شوراي اسلامي کار آزمايش در ۲۹ دي ماه ۸۳ به پايان رسيده و انتخابات مرحله اول نيز برگزار شده اما هر چه به ‏اداره کار مراجعه مي کنيم و خواستار برگزاري انتخابات و تعيين شوراي اسلامي کار جديد مي شويم، پاسخ قانع کننده ‏اي از سوي اين اداره داده نمي شود. ‏

اين کارگران در پايان با انتقاد از مجلس و دولت که دست کارفرمايان را در سوء استفاده از قرار داد موقت و ‏خصوصي سازي بي منطق بازگذاشته است، مي گويند: نمي دانيم بايد به کجا مراجعه کرده و حق خواهي کنيم، اما تا ‏سر حد امکان از تلاش در جهت حق خواهي، دست بر نمي داريم. ” علي‌‏محمد دهقاني”، دبير اجرايي خانه کارگر يزد ‏نيز در گفت وگو با خبرنگار سرويس کارگري ايلنا تاکيد مي کند که جامعه کارگري دست روي دست نخواهد گذاشت و ‏حتما در برابر اين قضيه واکنش نشان خواهد داد.‏

نگاهي به شعارهاي مطرح در پلاکاردهاي چندي پيش کارگران شرکت ريسندگي پرديس سنندج مقابل ديوان عدالت ‏اداري در خيابان بهشت، که نمونه اي از چند ده تجمع اعتراضي هر روزه ي کارگري در ايران است، وضعيت ‏کارگران قراردادي را بهتر توضيح مي دهد.‏

در پلاکارهاي اين کارگران، شعارهايي مانند: “کارگر قراردادي برده مدرن است”، “ما خواهان پرداخت حقوق پنج ماه ‏بلاتکليفي و بازگشت به کار هستيم”، “ما خواهان ابقاء کار هستيم”، “زنده باد اتحاد و همبستگي کارگران”، “آيا اين ‏است عدالت که گرسنگي و فقر را به ما تحميل کنند”، “افزون طلبي لجام گسيخته کارفرما محکوم است”، “آقاي رييس ‏جمهور ما پنج ماه حقوق نگرفته‌ايم، شما چطور؟”، “نان، کار، مسکن حق همه انسان‌هاست” نوشته شده بود.‏

يکي از اين کارگران حاضر در تجمع در مورد وضعيتشان به خبرگزاري حکومتي ايسنا گفته است: “ما کارگران پنج ‏ماه است که حقوق خود را دريافت نکرده‌ايم و بعد از اخراج‌ ما، کارفرما کارگران جديدي را استخدام کرده است.”‏

وي به چندين نوبت تجمع اين کارگران در سنندج اشاره کرده و مي افزايد: “بعد از اخراج و شکايت ما به سازمان کار ‏سنندج حکم بازگشت به کار ما صادر شد که چون کارفرما ما را نخواست بايد به ما پول و حقوق‌مان را مي‌داد اما نداد و ‏با شکايت ما نسبت به اين موضوع، پرونده ما به ديوان عدالت اداري در تهران فرستاده شد.”‏

سهيل آصفي

روز آنلاين

 
 

تنها مطالب و مقالاتي که با نام جبهه ملي ايران - ارو‌پا درج ميشود نظرات گردانندگان سايت ميباشد .