عارفان ، اقطاب : تابنده ، نورعلی ( مجذوبعلیشاه ) ، ۱۳۰۶
جناب حاج دکتر نورعلی تابنده مجذوبعلیشاه
قطب سی و نهم سلسله نعمت اللهی سلطانعلیشاهی گنابادی
(
قطب وقت
) .
سومین
فرزند جناب صالحعلیشاه در تاریخ ۲۱ مهرماه ۱۳۰۶ برابر ۱۷ ربیع
الثانی ۱۳۴۶ قمری مصادف با روز تولد جدشان جناب ملا علی
نورعلیشاه ثانی در خانواده علم و عرفان در بیدخت گناباد متولد
شدند و پدر بزرگوارشان ایشان را « نورعلی » نامیدند .
جد امجد ایشان جناب حاج ملا سلطانمحمد بیدختی گنابادی
سلطانعلیشاه از مشاهیر عرفان و علمای اخیر
(
۱۲۵۱
-
۱۳۲۷ قمری )
و از اقطاب سلسله نعمت اللهی است که به سبب
شهرتشان این سلسله به نام سلطانعلیشاهی گنابادی معروف شده است
.
تعلیم و تربیت اولیه ایشان تحت سرپرستی و
مراقبت جناب صالحعلیشاه بود و در همان موطن خویش مقدمات علوم
اسلامی را فرا گرفتند و همچنین هیات قدیم و نجوم را نزد پدر
آموختند
.
سپس
برای ادامه تحصیلات به تهران آمده و در سال ۱۳۲۴ شمسی از
دبیرستان علمیه تهران با رتبه اول به دریافت دانشنامه دیپلم
ادبی نایل و سال بعد از همان دبیرستان دیپلم طبیعی نیز گرفتند
.
آنگاه در دانشکده حقوق دانشگاه تهران تحصیلات
دانشگاهی را ادامه داده و در سال ۱۳۲۷ در رشته حقوق قضایی به
دریافت درجه لیسانس موفق شدند و هم زمان مطالعه و تحقیق را در
معارف اسلامی خصوصا فقه و اصول نزد اساتید فن بالاخص برادر
دانشمند جناب حاج سلطانحسین تابنده تلمذ کردند و در کلاس های
درس مرحوم استاد محمود شهابی و استاد سید محمد مشکوه و مرحوم
شیخ محمد سنگلجی شرکت کردند
.
در این ایام ابتدا در وزارت امور خارجه مشغول
به کار شدند
.
و پس از مدت کوتاهی در سال ۱۳۲۹ به وزارت
دادگستری منتقل شدند و مدتها عهده دار شغل ریاست اداره سرپرستی
دادسرای تهران و متعاقبا مستشاری دادگاه استان تهران گردیدند
.
در اوایل خدمت دادگستری که در دادگستری مشهد
مشغول به کار بودند ، برای ادامه تحصیل به کشور فرانسه عزیمت
کردند و در آنجا در سال ۱۳۳۶ شمسی درجه دکتری حقوق را از
دانشگاه پاریس اخذ کردند
(۱)
ضمن
اینکه در رشته زبان فرانسه نیز مشغول به تحصیل بودند و دیپلم
آن را دریافت کردند .
در
ایام اقامت در فرانسه با اسلام شناس مشهور هانری کربن که علاقه
قلبی به عرفان و معارف شیعه داشت ، در تماس بوده و در کلاس های
درس وی حاضر می شدند .
کربن که با بزرگان سلسله نعمت اللهی گنابادی آشنایی داشت و
اظهار ارادت می کرد ، به ایشان توصیه و حتی اصرار کرد که
درباره این سلسله مطلبی بنویسند و به این ترتیب رساله ای به
زبان فرانسه با موضوع «
شرح
مکتب و طریقه حاج ملا سلطانمحمد گنابادی و یک قرن مکتب او
»
در انستیتوی تحقیقات عالیه زیر نظر وی گرفته و
به ثبت رسانیدند و یادداشت های تحقیق را فراهم آوردند که البته
به انجام نرسید
.
پس از بازگشت به ایران در مشاغل مختلف قضایی در
وزارت دادگستری و تدریس در دانشکده های حقوق مشغول شدند
.
و
بار دیگر در شهریور ۱۳۴۷ با بورس دولت فرانسه جهت مطالعات
حقوقی قضایی به پاریس اعزام شدند و در موسسه بین المللی مدیریت
( I.I.A.P)
مشغول به تحصیل و تحقیق گردیدند و موفق به اخذ دیپلم مدیریت
قضایی از آن موسسه بین المللی شدند
.
