جنگ اسرائیل با ایران به سود اوباماست

دکتر داود هرمیداس باوند عضو شورای عالی جبهه ملی ایران

 هرمیداس باوند، استاد روابط بین الملل در دانشگاه های تهران، آزاد و امام صادق(ع) ، معتقد است که مشکلات اقتصادی آمریکا، می تواند موجب شکست اوباما در انتخابات ریاست جمهوری این کشور شود.

 باوند در مصاحبه با سایت عصر ایران  لایه فوقانی طبقه متوسط جامعه آمریکا را مهم ترین نیروی اجتماعی برای تعیین رئیس جمهور در انتخابات آتی آمریکا می داند که گرایش سیاسی این طبقه در انتخابات آینده، هنوز نامعلوم است.

او برخلاف نظر بسیاری از تحلیلگران، وقوع جنگ میان اسرائیل و ایران را موجب تداوم حضور اوباما در کاخ سفید می داند. به اعتقاد وی این جنگ باعث می شود مردم آمریکا به حفظ رئیس جمهور فعلی رضایت دهند. باوند معتقد است تا قبل از دوران بوش دموکرات ها از جمهوریخواهان جنگ طلب تر بوده اند. 

متن کامل این گفت و گو به شرح زیر است:

 قبل از اینکه به اختلافات اوباما و میت رامنی بپردازیم، ابتدا بفرمایید به نظر شما در حال حاضر کدام یک از این دو نفر شانس بیشتری برای پیروزی در انتخابات آمریکا دارند؟

مشکل اساسی در آمریکا، مساله اقتصاد است. آمریکا فعلاً دچار معضلات اقتصادی است و مسائل اقتصادی برای آمریکایی ها فعلا اهمیت ویژه ای دارند.

در زمان بوش پدر، که اوج پیروزی آمریکایی ها در سیاست خارجی بود، یعنی شوروی فروپاشیده بود و رژیم صدام هم سرکوب شده بود و آمریکا تنها قدرت هژمون در جهان بود، کلینتون که فرماندار آلکانزاس بود، به دلیل تاکید بر مسائل اقتصادی توانست رئیس جمهور آمریکا شود. یعنی بوش پدر انتخابات را به یک “فرماندار ناشناس” باخت.

مساله بیمه های اجتماعی، بیکاری، حمایت از حقوق اقلیت ها و مسائل سیاست خارجی نیز در تعیین نتیجه انتخابات موثرند.

الان رقابت دو کاندیدا به گونه ای پیش می رود که نمی توان با قاطعیت گفت چه کسی پیروز انتخابات خواهد بود؛ بویژه اینکه مردم آمریکا مثل مردم اروپا رای نمی دهند؛ یعنی ممکن است کسی در انتخابات ریاست جمهوری به رئیس جمهور دموکرات و در عین حال به سناتور یا فرماندار جمهوریخواه رای دهد. ولی در مجموع اوباما کمی پیشتر از رامنی است.

ظاهراً اوباما بر روی موضوع تامین اجتماعی نیز حساب ویژه ای باز کرده است؟

 

این به طور کلی سیاست دموکرات هاست که بر روی افزایش مالیات ها تاکید دارند و با این سیاست، طبقات بالای جامعه باید بیش از هفتاد درصد مالیات ها را پرداخت کنند.

دموکرات ها معتقد به دخالت هر چه کمتر دولت مرکزی یا فدرال در امور ایالت ها هستند ولی جمهوریخواهان در مجموع نظری برعکس دارند. به طور کلی، اتحادیه های کارگری و کشاورزان و اقلیت ها ، حامی حزب دموکرات اند.

سابقاً رای جنوب آمریکا متعق به دموکرات ها بود ولی از زمان آیزنهاور به این سو، این وضع تا حدی تعدیل شد. این را هم بیفزایم که در آمریکا، حزب دموکرات به “حزب جنگ” مشهور است و حزب جمهوریخواه را “حزب صلح” می نامند. جنگ های جهانی اول و دوم، جنگ کره و جنگ ویتنام در زمان دموکرات ها رخ داد و جمهوریخواهان سعی کردند به این جنگ ها پایان دهند.

ولی در دو دهه اخیر، حزب جمهوریخواه جنگ طلب تر از حزب دموکرات بوده.

جنگ های اخیر جمهوریخواهان، یکی از دلایل شکست آنها در انتخابات چهار سال قبل بود. ولی به طور کلی دموکرات ها بیشتر درگیر جنگ بوده اند. قبلاً دموکرات ها اینترناسیونالیست بودند و جمهوریخواهان انزواطلب. اما الان انزواطلبی جمهوریخواهان نیز مخدوش و یا حداقل مورد تردید واقع شده است.

 اما در ایران حزب جمهوریخواه جنگ طلب تر از حزب دموکرات شناخته شده است. کارنامه بوش پدر و بوش پسر هم موید این تصویر است.

