بنام خداوند جان و خرد

خجسته جشن  باستانی نوروز را که یادمانی از روزگاران بلندپایگی و سرافرازی نیاکان با فر و شکوه ما و یادگار بلندآوازگی ایران بزرگ است، به هم میهنان و همزبانان گرامی شادباش میگویم و امیدوارم در سایه بنده نوازی پروردگار سال نو گشاینده درهای پیروزی برای همه هم میهنان و آزادگان جهان باشد.

ادیب برومند

نورور 1389

نوروز فرخنده 1389 به هم میهنان خجسته باد!

سال نو را با این امید آغاز می کنیم که ایران عزیز ما سرانجامی امیدبخش در افق دارد. سال نو را با این نوید آغاز می کنیم که با برونرفت از دوران دروغ و خشونت، ملت ایران از چنگال اهریمنان رهایی خواهد یافت، به این امید که سال نو آغازی برای عقب نشینی خودکامگی و تنگ اندیشی خواهد بود و پگاهی برای راستی و آزاد اندیشی و سروری مردم. ما ایرانیان سرانجام کشور خود پس خواهیم گرفت و به جهانیان نشان خواهیم داد که ما هنوز هستیم و سربلند تا ابد خواهیم بود.

 من این جمله را از پیام شادباش نوروزی خود در فروردین 88 یادآوری می کنم: "شاید که در این سال بتوانیم نخستین گام را برای زدودن دروغ و فساد و خشونت و به سوی رهایی از سیاهی و تاریکی، و آزادی و بازشکوفایی ملت بزرگ ایران بر داریم."

 ملت ایران در سال 88 گام بسیار بلندی برداشت، و نشان داد که بجز آزادی و حاکمیت ملی هیچ گزینه دیگری را نخواهد پذیرفت، هتا اگر بایستی برای رسیدن به آن همه گونه خشونت و پلیدی را تحمل کند. در این سال پیش رو، ملت ایران گامی بسیار بلندتر برای اعمال حاکمیت خود برخواهد داشت.

 هنگامی که بزودی ملت ایران تعیین سرنوشت خود را خود به دست بگیرد، دروغ و خشونت پایان خواهد یافت. ملت بزرگ ایران ثابت خواهد کرد که ملتی نیک اندیش و نیک خواه است و دروغ و خشونت گرایی در سرشتش نیست. ملت ایران ثابت خواهد کرد که آزاده است و بخشاینده و مهربان.

 من امیدوارم و نوید می دهم که سال هشتاد و نه سال چیرگی روشنایی بر تاریکی و شکست اهریمن است. سالی که در آن مردم ایران پگاه آزادی را تجربه خواهند کرد، چشم انداز برپایی مردم سالاری را خواهند دید و طعم مشارکت در سرنوشت خود را خواهند چشید. فقط راه کوتاه ولی سنگلاخی بیش نمانده است که باید پابرهنه از آن گذر کرد.

کورش زعیم            

یکم فروردین هزار سیسد و هشتاد و نه