نامه محمدرضا خاتمی به فرمانده سپاه: اين رفتار شما يعنی حکومت کودتا

 محمدرضا خاتمی، عضو شورای مرکزی و دفتر سياسی و دبيرکل سابق جبهه مشارکت، در نامه‌ای به فرمانده کل سپاه پاسداران،  جعفری به گفته های اخير او واکنش نشان میدهد و میگوید:
 

بسم الله الرحمن الرحيم

جناب آقای محمد علی (عزيز) جعفری

با سلام

نمی دانم جنابعالی را بايد با چه سمتی خطاب کنم. فرمانده سپاه پاسداران؟ مسئول سازندگی کشور؟ مسئول فرهنگ و اخلاق جامعه؟ رئيس دولت يا رئيس حکومت نظامی؟

جنابعالی در مصاحبه اخير خود در همه امور ريز و درشت کشور وارد شده ايد و لابد با تفسيری که بعضی دوستان از نقشی که در قانون اساسی برای سپاه تعريف شده است دارند، يعنی دفاع از انقلاب، اين همه مسئوليت به عهده سپاه است.

من به بخشهای مختلف صحبتهای شما کاری ندارم که اگر مجالی و امنيتی باشد هزاران انسان نخبه به نقد منطقی و مستدل و مستند آنها خواهند پرداخت بلکه روی سخن من با ان بخش از صحبتهای شما است که برای اقای خاتمی و ساير اصلاح طلبان شرط گذاشته ايد. البته اگر اجازه بفرماييد!

۱- ممکن است بفرماييد شما از کدام جايگاه سياسی يا قضايی برای حضور يا عدم حضور يک شهروند در فعاليت سياسی قانونی شرط تعيين می کنيد؟ اين موضع شما در کنار همه مداخلات سياسی ديگر بر خلاف راهی است که امام برای نيروهای مسلح بيان فرمودند و اگر شما واقعا به امام معتقد هستيد بايد بدون درنگ از اين موضع گيری ها دوری کنيد و در غير اين صورت طبعا نه فقط فرماندهی شما برسپاه بلکه عضويت شما در اين نهاد حتی به عنوان يک عضو ساده نيز محل مناقشه خواهد بود و بايد به دنبال راه اندازی يک حزب سياسی باشيد و در اين صورت هم حق نداريد بگوييد چه کسی بيايد يا نيايد.

۲- اين رفتار شما به عنوان يک فرمانده نظامی در عرف سياسی دنيا يک تعريف بيشتر ندارد و آن هم حکومت کودتا است. چرا که در حکومت نظاميان کودتاگر، قانون همان است که فرماندار نظامی می گويد و همه طوعا يا کرها بايد بپذيرند. من البته گمان نمی کنم شما به اين سادگی خواسته باشيد با اين گفتار نسنجيده، همه ادعاهای منتقدان و معترضان در دو سال گذشته را به اثبات رسانده باشيد. لابد اشتباهی و ناآگاهانه چيزی گفته شده است که بايد سريعا و صريحا اصلاح شود.

۳- اما اگر همچنان بر سخنان خود اصرار داريد بايد به عرض برسانم که آنها که در مکتب سياسی امام پرورش يافته اند برای فعاليت سياسی و اجتماعی به مجوز هيچ کس از جمله شما نيازی ندارند و از اين اشتلم ها بيم به دل راه نمی دهند. شما می توانيد نگذاريد غير از خودی هايتان کسان ديگری در انتخابات شرکت کنند يا حتی می توانيد همه منتقدان را به زندان بيندازيد و انتخابات خيلی خيلی پرشور حتی شورتر از انتخابات رياست جمهوری برگزار کنيد! اما لابد می دانيد که ميدان سياست برای خاتمی و همفکرانش ميدان تنگ قدرتی نيست که شما محدوده آن را تعيين می کنيد. نشستن بر صندلی قدرت کاری است بسيار آسان و تازه دو روزی بيشتر نوبت هر کس نيست اما جای گرفتن در دل مردم کاری است بسيار سخت که البته به پول و سلاح و صدا وسيما هم بستگی ندارد. کاری که شما به خوبی نشان داديد توان و تدبير آن را نداريد.

۴- جناب جعفری، خاتمی و اصلاح طلبان واقعی تشنه قدرت نيستند که برای رسيدن به آن از اصول خود بگذرند. آنها نگران آينده کشور هستند که در ورطه هولناکی گرفتار شده است و البته برای نجات کشور حاضر هستند از آبروی خود بگذرند و اگر از عفو و اغماض حرف می زنند نه برای نجات سرهای خود از تيغ های بران، بلکه برای ايجاد زمينه ای آرام برای انديشيدن کسانی است که به مردم جفا کردند و شايد بازگشت آنها مجالی باشد برای حاکميت اخلاق و تدبير و دانايی.

۵- جناب آقای جعفری، شما نه قانونا و نه شرعا و نه عرفا و نه مصلحتا در جايگاهی نيستيد که برای سياسيون خط و نشان بکشيد و برای آنها شرط تعيين کنيد ولی اگر خواستار بهبود وضعيت کشور هستيد و مشارکت سياسی ملت برای شما ارزش دارد حداقل بخشی از شرايط آقای خاتمی را که در کف قدرت شما است يعنی آزادی همه زندانيان سياسی و بازگشت نظاميان از ميدان سياست و واگذاری آن به سياستمداران و کنشگران اجتماعی را عملياتی کنيد. آنگاه اگر از حضور در ميدان رقابت با آقای خاتمی و همراهان او در يک انتخابات آزاد در هراس هستيد می توان برای نگرانی شما چاره ای انديشيد.

سيد محمد رضا خاتمی
۱۶/۰۴/۱۳۹۰