دهم نوامبر 2012، روز کارزار جهانی

برای همصدایی و پشتیبانی از نسرین ستوده و دیگر زنان زندانی سیاسی در ایران

درایران‌، همه انسان های آزاد اندیش در خطر زندانی شدن به اتهام اقدام علیه جمهوری اسلامی هستند. هنرمندان، خبرنگاران، دانشجویان، وکلا، فعالین جنبش زنان، مدافعین حقوق بشر، و حتی مادران داغدار، همه و همه متهم هستند. بسیاری از آنان هم اکنون زندانی بوده و برخی وطنشان را رها کرده و مهاجرت کرده اند تا اسیر بی قانونی حکومت نشوند.
جمهوری اسلامی که از هیچ گونه آزار و شکنجه زندانیان سیاسی پرهیز نمی کند و با عدم رعایت حد اقل حقوق زندانیان، شکنجه روانی آنها را به اوج خود رسانده است.

اعتصاب غذای اخیر زندانیان سیاسی زن از جمله خانم نسرین ستوده، وکیل دادگستری در اعتراض به همین شکنجه های روحی بوده است.
حق ملاقات یکی از پایه ای ترین حقوق هر زندانیست. ممنوعیت ملاقات مادری با همسر و فرزندانش از جمله شکنجه هایی است که بر نسرین ستوده که جز در راه عدالت و حقوق انسانی گامی بر نداشته، روا داشته اند. او تنها نیست. زنان و مردان بسیاری در زندان های جمهوری اسلامی از شرایط غیر انسانی  رنج می برند. از زشت ترین و غیر انسانی ترین شکنجه ها، قطع رابطه زندانی با محیط اوست. بر اساس قانون، زندانی با هر اتهامی باید وکیل و حق ملاقات داشته باشد. و آنگاه که جرمی برایش نوشتند به هیچوجه حق ندارند او را در سلول های انفرادی نگه دارند. هم اکنون نسرین را که از اعتصاب غذا به حال وخیمی افتاده است از بیمارستان مستقیما به انفرادی برده اند. این نه تنها خلاف قانون، بلکه نماد روشن شکنجه و نقض اساسی ترین حقوق انسانی یک زندانی است.
کانون های بین المللی و دولت های بسیاری اعتراض خود را به جمهوری اسلامی اعلام داشته اند. ما میتوانیم و باید انسان های آزاده جهان را به خطر بزرگی که زندانیان مدافع حقوق بشر در ایران را تهدید می کند، آگاه سازیم.
ما از همه ایرانیان مقیم خارج، شهروندان جهان و تمام مدافعین صلح و حقوق انسانی تقاضا میکنیم روز دهم نوامبر در هر شکل ممکن از اعتراضات اخیر زنان مبارز ایران پشتیبانی نمایند و در حمایت از آنان، خواستار آزادی تمام زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران باشند.

برای پشتیبانی از نسرین و یارانش
دهم نوامبر 2012
با اقدامی مشترک صدای اعتراض مان را به گوش جهان برسانیم

همبستگی برای حقوق بشر در ایران