پس
از بازنشستگی در سال ۱۳۵۵ گاه به شغل وکالت دادگستری نیز
اشتغال داشتند و در دوران انقلاب اسلامی ، وکالت غالب روحانیون
و دانشجویان مورد تعقیب را افتخارا می پذیرفتند
.
در
سال ۱۳۵۵ مجددا برای مطالعه و تحقیق عازم فرانسه شدند
.
پس
از انقلاب اسلامی هم چند سال به سمت معاونت وزارت ارشاد و
عضویت هیات امنا و مدیریت سازمان حج و معاونت و وزارت دادگستری
منصوب گردیدند و مجددا در مهرماه ۱۳۵۹ به درخواست شخصی
بازنشسته شدند .
ایشان در تمام سال های کار به امانت و صحت و
صداقت در رفتار و گفتار و دقت در کار و احترام به قانون و
اجرای دقیق آن نزد همکاران و دیگران مشهور بودند
.
از جمله تالیفات غیرعرفانی ایشان در سال های
قبل از قطبیت و ارشاد معنوی می توان به ترجمه کتاب های
«
بحران دموکراسی »
تالیف روژه لاکومب و «
جامعه شناسی یک انقلاب (
سال
پنجم انقلاب الجزایر ) »
تالیف فرانتس فانون و دو مجموعه با عنوان
«
مجموعه مقالات فقهی و اجتماعی »
و
«
مجموعه مقالات حقوقی و اجتماعی » (۲)
اشاره کرد
.
آن جناب در کنار تحصیل علوم دینی و دانشگاهی و
تحقیق و تالیف ، در سال ۱۳۳۱ شمسی
(
۲۵
سالگی )
نزد
پدرشان (
جناب صالحعلیشاه )
قدم
به وادی فقر و ایمان نهادند و از همان ابتدای سلوک همواره آثار
معنوی فقر محمدی (ص)
در
گفتار و کردارشان عیان و روحیه درویشی و تقیدشان به احکام
شریعت و آداب طریقت زبانزد خاص و عام بوده است
.
به
گونه ای که پس از رحلت قطب وقت سلسله جناب محبوبعلیشاه در ۲۷
دی ماه ۱۳۷۵ با فرمان وصایتی که در تاریخ ۲۸ مهرماه ۱۳۷۱
(
۲۲
ربیع الثانی ۱۳۱۴ )
از
جانب ایشان نوشته شده بود به مقام جانشینی ایشان با لقب
(
مجذوبعلیشاه )
نایل گردید
.
جناب دکتر تابنده از بدو قطبیت تا کنون اوقات
خویش را عمدتا صرف دستگیری و هدایت طالبان و تربیت سالکان کرده
اند
.
به همین منظور هفته ای چند بار در مجالس و
اجتماعات فقری به شرح کتب و بیان لطایف عرفانی و نکات اجتماعی
می پردازند
.
نظر به زندگی و آثار جناب حاج دکتر نورعلی
تابنده
(
مجذوبعلیشاه )
نشان می دهد همواره در طول حیاتشان از طرفی دل نگران مسایل
اجتماعی و دینی بوده و عملا در امور اجتماعی دخالت کرده اند و
از طرف دیگر در سلوک الی الله قدم زده اند تا جایی که اینک در
تصوف بر مسند قطبیت و ارشاد فقرا و طالبان راه خدا قرار دارند
.
و
این می تواند شاهدی بر نادرستی رای کسانی باشد که عرفان و
طریقه تصوف را منافی توجه و اهتمام به امور اجتماعی دانسته اند
.
پاورقی :
(۱)
رساله دکتری ایشان تحت عنوان
«
مبتنی بودن جرم و مجازات بر قانون و مساله
لوایح قانونی در ایران
»
به راهنمایی پروفسور استفانی ریاست موسسه
جرمشناسی دانشکده حقوق پاریس بود
.
(۲)
این دو کتاب به ترتیب در سال های ۱۳۷۸ و ۱۳۸۱
توسط انتشارات حقیقت منتشر شده است
.
از تالیفات عرفانی ایشان می توان به مقالات مختلف در مجموع « عرفان ایران » و مجموعه « عرفان در زمانه و زندگی ما » اشاره کرد .
منبع : مجموعه مقالات فقهی و اجتماعی / تالیف نورعلی تابنده .-- تهران : حقیقت ، ۱۳۷۸ / برگرفته از مقدمه ناشر