بله، ولی تصور از پیش از به قدرت رسیدن بوش ها وجود داشته. ایرانیان از دیرباز معتقد بوده اند که جمهوریخواهان حامی ثروتمندان و جنگ طلب اند. وقتی می گوییم در آمریکا حزب دموکرات به “حزب جنگ” مشهور است، سخنی برخلاف پندار اکثر ایرانیان گفته ایم.

و به نظر شما این پندار اشتباه است؟

 

قبلاً که اشتباه بود. حالا شاید در اثر حوادث یکی دو دهه گذشته، دیگر نتوان گفت این پندار اشتباه است. در واقع می توان گفت حوادث سال های اخیر، پندار رایج ایرانیان را نه تنها تقویت که حتی مقرون به صحت کرده است.

 آیا اوضاع اقتصادی آمریکا می تواند پاشنه آشیل اوباما شود؟

طرف مقابل مایل است چنین وضعی ایجاد شود ولی مشکل جمهوریخواهان این است که بوش پسر هم کارنامه اقتصادی خوبی نداشت.

اوباما وارث مشکلات اقتصادی بوش پسر است. از او انتظار می رفت این مشکلات را حل کند و او هم در این زمینه کارهایی انجام داد، مثل کمک هایی که دولت آمریکا به بانک ها و شرکت های اتومبیل سازی کرد، ولی اقدامات او برای حل و فصل مشکلات اقتصادی آمریکا و ریشه کن کردن مساله بیکاری کافی نبود.

 اوباما خودش را حامی طبقه متوسط و رامنی را حامی طبقات بالای جامعه آمریکا می داند. الان طبقه متوسط آمریکا انگیزه بیشتری برای مشارکت سیاسی دارد یا طبقات بالا؟

طبقات پایین که اکثراً حامی دموکرات ها هستند و طبقات بالا، حامی جمهوریخواهان. طبقه متوسط هم به دو لایه بالا و پایین تقسیم می شود. لایه بالایی طبقه متوسط، اهمیت سیاسی ویژه ای دارد.

طبقه متوسط پایین تمایلش به سمت دموکرات هاست اما الان گرایش سیاسی طبقه متوسط بالا نامعلوم است. کارشناسان معتقدند روشن شدن جهت گیری سیاسی این طبقه در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، تکلیف فرد پیروز انتخابات را نیز تقریباً مشخص خواهد کرد.

 آیا وعده میت رامنی در باره کاهش مالیات می تواند طبقه متوسط بالا را جذب کند؟

حزبی که حاکم نیست، وعده های زیادی می دهد. اما حزب حاکم با مشکلات دست و پنجه نرم می کند و نمی تواند هر شعاری را مطرح کند. مردمی که تحت فشار مشکلات اقتصادی اند، به لحاظ روانی به کاندیدایی گرایش دارند که به آنها نوید می دهد که وضع موجود را بهبود می بخشم. بنابراین بعید نیست که رامنی بتواند این اقشار را جذب کند.

 اگر اسرائیل به ایران حمله کند، این امر چه تاثیری بر نتیجه انتخابات آمریکا خواهد داشت؟

حمله اسرائیل موجب می شود که هر دو رقیب به حمایت لفظی از اسرائیل روی بیاورند. حتی اگر اقدام اسرائیل از نظر آنها قابل قبول نباشد، حرف تندی علیه تل آویو نخواهند زد. ممکن است که اسرائیل هم بخواهد از این فضا استفاده کند.

حمله اسرائیل به ایران، به سود اوباماست یا به ضرر او؟

جنگ اسرائیل با ایران، به سود اوباماست؛ چرا که این جنگ می تواند پای آمریکا را هم به درگیری بکشاند. اگر چنین شود و آمریکا هم وارد جنگ شود، مردم آمریکا ترجیح می دهند دولت حاکم را حفظ کنند.

اوباما ، رامنی را به بی تجربگی در سیاست خارجی و برخورداری از ذهنیت جنگ سردی متهم کرده است؛ چرا که رامنی روسیه را مهمترین دشمن آمریکا می داند. نظر شما در این باره چیست؟

بوش پدر هم می گفت “اطلاعات سگ من در حوزه سیاست خارجی خیلی بیشتر از کلینتون است!” معمولاً رئیس جمهور ، رقیب خودش را به بی اطلاعی در حوزه های گوناگون متهم می کند. این حرف رامنی درباره روسیه هم گاف سیاسی او بوده و طبیعی است که اوباما هم از این اشتباه او استفاده کند.

اشتباه رامنی نشان می دهد که او در حوزه سیاست خارجی اطلاع و مهارت چندانی ندارد و وقتی که کسی چنین حرف عجیبی می زند، عجیب نیست که رقیب او بخواهد به شکلی اغراق آمیز از اشتباه او بهره برداری سیاسی کند.