اگر کروبی در زندان نبود

مجتبي واحدي

ای تغییر دهنده دل ها و قلب ها ! بهترین حالات  را نصیب ما کن

سال ۱۳۸۹ شمسی را در حالی به پایان می بریم که تحرکات پنج هفته پایانی سال ،امید های تازه در دل هموطنان ایجاد کرده و انتظارها برای تغییر شرایط به نفع ملت  را افزایش داده است .اما  بر هیچ کس مخفی نیست که در بسیاری از زمینه ها ،  وضعیت کشور به همان صورتی است که سال ۸۹  را با آن اغاز کردیم و متأسفانه دربرخی عرصه ها  که ارتباط مستقیم با حاکمیت و مدیریت کشور دارد شاهد عقب گردهای تأثر انگیز بوده ایم . یک سال از عمر ملک وملت که می توانست – ومی بایست -در خدمت  آبادانی کشور و شادابی مردم قرار گیرد صرف  تلاش های ناکام  برای تحقق  اهداف بلندپروازانه وزیاده خواهانه کودتا گرانی شد که خود را آئینه تمام نمای ملت ودیانت می پندارند اما در رفتار وگفتار  ایشان ، نه آثاری از فرهنگ غنی ایرانی قابل مشاهده است  ونه شباهتی به آئین  های آسمانی. سال ۸۹ در حالی اغاز شد که گروهی از بهترین فرزندان این مرز وبوم ، تنها به خاطر فریاد حق خواهی ، مورد خشم گروهی از حاکمان خدانشناس و ضد مردم قرار داشتند و نوروز خود را در زندان ها گذراندند. همین سال در شرایظی به پایان رسید که نه تنها تعداد بیشتری از  فرزندان مظلوم ایران به یاران در بند خود پیوسته بودند بلکه کودتاگران وقیح ، سنگ صبور هفتاد وسه ساله زندانیان سیاسی و عقیدتی را نیز به بدترین شکل ممکن زندانی کرده و دسترسی همگان به او را ازبین برده اند  تا حتی پیام آرامش بخش او به خانواده  رندانیان وشهدای مظلوم جنبش سبزنرسد . اگر « کروبی مهربان »امروزبا ما بود نوروز خود را با حضور در کنار خانواده هایی جشن می گرفت  که همسران  ، فرزندان ، پدران ، مادران ، خواهران وبرادران ایشان تنها به این جُرم نابخشودنی در زندان هستند که توصیه امام علی ( ع ) در مورد « بیان حق بدون هرگونه لکنت» را اجرا کرده اند . اگر کروبی ، اسیر کودتاگران نبود امروز دست دردست موسوی و درکنار فاطمه کروبی و زهرا رهنورد به عید دیدنی  کودکانی می رفت که دو نوروز است از بوسه گرم پدر یا مادر در هنگام تحویل سال  محروم هستند . کروبی اگر در زندان دیکتاتورها نبود ساعاتی از نخستین روز سال نو را در کنار مزار سلحشورانی می گذراند که  گناه بزرگ آنها از نظر حاکمان غاصب ، تأکید بر آزادی انتخاب مردم بوده است واکنون  یا نام زیبای آنها توسط زشت خویان حکومتی مصادره می شود و یا خانواده های آنها تحت  فشار اراذل و اوباش حکومتی قرار دارند تا تعلق فرزندانشان به جنبش سبز ملت ایران را انکار نمایند . کروبی اگر در زندان قرون وسطایی گرفتار نبود حکومت گران بی لیاقت رانصیحت می کرد که به جای پُر کردن جیب یاران خود در داخل و هم پیمانان خویش در خارج ، به فکر رفع مشکلات میلیونها زن ومرد ودختر وپسر ایرانی باشند که تنها سهم آنها از مدیریت جهانی احمدی نژاد ، شنیدن آمارهای دروغ و دل بستن به وعده های واهی است . اگر کروبی در میان ما بود  از سران کشور می خواست  دست از چپاول گری های خود بردارند تا  در  کشوری بزرگ وثروتمند  مانند ایران ، بسیاری از ایرانیان عزیزحتی از برگزاری جشن سنتی خویش در نوروز ، محروم نباشند .اگر امروز زندان بانان بی رحم و ضد قلم ، کاغذ وقلم را از دسترس کروبی خارج نکرده بودند  او برای مردم آزادیخواه در کشورهای منطقه می فرستاد و به ایشان توصیه می کرد که هیچکس را مصون از خطا و جاه طلبی ندانند و بنیان های حکومت جدید را به گونه ای بگذارند که   «آزادیخواهان امروز » به «دیکتاتورهای فردا» تبدیل نشوند یا عده ای از« مستبدان بالقوه » خود را در صف آزادیخواهان جا نزنند . ودر نهایت اگر کروبی امروز در میان ما بود همه خوبی ها را برای ملت ایران که بارها خود را فدایی آنها نامیده است آرزو می کرد . البته یقین داریم  اگر« زندانبانان  دژخیم » به کروبی که از همه امکانات رسانه ای محروم است  اجازه دهند از لحظه تحویل سال مطلع شود  دستان او  و همسر صبورش در آن لحظه با شکوه به طرف آسمان خواهد رفت  تا از خداوند بزرگ  ، نزدیکی هر چه بیشتر دل های ایرانیان به یکدیگر  را مسئلت نمایند . کروبی و همسرش در آن لحظه ، بهترین  احوال  را برای مردم ایران مسئلت خواهند کرد که ظهور آن در پایان دیکتاتوری و تحقق اهداف آزادیخواهانه ملت ایران خواهد بود . به یاد داریم آخرین پیام  ویدئویی کروبی  را که نشان داد او رسیدن آن روز را بسیار نزدیک می بیند .

نوروز بر همگان مبارک
مجتبي واحدي